نام « خراسان » تاریخ سه هزار ساله دارد . نام سرزمین وسیع بوده ، شامل بخش شرقی ایران که مرکز آن مشهد کنونی است ، افغانستان کنونی ، و سر زمین های ماورای آمو دریا را شامل بوده است . حتی در زمان احمد شاه درانی که به نام ( امیر خراسان ) امضاء می نموده است و این افغان ملتی ها نمی توانند حتی یک نامه از احمد شاه درانی به نام ( امیر افغانستان ) نشان بدهند
کلمهٔ افغانستان، به مثابهٔ جا و مکان قبایل افغان (پشتون‌ها)، نخستین‌بار در تاریخنامهٔ هرات، تألیف سیف هروی در اوایل سدهٔ چهاردهم میلادی، ذکر شده‌است . دکتر احمد جاوید می‌گوید:
در کتاب تاریخنامه هرات سیفی هروی، ۳۶ مرتبه کلمه افغانستان و دو مرتبه هم کلمه اوغانستان به کار رفته‌است. اما به محدوده کوچک در نواحی بنُو وزیرستان و اطرافش یعنی شهرهای در جنوب افغانستان، اطلاق می‌شده‌است . اگر واژهٔ افغانستان به معنای «محل سکونت افغان‌ها» پیش از تأسیس دولت احمدشاه درانی نیز وجود داشته است، منتها درگذشته فقط محل سکنای طائفه یا طوائف پشتون در خراسان بزرگ را همیشه یا گاهی افغانستان می‌نامیده‌اند. . چنان که براساس نظر عبدالحی حبیبی، کلمهٔ افغانستان، به هنگام هجوم چنگیز و زمان آل کرت و غوری‌ها، تنها به ناحیه یا نواحی‌ای گفته می‌شد که افغان‌نشین (پشتو زبان) بوده است. او می‌نویسد:
«نام افغانستان بار اول در تاریخ از همین زمان ذکر شده... در آن وقت کلمهٔ افغانستان بر سرزمین بین قندهار و غزنی تا دره سند اطلاق می‌شد.» .
نام « خراسان » تاریخ سه هزار ساله دارد . نام سرزمین وسیع بوده ، شامل بخش شرقی ایران که مرکز آن مشهد کنونی است ، افغانستان کنونی ، و سر زمین های ماورای آمو دریا را شامل بوده است . حتی در زمان احمد شاه درانی که به نام ( امیر خراسان ) امضاء می نموده است و این افغان ملتی ها نمی توانند حتی یک نامه از احمد شاه درانی به نام ( امیر افغانستان ) نشان بدهند
کلمهٔ افغانستان، به مثابهٔ جا و مکان قبایل افغان (پشتون‌ها)، نخستین‌بار در تاریخنامهٔ هرات، تألیف سیف هروی در اوایل سدهٔ چهاردهم میلادی، ذکر شده‌است . دکتر احمد جاوید می‌گوید:
در کتاب تاریخنامه هرات سیفی هروی، ۳۶ مرتبه کلمه افغانستان و دو مرتبه هم کلمه اوغانستان به کار رفته‌است. اما به محدوده کوچک در نواحی بنُو وزیرستان و اطرافش یعنی شهرهای در جنوب افغانستان، اطلاق می‌شده‌است . اگر واژهٔ افغانستان به معنای «محل سکونت افغان‌ها» پیش از تأسیس دولت احمدشاه درانی نیز وجود داشته است، منتها درگذشته فقط محل سکنای طائفه یا طوائف پشتون در خراسان بزرگ را همیشه یا گاهی افغانستان می‌نامیده‌اند. . چنان که براساس نظر عبدالحی حبیبی، کلمهٔ افغانستان، به هنگام هجوم چنگیز و زمان آل کرت و غوری‌ها، تنها به ناحیه یا نواحی‌ای گفته می‌شد که افغان‌نشین (پشتو زبان) بوده است. او می‌نویسد:
«نام افغانستان بار اول در تاریخ از همین زمان ذکر شده... در آن وقت کلمهٔ افغانستان بر سرزمین بین قندهار و غزنی تا دره سند اطلاق می‌شد.» .