باقی سمندر
قوس/آذر سال ۱۳۹۰ خورشیدی
دسامبرسال ۲۰۱۱ میلادی
قتاوکشتار وجنایت راهی بسوی عدالت نمی برد !
سلام به خوانندګان ارجمند کابل پرس?
سلام به حفیظ بشارت
خوانندګان ارجمند !
حفیظ بشارت بازهم دسته ګلی به آب داد که چنین است :
« آیا هیچ میدانید ، که کشته شدن جنایت کاران از خلق وپرچم گرفته تا جهادی و طالبی همه وهمه به نفع ملت افغانستان است ، آیا میدانید که میلیون ها انسان ستمدیده افغانستان از این حادثات خرسند هستند . »
مایه تعجب اینست که حفیظ بشارت مبارزه برضد جنایت کاران را کماکان در کشتن میبیند و اظهار خورسندی مینماید .
همه میدانیم که پیش ازاینکه از دامان مادر به دنیا بیاییم ومتولد ګردیم - در بطن مادر همه خون نوش وخون خور بوده ایم وباخون ودرمیان خریطه خون دربطن مادر پیش از زادن برورش یافته ایم - دراین خون خوری وخون نوشی ما کدام انتخاب ای نداشته ایم . چنان بوده است وهفت ملیارد انسان که امروز در دنیا زندګی مینمایند همه به اجبار در بطن مادر نه ماه وچند روزی یا کمتر خون مادر رانوش جان کرده اند!
اما وقتی پا به دنیا ګذاشته ای - بازهم درد زایمان را مادران ما کشیده است و تااینکه خون مادر برای ما به شیر مادر تبدیل شده واز پستان مادر شیرش را مکیده ایم نه خون اش را ومادر بما سخن ګفتن و روی دو پا راه رفتن را یاد داده است وتلاش ورزیده است تا شخصیت ما پیش از زایمان وبعد از آن شکل بکیرد وساخته شود .
اینک که هرکدام درسن وسالی شباب یا کهن سالی ویا سراشیب مرګ قرارداریم -بازهم از ریختن خون وکشتار لذت ببریم ؟
اقای خفیظ بشارت تا هنوز فکر مینماید که همه بشریت در دوران پیش از زایمان قرارداشته ودر بطن مادر قراردارد که مینویسد :
« آیا میدانید که میلیون ها انسان ستمدیده افغانستان از این حادثات خرسند هستند .«
اقای بشارت !
مبارزه ملی - دموکراتیک به قتل وکشتار وجنایات رنګارنګ میخواهد پایان بخشد و هیچ نوع خرسندی ای در کشتار روزمره که درطی سال ها ی متمادی و این سی سال اخیر که روز بروز تګرارمیګردد - وجود ندارد !
ماذوخیست ها و سادیست ها ممکن خرسند باشند ونه انهاییکه تا جایی از سلامت روحی برخوردارند!
قتل وجنایت و ادامه جنایت راهی بسوی عدالت نمی برد !
یارزنده و صحبت باقی !
باقی سمندر
قوس/آذر سال ۱۳۹۰ خورشیدی
دسامبرسال ۲۰۱۱ میلادی
قتاوکشتار وجنایت راهی بسوی عدالت نمی برد !
سلام به خوانندګان ارجمند کابل پرس?
سلام به حفیظ بشارت
خوانندګان ارجمند !
حفیظ بشارت بازهم دسته ګلی به آب داد که چنین است :
« آیا هیچ میدانید ، که کشته شدن جنایت کاران از خلق وپرچم گرفته تا جهادی و طالبی همه وهمه به نفع ملت افغانستان است ، آیا میدانید که میلیون ها انسان ستمدیده افغانستان از این حادثات خرسند هستند . »
مایه تعجب اینست که حفیظ بشارت مبارزه برضد جنایت کاران را کماکان در کشتن میبیند و اظهار خورسندی مینماید .
همه میدانیم که پیش ازاینکه از دامان مادر به دنیا بیاییم ومتولد ګردیم - در بطن مادر همه خون نوش وخون خور بوده ایم وباخون ودرمیان خریطه خون دربطن مادر پیش از زادن برورش یافته ایم - دراین خون خوری وخون نوشی ما کدام انتخاب ای نداشته ایم . چنان بوده است وهفت ملیارد انسان که امروز در دنیا زندګی مینمایند همه به اجبار در بطن مادر نه ماه وچند روزی یا کمتر خون مادر رانوش جان کرده اند!
اما وقتی پا به دنیا ګذاشته ای - بازهم درد زایمان را مادران ما کشیده است و تااینکه خون مادر برای ما به شیر مادر تبدیل شده واز پستان مادر شیرش را مکیده ایم نه خون اش را ومادر بما سخن ګفتن و روی دو پا راه رفتن را یاد داده است وتلاش ورزیده است تا شخصیت ما پیش از زایمان وبعد از آن شکل بکیرد وساخته شود .
اینک که هرکدام درسن وسالی شباب یا کهن سالی ویا سراشیب مرګ قرارداریم -بازهم از ریختن خون وکشتار لذت ببریم ؟
اقای خفیظ بشارت تا هنوز فکر مینماید که همه بشریت در دوران پیش از زایمان قرارداشته ودر بطن مادر قراردارد که مینویسد :
« آیا میدانید که میلیون ها انسان ستمدیده افغانستان از این حادثات خرسند هستند .«
اقای بشارت !
مبارزه ملی - دموکراتیک به قتل وکشتار وجنایات رنګارنګ میخواهد پایان بخشد و هیچ نوع خرسندی ای در کشتار روزمره که درطی سال ها ی متمادی و این سی سال اخیر که روز بروز تګرارمیګردد - وجود ندارد !
ماذوخیست ها و سادیست ها ممکن خرسند باشند ونه انهاییکه تا جایی از سلامت روحی برخوردارند!
قتل وجنایت و ادامه جنایت راهی بسوی عدالت نمی برد !
یارزنده و صحبت باقی !
آنلاین : باجنایت نمیتوان عدالت را برقرارساخت