به جواب همایون فیاض که از طریق فیسبوک کامنت نوشته اند :
دوست عزیز :
من هدفم قوم تاجیک نبوده ، من هدفم مردم عزیز تاجیک نیست ، شما نباید مردم تاجیک را فقط به دو یا چند جنایت کار خلاصه کنید ، مقاله من هدفش همه جنایت کاران است ، از جنایت کاران پشتون گرفته تا هزاره و ساییرین ،
عبدالرحمن یکی از جنایت کاران بزرگ بوده مانند جنایت کاران جهادی وطالبی جنایت کرده و حالا نیست ، در قسمت جنایت وی همه مینوسند و من هم خواهیم نوشت ،
اما در قسمت جنایات افشار: همه قاتلین و جنایت کاران افشار زنده هستند ، تنها ربانی و مسعود که به جزای شان رسیده اند ، متباقی جنایت کاران هنوز هم جنایت میکنند ، هنوز هم از قدرت جنایت بهره مند میباشند.
وقتیکه ما نتوانیم جنایت کاران زنده را محاکمه کنیم ، پس چیطور توقع داری ، که جنایت کار مرده را محاکمه کنیم ، عبدالرحمن صد ها سال پیش جنایت کرده ، اما جنایت افشار هنوز دو دهه نشده است ، همینطور جنایت های بزرگ توسط سگ های ارتجاعی عربی و حیوانات تربیه شده آمپریالیزم (طالبان ) در مزار شریف ، بامیان ، شمالی ...........
مقاله ی را که من زیر نام "محاکمه جنایت کاران جهادی بوسیله جنایت کاران طالبی امکان پذیر است"، نوشته بودم ، هدف از مقاله تنها و تنها مسعود ، وربانی نیست. این مقاله شامل همه جنایت کاران میشود ، نه تنها قهرمانان شما و حکومت پوشالی ، بلکه همه جنایت کاران وجنگسالاران افغانستان ، من فقط به صورت نمونه این اسم ها را ذکر کردم. نجیب ومزاری نیز شامل این پروسه میگردید ، که متاسفانه اسمامی شان در آن زمان به ذهنم نرسید تا اضافه میکردم.
حال برداشت شما مانند برداشت باقی سمندر ضعیف است ، از مقاله ان چیزی که باید برداشت کنید ، نکردید. به آن جنبه قومی دادید یا انفعال و تسلیم طلبی ، در حالیکه هیچ از قوم نام برده نشده است.
اسم بردن در مقاله از یک جنایت کار بزرگ و شهید قهرمان شما به اندازه به شما و باقی سمندر گران تمام شده ، که توان تحملش را از دست داده چرندیات مینویسید. درحالیکه همین قهرمان شما صد ها زن را بیوه ساخته ، صد ها کودک را یتیم.
منحیث یک انسان هیج فکر میکنید ، که آیا دیگران حق دارند ، هرچیزی بخواهند خطاب کنند. آیا هیچ میدانید ، که کشته شدن جنایت کاران از خلق وپرچم گرفته تا جهادی و طالبی همه وهمه به نفع ملت افغانستان است ، آیا میدانید که میلیون ها انسان ستمدیده افغانستان از این حادثات خرسند هستند .
قهرمانی را که میلیون ها انسان یک جنایت کار مینامد ، ولی رژیم دست نشانده امپریالیزم وی را منحیث یک قهرمان جنایت کار بالای مردم افغانستان تحمیل کرد. کدام عملش یک عمل قهرمانانه بوده. شما بگویید ؟ شما از دید یک انسان آگاه قهرمان خود را نگاه کنید. آیا واقعآ او یک قهرمان بوده است ؟ آیا وی لیاقت این اسم زیبا را دارا است ؟
اگر از دید میلیون ها انسان نگاه کنید! یقینآ نیست.
قهرمان به کسی حطاب میگردد که دستش به جنایت و انسان کشی و ریختن خون انسان های بیگنا الوده نباشد ، جنایت کاری را که شما قهرمان خطاب میکنید. میلیون ها انسان از اقوام نه تنها پشتون ، هزاره ، ازبک جنایت کار مینامند ، بلکه میلیون ها انسان شریف تاجیک نیز به عنوان یک جنایت کار میشناسند ،
به جواب همایون فیاض که از طریق فیسبوک کامنت نوشته اند :
دوست عزیز :
من هدفم قوم تاجیک نبوده ، من هدفم مردم عزیز تاجیک نیست ، شما نباید مردم تاجیک را فقط به دو یا چند جنایت کار خلاصه کنید ، مقاله من هدفش همه جنایت کاران است ، از جنایت کاران پشتون گرفته تا هزاره و ساییرین ،
عبدالرحمن یکی از جنایت کاران بزرگ بوده مانند جنایت کاران جهادی وطالبی جنایت کرده و حالا نیست ، در قسمت جنایت وی همه مینوسند و من هم خواهیم نوشت ،
اما در قسمت جنایات افشار: همه قاتلین و جنایت کاران افشار زنده هستند ، تنها ربانی و مسعود که به جزای شان رسیده اند ، متباقی جنایت کاران هنوز هم جنایت میکنند ، هنوز هم از قدرت جنایت بهره مند میباشند.
وقتیکه ما نتوانیم جنایت کاران زنده را محاکمه کنیم ، پس چیطور توقع داری ، که جنایت کار مرده را محاکمه کنیم ، عبدالرحمن صد ها سال پیش جنایت کرده ، اما جنایت افشار هنوز دو دهه نشده است ، همینطور جنایت های بزرگ توسط سگ های ارتجاعی عربی و حیوانات تربیه شده آمپریالیزم (طالبان ) در مزار شریف ، بامیان ، شمالی ...........
مقاله ی را که من زیر نام "محاکمه جنایت کاران جهادی بوسیله جنایت کاران طالبی امکان پذیر است"، نوشته بودم ، هدف از مقاله تنها و تنها مسعود ، وربانی نیست. این مقاله شامل همه جنایت کاران میشود ، نه تنها قهرمانان شما و حکومت پوشالی ، بلکه همه جنایت کاران وجنگسالاران افغانستان ، من فقط به صورت نمونه این اسم ها را ذکر کردم. نجیب ومزاری نیز شامل این پروسه میگردید ، که متاسفانه اسمامی شان در آن زمان به ذهنم نرسید تا اضافه میکردم.
حال برداشت شما مانند برداشت باقی سمندر ضعیف است ، از مقاله ان چیزی که باید برداشت کنید ، نکردید. به آن جنبه قومی دادید یا انفعال و تسلیم طلبی ، در حالیکه هیچ از قوم نام برده نشده است.
اسم بردن در مقاله از یک جنایت کار بزرگ و شهید قهرمان شما به اندازه به شما و باقی سمندر گران تمام شده ، که توان تحملش را از دست داده چرندیات مینویسید. درحالیکه همین قهرمان شما صد ها زن را بیوه ساخته ، صد ها کودک را یتیم.
منحیث یک انسان هیج فکر میکنید ، که آیا دیگران حق دارند ، هرچیزی بخواهند خطاب کنند. آیا هیچ میدانید ، که کشته شدن جنایت کاران از خلق وپرچم گرفته تا جهادی و طالبی همه وهمه به نفع ملت افغانستان است ، آیا میدانید که میلیون ها انسان ستمدیده افغانستان از این حادثات خرسند هستند .
قهرمانی را که میلیون ها انسان یک جنایت کار مینامد ، ولی رژیم دست نشانده امپریالیزم وی را منحیث یک قهرمان جنایت کار بالای مردم افغانستان تحمیل کرد. کدام عملش یک عمل قهرمانانه بوده. شما بگویید ؟ شما از دید یک انسان آگاه قهرمان خود را نگاه کنید. آیا واقعآ او یک قهرمان بوده است ؟ آیا وی لیاقت این اسم زیبا را دارا است ؟
اگر از دید میلیون ها انسان نگاه کنید! یقینآ نیست.
قهرمان به کسی حطاب میگردد که دستش به جنایت و انسان کشی و ریختن خون انسان های بیگنا الوده نباشد ، جنایت کاری را که شما قهرمان خطاب میکنید. میلیون ها انسان از اقوام نه تنها پشتون ، هزاره ، ازبک جنایت کار مینامند ، بلکه میلیون ها انسان شریف تاجیک نیز به عنوان یک جنایت کار میشناسند ،