دوست ارجمند روستایی ! بعد از تقدیم احترام و ادب میخواستم یک نکته را خدمت شما به عرض برسانم اینکه ، برخورد عاقلانه انسان خردمند و منطقی در آن است که بدون در نظر داشت شرایط حاکم ، حکم بر قانونی بودن سزای بخشش و جزا نماید . در غیر صورت چگونه توانیم داد از بیداد را نظر به تقاضای زمان داوری نمائیم . بلی تره کی ، امین ، نجیب ، مزاری ، مسعود ، ربانی و و همه و همه از کارکرد و اعمال خود باید در پیشگاه قضا و مردم پاسخ میدادند ، که اینک این داوری خوب یا زشت در مقابل شان محال به نظر می رسد .
بلی امروز در اوغانستان قانون نیست با شما کاملأ همنوا هستم ، پس بیآید همه آنانی را که فقط به ادعای چند نفری که خود در قضایا شامل اند ، تاپه جنایت کار و جنگ سالار زا بالای شان کوبیده اند و یا برابر ذوق و سلیقه شخصی شان شخصیت و کردار شان نیست را انتحار نمائیم ، ترور نمائیم و از صحنه سیاست کنار شان زنیم . آیا برخورد منطقی ، انسانی ، قانونی و مردمی همین حکم را میکند که بدون حکم قضاء ، بدون شاهد ، بدون اسناد و بودن صورت دعوا فقط با ترور و انتحار بتوانیم گویا قانون مردمی را پیاده نمائیم ؟ ما نمی توانیم با برخورد جنگلی برضد قانون جنگل مبارزه کنیم .
دوست ارجمند روستایی ! تجاوز شوروی ، پاکستان و اینک چندین کشور گویا دموکراسی فروش ، علت و معلول هایی دارد که باید آنرا فرا گرفت ، تحلیل کرد و به بررسی گرفت . آنگاست که میتوانیم به این یا آن طرف درگیر در قضیه جنگ ، نام جنایت کار و وطنفروش را گذاریم . شاید شما درد هایی دارید که فقط با ازبین رفتن یک یا دو کفتار جنگلی دل خوش نموده و ازبین رفتن این آدمخوران را نوید جانبخشی به دیگر جنگلیان میدانید . اما این طور نیست ، در حقیقت بخاطریکه دیگر گزند کفتارها به کسی نرسد باید لانه ، قبیله و محل بود وباش شان را با رویکرد مشخص و همه جانبه ازبین برد تا دیگر جنگلیان آرام شوند و دیگر زو زوی کفتارها نشنوند . امروز یکی را کشتید فردا دیگرش از لانه سرمیکشد ، آنگاه چی می کنید ؟ چگونه فکر میکنید باید آنرا هم کشت ؟ تا بکی کشتار ؟ اگر برای شما این کشته شده گان جنایت کارند و کشته شدن شانرا به فال نیک می گیرید ، هزاران دیگرند که برعکس شما ، ایشانرا رهبر و پیشوا میدانند و کمر قصور و قصاص از شهادت بزرگ ، قهرمان و رهبر شانرا بسته اند . آیا لکه های خون را با خون شستن و پاک کردن کار و عمل خردمندانه است ؟
معقول و منطقی آنست که صبر و حوصله داشته باشیم تا جنگ پایان یابد . خواهید پرسید تا کی ؟ بلی ، پاسخ همین است که : تا وقت گل نی . امروز عملأ جنگ فزیکی در سرزمین ما شعله ور است ، در حالت جنگ جاری با ترور و انتحار نمی توانیم و امکان هم ندارد که قانونیت را در وطن خویش پیاده نموده و دلهای غمدیده گان را خوش بسازیم . شاید همین دلها خوش نشوند و دوباره غمدیده تر شوند . شما از کجا خواهید دانست که همه خوش شده اند ؟ در حالت جنگ جاری ، داوری نمودن گویا جنایت کاران خطاست . اینکه چرا جنگ خاموش نشده و پایان نمی یابد پرسش جداگانه است !
دوست ارجمند روستایی ! بعد از تقدیم احترام و ادب میخواستم یک نکته را خدمت شما به عرض برسانم اینکه ، برخورد عاقلانه انسان خردمند و منطقی در آن است که بدون در نظر داشت شرایط حاکم ، حکم بر قانونی بودن سزای بخشش و جزا نماید . در غیر صورت چگونه توانیم داد از بیداد را نظر به تقاضای زمان داوری نمائیم . بلی تره کی ، امین ، نجیب ، مزاری ، مسعود ، ربانی و و همه و همه از کارکرد و اعمال خود باید در پیشگاه قضا و مردم پاسخ میدادند ، که اینک این داوری خوب یا زشت در مقابل شان محال به نظر می رسد .
بلی امروز در اوغانستان قانون نیست با شما کاملأ همنوا هستم ، پس بیآید همه آنانی را که فقط به ادعای چند نفری که خود در قضایا شامل اند ، تاپه جنایت کار و جنگ سالار زا بالای شان کوبیده اند و یا برابر ذوق و سلیقه شخصی شان شخصیت و کردار شان نیست را انتحار نمائیم ، ترور نمائیم و از صحنه سیاست کنار شان زنیم . آیا برخورد منطقی ، انسانی ، قانونی و مردمی همین حکم را میکند که بدون حکم قضاء ، بدون شاهد ، بدون اسناد و بودن صورت دعوا فقط با ترور و انتحار بتوانیم گویا قانون مردمی را پیاده نمائیم ؟ ما نمی توانیم با برخورد جنگلی برضد قانون جنگل مبارزه کنیم .
دوست ارجمند روستایی ! تجاوز شوروی ، پاکستان و اینک چندین کشور گویا دموکراسی فروش ، علت و معلول هایی دارد که باید آنرا فرا گرفت ، تحلیل کرد و به بررسی گرفت . آنگاست که میتوانیم به این یا آن طرف درگیر در قضیه جنگ ، نام جنایت کار و وطنفروش را گذاریم . شاید شما درد هایی دارید که فقط با ازبین رفتن یک یا دو کفتار جنگلی دل خوش نموده و ازبین رفتن این آدمخوران را نوید جانبخشی به دیگر جنگلیان میدانید . اما این طور نیست ، در حقیقت بخاطریکه دیگر گزند کفتارها به کسی نرسد باید لانه ، قبیله و محل بود وباش شان را با رویکرد مشخص و همه جانبه ازبین برد تا دیگر جنگلیان آرام شوند و دیگر زو زوی کفتارها نشنوند . امروز یکی را کشتید فردا دیگرش از لانه سرمیکشد ، آنگاه چی می کنید ؟ چگونه فکر میکنید باید آنرا هم کشت ؟ تا بکی کشتار ؟ اگر برای شما این کشته شده گان جنایت کارند و کشته شدن شانرا به فال نیک می گیرید ، هزاران دیگرند که برعکس شما ، ایشانرا رهبر و پیشوا میدانند و کمر قصور و قصاص از شهادت بزرگ ، قهرمان و رهبر شانرا بسته اند . آیا لکه های خون را با خون شستن و پاک کردن کار و عمل خردمندانه است ؟
معقول و منطقی آنست که صبر و حوصله داشته باشیم تا جنگ پایان یابد . خواهید پرسید تا کی ؟ بلی ، پاسخ همین است که : تا وقت گل نی . امروز عملأ جنگ فزیکی در سرزمین ما شعله ور است ، در حالت جنگ جاری با ترور و انتحار نمی توانیم و امکان هم ندارد که قانونیت را در وطن خویش پیاده نموده و دلهای غمدیده گان را خوش بسازیم . شاید همین دلها خوش نشوند و دوباره غمدیده تر شوند . شما از کجا خواهید دانست که همه خوش شده اند ؟ در حالت جنگ جاری ، داوری نمودن گویا جنایت کاران خطاست . اینکه چرا جنگ خاموش نشده و پایان نمی یابد پرسش جداگانه است !