نیم نگاهی به اعلامیه مشترک کاندیدان انتخاباتی و تبعات آن

خوب حالا که قدرت بین کاندیدان ریاست جمهوری به دو قسمت تقسیم شده است (تقسیم پست های والیان و وزرا و سفرا) ، داکتر عبدالله میباید کوتاه آمده خلاف قانون خواستار تبدیل ریاست اجراییه به ریاست کابینه نگردد با همین اندازه حکم فرا قانونی ریس جمهور جدید که ایجاد پست ریاست اجراییه میباشد، اکتفا نماید و خود را مصلحتا از راس هرم قدرت مخالفین کنار کشیده و شخصی دیگری (مثل پسر مرحوم استاد ربانی) را برای رهبری مخالفین به دولت جدید معرفی بدارد تا مگر اشرف غنی نتواند مستقیما بالایش حکمفرمایی نماید، مسخره سیاست و مسول همه ناکامی های آینده اش نماید. و این یعنی زنده ماندن حیات سیاسی تیم اصلاحات و همگرایی خواهد بود در غیر آن داکتر عبدالله با سخت گیری های بی مورد و فراقانونی اش میرود تا زیر دست ریس جمهور آینده کشور یک کارمند اداری بیشتر نشده یا نبوده که در نهایت مسول همه بدبختی ها، عقب مانی ها، ناکامی ها و ناکارآمدی های دولت آینده معرفی گردیده به حیاست سیاسی اش نیز خاتمه داده خواهد شد.
پس تا دیر نشده شرایط جدید که صرفا تقسیم قدرت دولت هست را باید داکتر صاحب عبدالله بپذیرد. خواست های بیشتر از این به هیچ صورت به نفع اش نخواهد بود.
با احترام