با سلام گرم و احترامات فراوان به آقائ میر هزار و نویسنده آقائ فرید رستاخیز !!!!!!
من از این که بحث طولانی برخاسته از مقاله آقائ رستاخیز درباره خانم سیما ثمر رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر فراتر از موضوع رفته است متحئیر ام بحث روئ وحدتی بودن خانم ثمر بود ولی به کجاها کشیده پناه به خدا !
اگر کسی بیاید از این موضوع دفاع کند که از دست کسانی که در سالهائ مقاومت در کابل و مزار شریف قوماندان و دارائ نیرو بوده اند کدام ستمی و ظلمی بالائ مردم بیچاره نشده است از او کورتر و بیخبر کسی نخواهد بود ولی اینکه بیایند یکی از طرفین این قضایا را نشانه بیگیرند این هم دور از انصاف خواهد بود در کابل بعد از سقوط دولت داکتر نجیب الله چندین حزب و گروه هائ جهادی مستقر شدند و علیه همدیگر سنگر گرفتند . این سنگر گیری ها ناشی از موضع گیریهائ سلطه طلبانه یک تعداد از رهبران بوده است .
احزابی که در کابل دارائ قوائ نظامی بودند عبارت است از
1- جمعیت اسلامی اسلامی افغانستان(بشمول شوری نظار )
2- حزب اسلامی حکمت یار
3-حزب وحدت اسلامی
4- اتحاد اسلامی سیاف
5-جنبش ملی اسلامی دوستم
6- حرکت اسلامی محسنی
همه این احزاب بنحوی در درگیری ها شریک بودند و علیه افراد ملکی هم تعرض انجام داده اند ولی اینکه آیا جنایت های ضد بشری با خواست رهبران این احزاب بوده یا خیر ضرورت به اسناد و مدارک زیاد دارد اینکه بیایند فقط درباره حزب وحدت بگویند که جنایت کار بوده با واقعیتها همخوانی ندارد شاید میخواهند بگویند که گناه از وحدتی ها بوده که از مظلومیت تاریخی مردم خود داد کشیده و آنانی که میگفتند که هزاره ها بیش از دو درصد نیستند و میخواستند حق مدنی و مذهبی مردم هزاره را پامال کنند و با تمام قوأ خواسته هائ بر حق مردم هزاره را سرکوب میکردند ملائکه رحمت بودند .
دوستان بسیار زیاد علاقه دارند که به هر کس مارک بزنند که وابسته به فلان فلان کشور است این واقعیت را ما رد نمی کنیم که احزاب هشتگانه (شیعه ها ) در دوران جهاد از منابع جمهوری اسلامی ایران تمویل میشدند بلکه تجهیز هم بگویم بهتر است ولی در آن زمان دوستان هفتگانه ما در پشاور از کدام منبع تمویل و تجهیز میشدند آن را هم فراموش نکنیم آگر ما بیاییم کتاب تلک خرس نوشته دگروال محمد یوسف (رئیس بخش افغانستان در آی اس آی ) را مطالعه کنیم اذهان ما باز خواهد شد که احزاب پشاوری با تربیه مربیون پاکستانی اش روحیه تسلط خواهی را بدست آورده بودند که در دهه نود میلادی کابل را به خرابه مبدل کرد و حزب وحدت از بدو تأسیس اش تا به امروز هرگز وابسته به سیاست دولت ایران نبوده بلکه تلاش ورزیده که از تقلید مذهبی از مجتهدین ایرانی هم خود را آزاد کند دولت ایران امروز در افغانستان بیشترین اتکا را بر غیر هزاره ها دارد تا هزاره ها !
افغانستان امروز در دوره اعمار مجدد قرار دارد و لازم است که ما کارهائ تعمیری انجام دهیم تا تخریبی .
در مورد وحدتی بودن خانم ثمر من در نوبت بعدی نظراتی خواهم داشت
با سلام گرم و احترامات فراوان به آقائ میر هزار و نویسنده آقائ فرید رستاخیز !!!!!!
من از این که بحث طولانی برخاسته از مقاله آقائ رستاخیز درباره خانم سیما ثمر رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر فراتر از موضوع رفته است متحئیر ام بحث روئ وحدتی بودن خانم ثمر بود ولی به کجاها کشیده پناه به خدا !
اگر کسی بیاید از این موضوع دفاع کند که از دست کسانی که در سالهائ مقاومت در کابل و مزار شریف قوماندان و دارائ نیرو بوده اند کدام ستمی و ظلمی بالائ مردم بیچاره نشده است از او کورتر و بیخبر کسی نخواهد بود ولی اینکه بیایند یکی از طرفین این قضایا را نشانه بیگیرند این هم دور از انصاف خواهد بود در کابل بعد از سقوط دولت داکتر نجیب الله چندین حزب و گروه هائ جهادی مستقر شدند و علیه همدیگر سنگر گرفتند . این سنگر گیری ها ناشی از موضع گیریهائ سلطه طلبانه یک تعداد از رهبران بوده است .
احزابی که در کابل دارائ قوائ نظامی بودند عبارت است از
1- جمعیت اسلامی اسلامی افغانستان(بشمول شوری نظار )
2- حزب اسلامی حکمت یار
3-حزب وحدت اسلامی
4- اتحاد اسلامی سیاف
5-جنبش ملی اسلامی دوستم
6- حرکت اسلامی محسنی
همه این احزاب بنحوی در درگیری ها شریک بودند و علیه افراد ملکی هم تعرض انجام داده اند ولی اینکه آیا جنایت های ضد بشری با خواست رهبران این احزاب بوده یا خیر ضرورت به اسناد و مدارک زیاد دارد اینکه بیایند فقط درباره حزب وحدت بگویند که جنایت کار بوده با واقعیتها همخوانی ندارد شاید میخواهند بگویند که گناه از وحدتی ها بوده که از مظلومیت تاریخی مردم خود داد کشیده و آنانی که میگفتند که هزاره ها بیش از دو درصد نیستند و میخواستند حق مدنی و مذهبی مردم هزاره را پامال کنند و با تمام قوأ خواسته هائ بر حق مردم هزاره را سرکوب میکردند ملائکه رحمت بودند .
دوستان بسیار زیاد علاقه دارند که به هر کس مارک بزنند که وابسته به فلان فلان کشور است این واقعیت را ما رد نمی کنیم که احزاب هشتگانه (شیعه ها ) در دوران جهاد از منابع جمهوری اسلامی ایران تمویل میشدند بلکه تجهیز هم بگویم بهتر است ولی در آن زمان دوستان هفتگانه ما در پشاور از کدام منبع تمویل و تجهیز میشدند آن را هم فراموش نکنیم آگر ما بیاییم کتاب تلک خرس نوشته دگروال محمد یوسف (رئیس بخش افغانستان در آی اس آی ) را مطالعه کنیم اذهان ما باز خواهد شد که احزاب پشاوری با تربیه مربیون پاکستانی اش روحیه تسلط خواهی را بدست آورده بودند که در دهه نود میلادی کابل را به خرابه مبدل کرد و حزب وحدت از بدو تأسیس اش تا به امروز هرگز وابسته به سیاست دولت ایران نبوده بلکه تلاش ورزیده که از تقلید مذهبی از مجتهدین ایرانی هم خود را آزاد کند دولت ایران امروز در افغانستان بیشترین اتکا را بر غیر هزاره ها دارد تا هزاره ها !
افغانستان امروز در دوره اعمار مجدد قرار دارد و لازم است که ما کارهائ تعمیری انجام دهیم تا تخریبی .
در مورد وحدتی بودن خانم ثمر من در نوبت بعدی نظراتی خواهم داشت