مقایسه دو شخصیت در اتحاد شمال افغانستان: سید منصور نادری و احمد شاه مسعود

سلام بدوستان و اهل خرد!
بجواب آنعده قماشان که نا سنجیده و نا آگاهانه در مورد بزرگ مرد که یک عمر را صرف خدمت به مردم و میهن اش نموده است، حرف های عاری از حقیقت زده اند:
تـرا مـن اهـل کـافـر میشـناسـم
زکافر هـمچـو بـد تر میشـناسـم
توئی گبر لعین چون مشت دجال
تـرا اهــل ستـمـگـر میشـناسـم
گــریــبــان خـــرد را کـردۀ چــاک
ترا رسـوا و بی سـر میشـناسم
به پیـشـگـاۀ خبیسـان ستــمگـر
تـرا مـانـنـد چـاکــر مـیـشنـاسـم
توئی داغ سـتـم بــرپــیـکـر قـوم
درون سینه اخـگـر میـشـنـاسـم
نه از دنـیـا خـبـر داری نـه از دیـن
تـرا بیـدیـن و کـافـر میشـناســم
نــداری لایـــق شــاۀ کـــیـــان را
ترا درویش هــر در میـشـنـاسـم
سید منصور پیر و مرشید ماست
او را پیشوا و رهبر مـیشـنـاسـم
او مـردِ بـا وقـارِ شان و شـوکـت
او را سـردار و سـرور میشناسم
همیشه بهر ایـن ملـت پـریشـان
او را غمخوار کـشور میـشناسـم
بزرگمرد و ادیب و بـا سخـا است
او را من پـور حـیـدر مـیشـناسم
بــوَد او ســیـد و سـادات عـالــم
او را نسـل پـیامبـر میـشـناسـم
که (عمران) میـزند حرف حقیقت
خــدا را حــق و داور میشـناسـم