قیامت بر پا شد!

یک بار یک معلم انگلیسی می گفت که بعضی از مهاجرین ان قدر در درون خود زندگی و رفت و امد دارند و بیرون از جامعه و محل خود با کسی رفت و امد ندارند که وقتی ما از اولادهای شان می پرسیم که مثلا چقدر هندو در بریتانیا است، جواب می دهند که 90% یا 80%.
حالا هم این نوشته مثالی از همان درون نگری است. گرچند من مخالف رسمیت یافتن هم جنس بازها هستم. اما در انگلیس اقلیت ها به هیچ عنوان تعیین کننده نیستند و مخصوصا اقلیت های مذهبی اصلا در تغییر دولت و برد و باخت انتخابات نقشی ندارند.
امار 2009 در انگلیس از این قرار است:
بدون مذهب 50.7%
مسیحی که شامل تمام مذاهب مسیحی می شود 35%
مسلمان 2.4%
هندو 0.9%
سیک 0.8%
یهود 0.4%
و مذاهب دیگر به همین قیاس
بر اساس این امار رسمی می بینیم که لامذهب ها و یا بی دین ها اکثریت مطلق را دارا هستند و همچنان مذاهب چون اسلام، هندو، یهودیت و سیک به زحمت به 4% می رسند. ایا این چهار در صد می تواند باعث شود که لیبر انتخابات را ببرد و یا ان 50.7% لامذهب؟
ایا یک دولت مردمی از روی خواست ان 4% باید رفتار کند و یا از روی خواست ان 50.7% ؟
جناب نویسنده شما چشم ها کور گرفته نقشه کشی می کنید. شاید که در عمر خود از مناطق افغانی و پاکستانی نشین بیرون نرفته باشی.