Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 67820

چادر بسران مجاهد

22 نوامبر 2012, 07:27, توسط نادر

اگر درین سایت یک نفر، به طبل قومگرایان و نژادپرستان نرقصید، بلکه فقط بحیث یک انسان فکر کرد، نه بحیث یک تاجک، هزاره، پشتون وغیره.....، اکثریت پیامگذاران را بر ضد خود تحریک کرده است. البته خوشبختانه انسانهای استثنائی نیز بعضاّ درین سایت سری میزنند،اما متأسفانه تعداد شان به مقایسه با قومگرایان خیلی کم است. زیرا میدانند همینکه بحیث یک انسان اینجا پیام بگذارند، قومگرایان و نژادپرستان مانند مور و ملخ بالایش هجوم میاورند، البته سرگله شان از همه اولتر!
من میدانم، که پیوند به گله و به مسیری که سرگله تعین میکند، راه افتادن، خود یک نوع مسؤنیت و آرامش روانی میدهد. زیرا انسانها از تنهائی همیشه حراس دارند. اما هستند انسانهای که حاضر نیستند مانند گوسفند به گله بپیوندد. برایش بی تفاوت است، که سرگله او را میپذیرد، یا نی .
خوب، من دو امکان دارم، یا اینکه مانند اوپورتونیست ها در مسیر جریان شنأ کنم و با گله بپیوندم و هر بدی که سرگله از ذهن مریض خود بیرون ریخت، تأئید کنم، یا به آنچه که ایمان دارم، وفادار بمانم. یعنی نظریات خود را علیه قومگرائی و نژادپرستی و بحیث یک انسان آزاده که دُمش به جنگسالاران و خلق/پرچم یا جای دیگر گره نخورده، درین سایت اظهار کنم.
(امکان سومی را که من دیگر درین سایت اظها نظر نکنم، سرگله به گور ببرد).
اگر احیاناّ 99،9 % مردم افغانستان طالب شوند، یا از جنگسالان حمایت کنند، یا قومگراه و نژادپرست شوند، من خود را در جمع شان قطار نخواهم کرد، که خوشبختانه اینطور نیست. انسانهای آزاده و وطنپرست در افغانستان عزیز ما بقدر کافی وجود دارند. اما چون با این سایت سروکار ندارند، از انظار ما پنهان مانده اند.

جستجو در کابل پرس