فکر کنم در این ده یا 15 قسمت از قصه های آقای مامون این قسمت بیشتر با واقعیت ها نزدیک باشد.
من دلایل ذیل را برای حرف بالایی خویش ارائه میکنم:
رهبری طالبان واقعاً بوسیله پنجابی های بویناک چتلستان خریداری شده و هیچگونه اراده نداشتند. تمام حرکات شان بوسیله بابر پدر واقعی شان کنترول میشد.
رهبران جهادی خارج از شورای دزدان احمق شاه مسعود واقعاً با استفاده از اسلام و اخوت و همسایگی نیک چنان بوسیله پنجابی های کثیف و بویناک خر شده بودند که اصلا فکر نمیکردند که کشور شان و وطن شان در خطر از بین رفتن است.
احمق شاه مسعود که خود بوسیله همین بابر و همین پنجابی های کثیف و باهمان تاکتیک های اسلامی ، اخوت و برادری خر شده و بر ضد داود خان و بر ضد کشور خویش سلاح گرفته بود تا زمانیکه طالبان او را از کابل نرانده بودند هم مانند دیگر رهبران جهاد خر باقی مانده بود و از همین رو از رسیدن طالبان به دروازه های کابل و پاک شدن رقبای جنگی اش بوسیله آنها استقبال کرده به وردک برای ملاقات با آنها شتافته بود.
عربها و القاعده واقعاً میخواستند افغانستان را به مرکز بزرگ سوق الجهشی شان که به نظر آنها از لحاظ جغرافیایی ( ازجمله مناطق کوهی صعب العبور و غیر قابل دسترس برای اردوی مدرن) مبدل کرده و از آنجا عملیات کنند.
این مسله آخر چیزی است که آقای مامون متاسفانه در هیج قصه خویش به آن توجه نکرده است. اگر همین مسله اعراب و القاعده نیمبود این به اصطلاح مقاومت یک گروه کوچک و آنهم در یک دره کوچک برای ایجادگران پشت پرده طالبان بخصوص انگریز به اصطلاح وطنی به انندازه پشم هم نمیبود و دولت طالبان را برسمیت میشناختند.
انگریز و امریکا فقط بعد از ورود طالبان به کابل دریافتند که عملیات طالبان بیشتر بوسیله القاعده و آن دسته از پنجابی های کثیف و بویناک چتلستان رهبری میشود که عملاً با امریکا دشمنی دارند و میخواهند تروریزم را صادر کنند.
از روی شواهد و صحبت های مقامات روس چنین بر میاید که در این زمینه اف اس بی ( خلف ک جی بی) به مقامات امریکایی در زمینه اخطار داده که در برسمیت شناختن دولت طالبان وحشی در کابل بوسیله آنها تاخیر وارد کرد.
فکر کنم در این ده یا 15 قسمت از قصه های آقای مامون این قسمت بیشتر با واقعیت ها نزدیک باشد.
من دلایل ذیل را برای حرف بالایی خویش ارائه میکنم:
احمق شاه مسعود که خود بوسیله همین بابر و همین پنجابی های کثیف و باهمان تاکتیک های اسلامی ، اخوت و برادری خر شده و بر ضد داود خان و بر ضد کشور خویش سلاح گرفته بود تا زمانیکه طالبان او را از کابل نرانده بودند هم مانند دیگر رهبران جهاد خر باقی مانده بود و از همین رو از رسیدن طالبان به دروازه های کابل و پاک شدن رقبای جنگی اش بوسیله آنها استقبال کرده به وردک برای ملاقات با آنها شتافته بود.
این مسله آخر چیزی است که آقای مامون متاسفانه در هیج قصه خویش به آن توجه نکرده است. اگر همین مسله اعراب و القاعده نیمبود این به اصطلاح مقاومت یک گروه کوچک و آنهم در یک دره کوچک برای ایجادگران پشت پرده طالبان بخصوص انگریز به اصطلاح وطنی به انندازه پشم هم نمیبود و دولت طالبان را برسمیت میشناختند.
انگریز و امریکا فقط بعد از ورود طالبان به کابل دریافتند که عملیات طالبان بیشتر بوسیله القاعده و آن دسته از پنجابی های کثیف و بویناک چتلستان رهبری میشود که عملاً با امریکا دشمنی دارند و میخواهند تروریزم را صادر کنند.
از روی شواهد و صحبت های مقامات روس چنین بر میاید که در این زمینه اف اس بی ( خلف ک جی بی) به مقامات امریکایی در زمینه اخطار داده که در برسمیت شناختن دولت طالبان وحشی در کابل بوسیله آنها تاخیر وارد کرد.