با دیدن این مقاله یک نکته به ذهنم خطور کرد که مرا مشکوک ساخت که واقعا مقاله نویس بیطرفانه و عاری از کدام نیت سو آنرا نوشته باشد.
در ایران فراوان نویسندگانی هستند که با تحقیر و توهین و یا هم در مدح قاتلان بدنام در افغانستان مینویسند، فردی به نام محسن مخملباب به حدی در ضدیت با مردم افغانستان پیش رفته که در فلم ها و نوشته هایش آنان را انسان به شمار نمی آورد و وحشی و بربر نمایش میدهد. چنگیز پهلوان که همه با وی آشنا هستند به قامت خونین مکدرترین انسانهای وطن ما لباس حریر میپوشاند تا آنان را فرشته نما سازد.
اما اینهمه نوشته ها و فلم ها و زهرپراکنی و عداوت نویسندگان رژیمی را محترم نیک آیین "گزافه گویی" نمیداند و ذهنش را بخود معطوف نمیکند، اما یک نویسنده معتبر ایران را چسبیده که اولا دیگر زنده نیست که به پاسخ ایشان برخیزد، و ثانیا از روی نوشته اش معلوم است که با نهایت دلسوزی نسبت به مردم و زنان افغانستان نگاشته و کدام کار خلافی هم نکرده وقتی از یک زن شهید و ستیزه گر افغانستان یادی کرده ولو قسمت های از آن درست یا نادرست باشد.
اگر نیک آیین فیصدی کمی از دلسوزی آقای گودرزی را در خود میداشت، پی میبرد که این حرکتش چقدر ناپسند و غیرانسانی است که در وطن بیمار ما هرسو جنایت و ستم و استبداد موج میزند، به جای نوشتن علیه این ستمگران، قلم شانرا در مقابله با دو شخصیت مهم سیاسی وطن ما به حرکت درمی آورد که اتفاقا هردو در راه اهداف انسانی شان و بدست نیروهای سیاه به شهادت رسیده اند.
با دیدن این مقاله یک نکته به ذهنم خطور کرد که مرا مشکوک ساخت که واقعا مقاله نویس بیطرفانه و عاری از کدام نیت سو آنرا نوشته باشد.
در ایران فراوان نویسندگانی هستند که با تحقیر و توهین و یا هم در مدح قاتلان بدنام در افغانستان مینویسند، فردی به نام محسن مخملباب به حدی در ضدیت با مردم افغانستان پیش رفته که در فلم ها و نوشته هایش آنان را انسان به شمار نمی آورد و وحشی و بربر نمایش میدهد. چنگیز پهلوان که همه با وی آشنا هستند به قامت خونین مکدرترین انسانهای وطن ما لباس حریر میپوشاند تا آنان را فرشته نما سازد.
اما اینهمه نوشته ها و فلم ها و زهرپراکنی و عداوت نویسندگان رژیمی را محترم نیک آیین "گزافه گویی" نمیداند و ذهنش را بخود معطوف نمیکند، اما یک نویسنده معتبر ایران را چسبیده که اولا دیگر زنده نیست که به پاسخ ایشان برخیزد، و ثانیا از روی نوشته اش معلوم است که با نهایت دلسوزی نسبت به مردم و زنان افغانستان نگاشته و کدام کار خلافی هم نکرده وقتی از یک زن شهید و ستیزه گر افغانستان یادی کرده ولو قسمت های از آن درست یا نادرست باشد.
اگر نیک آیین فیصدی کمی از دلسوزی آقای گودرزی را در خود میداشت، پی میبرد که این حرکتش چقدر ناپسند و غیرانسانی است که در وطن بیمار ما هرسو جنایت و ستم و استبداد موج میزند، به جای نوشتن علیه این ستمگران، قلم شانرا در مقابله با دو شخصیت مهم سیاسی وطن ما به حرکت درمی آورد که اتفاقا هردو در راه اهداف انسانی شان و بدست نیروهای سیاه به شهادت رسیده اند.