اقای بایانی! من از مدت ها قبل برای شما نوشته بودم که ترویج دهنده دشنام در سایت کابل پرس? نباشید.شما کسی با درجه تحصیلات بالا در رشته حقوق و بالاخره دارای سابقه کار بحیث یک دیپلومات بودید.تا جایی که دیده میشود از کتب ادبیات فارسی به شمول گلستان و حافظ و دهها نامور دیگر مطلع واگاه هستید.پدر و رئیس یک خانواده و بالاخره معلم یک مشت اطفال.اما با هزاران درد که نوشته های که از دماغ تان در صفحات کابل پرس ترشح میکند قابل خواندن چه که قابلیت گریستن دارد.شما به این فکر نباشید که میتوانید از طریق زور و یا تهدید و یا دشنام ، حرفهایتانرا به دیگران بقبولانید.این شما هستید که از جاده ادب خارج شده و به دیگر نویسندگان در این سایت دشنام میدهید.نزد شما دشنام دادن به نوامیس مردم و به مادر و خواهر مردم هیچ ارزش ندارد.بالاخره نتیجه اینکه نوامیس خودتان به میدان کشیده شد.من از اینکه حرف به این جا های باریکی کشیده شده است واقعا ناراحت شدم.شما فکر نکنید که این تنها شما حق دارید که هر چه خواستید به دیگران بنویسید و دیگران با دهان بسته و چشمان پت و گوشهای باز به حرفهای تان بلی بگویند.من از اینکه اسمای اطفال تان از اثر بی ادبی شما در روی صفحات این سایت آمده متاثر و به حال شما متاسف میباشم.شما خود شخصآ مسئول این حالت و اینهمه بدبختی هستید و بس.
مردی در آستانه 58 سالگی و با جهانی از تجربه و معلومات!!! اما دریغا فوق العاده بی تربیت و هتاک و گستاخ.تجاوز به اطفال و تجاوز جنسی به زنان و مسایلی از این قبیل نمیتواند افتخارات مردی در سطح علمی و تحصیلی شما باشد.علاوه برهمه ،مدعی تدریس زبان دری، پشتو و تاریخ به اطفال دور از وطن افغان نیز میباشید.چه معلمی؟؟؟ و چه تربیتی؟؟دیگران از شما چه خواهند آموخت؟فرزندان شما از شما چه خواهند آموخت؟ برای یک لحظه با خود تنها شوید و با خود فکر کنید که شما در چه منجنیقی خود و دیگران را قرار داده اید.به واقعیت از موقفی که امروز بدستان خویش بوجود آورده اید خجالت نمیکشید؟به آتشی که بدستان خود تان روشن کردید هم خودتان و هم خانواده بیگناه تانرا و هم دیگران را سوختاندید.این شیربرنج چه است و این تمسق یعنی چه ؟ به مردی مثل شما ،مردی صاحب زن و فرزندان دختر و پسر که در مقام تبادله نظر و افکار در یک سایت از یک هموطن و هم منطقه ای خود طلب جنس مونث بخاطر زنا مینماید.چقدر خجالت اور است.انسان از خجالت اب میشود.با این نوشته هایتان .شما در لحظات پختگی سن، به خودکشی شخصیتی دچار شدید.دیگر آبرویی از شما نزد مردم باقی نمانده است.این ابرو را خود تان ریختاندید.اگر شما بر عکس نوشته های قبلی تان در مقابل دیگر دشنام گویان از نرمی و ادب کار میگرفتید به یقین کامل حرمت شما و خانواده تان بجایش باقی میماند.ومردم شما را نه بلکه طرف مقابل تان را ملامت مینمودند.اما با تاسف که ملامت شماره یک شخص خود تان هستید و در مرحله نخست این فرزندان شما اند که حق دارند به حیث متضرر از شما گلایه نمایند که.... پدر! چرا اسم های ما با دشنام در سایت ها نوشته میشود و گناه ما چیست؟ چرا پدر شما به دیگران دشنام دادید که آنها به ما دشنام دادند؟ به واقعیت که شما برای شان پاسخی ندارید.
افزون بر همه حماقت هایی که از شما تا حال سر زده و پشیمان هم نمیباشید ،تقاضای دریافت آدرس های نویسندگان را نیز مینمائید.این یعنی چه؟ میخواهید با مردم دست به گریبان شوید؟از این حرفهای تان خجالت نمیکشید؟باور کنید که از نظر فزیکی هم چیزی از دست تان ساخته نیست. زور کم قهر بسیار.این مثال واقعآ به شما زیب دارد.علاوه بر آن اگر فرضآ روزی با چند چماقدار به دروازه این و یا آن بروید با یک شماره تیلفون به پلیس ،دستان همه تانرا بسته و به زندان فرستاده میشوید.اینجا که چیزی از دست دوستان خادیست تان بر نمی آئید.( البته احترام اشخاصی شریفی مثل خان به جایش باشد)
آقای بایانی اینرا بدانید که اینجانب انسان کاذب و هتاک نبوده و به هیچ انسانی به شمول شما اهانت نمیکنم.اینرا صرف از روی ادب ،اخلاق و انسانیت مینمایم و بس.اینجانب در یکی از محلات شهر کابل بدنیا آمده و در آن شهر بزرگ شده ام و بقدر کافی کلمات زیبا و نا زیبای مروج در شهرم را بلد هستم.اما نمیخواهم این جملات را مثل شما برای دیگران باز گو نمایم.من بالای خودم حاکمیت دارم من در کنترول خشم خویش نیستم بلکه خشم من در کنترول من است .من قبلا نیز شما را بخاطر دشنام های تان عفو کرده بوم و بعد از این هم عفو میکنم.من بیاد دارم نوشته ای از شما را که از دشنام کسی به مادر متوفی تان ناراحت شده بودید.شما حق داشتید ناراحت شوید.اینرا بدانید که دیگران نیز از دشنام های تان خوشحال نخواهند شد.اگر انها نیز بالمقابل به شما دشنام دادند پس تحمل داشته باشید و گریه نکنید.خود کرده را نه درد است و نه درمان.من چون به حرمت مادر خود وحرمت مادر شما و هزاران و میلیونها مادر درکره زمین احترام دارم، هرگز به مادر کسی دشنام نخواهم داد.مگر آنکه دیوانه شده باشم.نه تنها برای مادران ،بلکه هر زن ومخصوصآ به زن افغان که خواهران من اند بی حرمتی نخواهم نمود .شما چیزی را که کاشتید درو مینمائید.
اگر از روشن ضمیر یک حرف میخواهید بشنوید و میخواهید از این منجلاب بیرون شوید.پس گوش کنید : - سر از همین ثانیه به تمام اعمال و گفتار و تهمت و دروغهای که از شما سر زده است خط بطلان کشیده و از نو انسان جدیدی شوید.صادق باشید،مودب باشید و حرمت دیگران را حفظ نمائید.از این بدماشی ها چیزی بدست نخواهید آورد.هرکس حق دارد در این سایت نظرش را بنویسد، شما نیز حق دارید تا نظر تانرا در دید دیگران قرار بدهید.اجازه بدهید منطق های ما با هم مقابله نماید و نه مشت های ما.خودتانرا و اطرافیان تانرا بیشتر از این شنکجه روانی و جسمی ننمائید.این دروغهایی مثل ولید طرزی ،تنویر و... را به یکطرف بگذارید.بیشتر از این خود را مسخره عام و خاص نسازید.اینرا با اخلاص برایتان گفتم.حرف از ما و عمل از شما.
اقای بایانی! من از مدت ها قبل برای شما نوشته بودم که ترویج دهنده دشنام در سایت کابل پرس? نباشید.شما کسی با درجه تحصیلات بالا در رشته حقوق و بالاخره دارای سابقه کار بحیث یک دیپلومات بودید.تا جایی که دیده میشود از کتب ادبیات فارسی به شمول گلستان و حافظ و دهها نامور دیگر مطلع واگاه هستید.پدر و رئیس یک خانواده و بالاخره معلم یک مشت اطفال.اما با هزاران درد که نوشته های که از دماغ تان در صفحات کابل پرس ترشح میکند قابل خواندن چه که قابلیت گریستن دارد.شما به این فکر نباشید که میتوانید از طریق زور و یا تهدید و یا دشنام ، حرفهایتانرا به دیگران بقبولانید.این شما هستید که از جاده ادب خارج شده و به دیگر نویسندگان در این سایت دشنام میدهید.نزد شما دشنام دادن به نوامیس مردم و به مادر و خواهر مردم هیچ ارزش ندارد.بالاخره نتیجه اینکه نوامیس خودتان به میدان کشیده شد.من از اینکه حرف به این جا های باریکی کشیده شده است واقعا ناراحت شدم.شما فکر نکنید که این تنها شما حق دارید که هر چه خواستید به دیگران بنویسید و دیگران با دهان بسته و چشمان پت و گوشهای باز به حرفهای تان بلی بگویند.من از اینکه اسمای اطفال تان از اثر بی ادبی شما در روی صفحات این سایت آمده متاثر و به حال شما متاسف میباشم.شما خود شخصآ مسئول این حالت و اینهمه بدبختی هستید و بس.
مردی در آستانه 58 سالگی و با جهانی از تجربه و معلومات!!! اما دریغا فوق العاده بی تربیت و هتاک و گستاخ.تجاوز به اطفال و تجاوز جنسی به زنان و مسایلی از این قبیل نمیتواند افتخارات مردی در سطح علمی و تحصیلی شما باشد.علاوه برهمه ،مدعی تدریس زبان دری، پشتو و تاریخ به اطفال دور از وطن افغان نیز میباشید.چه معلمی؟؟؟ و چه تربیتی؟؟دیگران از شما چه خواهند آموخت؟فرزندان شما از شما چه خواهند آموخت؟ برای یک لحظه با خود تنها شوید و با خود فکر کنید که شما در چه منجنیقی خود و دیگران را قرار داده اید.به واقعیت از موقفی که امروز بدستان خویش بوجود آورده اید خجالت نمیکشید؟به آتشی که بدستان خود تان روشن کردید هم خودتان و هم خانواده بیگناه تانرا و هم دیگران را سوختاندید.این شیربرنج چه است و این تمسق یعنی چه ؟ به مردی مثل شما ،مردی صاحب زن و فرزندان دختر و پسر که در مقام تبادله نظر و افکار در یک سایت از یک هموطن و هم منطقه ای خود طلب جنس مونث بخاطر زنا مینماید.چقدر خجالت اور است.انسان از خجالت اب میشود.با این نوشته هایتان .شما در لحظات پختگی سن، به خودکشی شخصیتی دچار شدید.دیگر آبرویی از شما نزد مردم باقی نمانده است.این ابرو را خود تان ریختاندید.اگر شما بر عکس نوشته های قبلی تان در مقابل دیگر دشنام گویان از نرمی و ادب کار میگرفتید به یقین کامل حرمت شما و خانواده تان بجایش باقی میماند.ومردم شما را نه بلکه طرف مقابل تان را ملامت مینمودند.اما با تاسف که ملامت شماره یک شخص خود تان هستید و در مرحله نخست این فرزندان شما اند که حق دارند به حیث متضرر از شما گلایه نمایند که.... پدر! چرا اسم های ما با دشنام در سایت ها نوشته میشود و گناه ما چیست؟ چرا پدر شما به دیگران دشنام دادید که آنها به ما دشنام دادند؟ به واقعیت که شما برای شان پاسخی ندارید.
افزون بر همه حماقت هایی که از شما تا حال سر زده و پشیمان هم نمیباشید ،تقاضای دریافت آدرس های نویسندگان را نیز مینمائید.این یعنی چه؟ میخواهید با مردم دست به گریبان شوید؟از این حرفهای تان خجالت نمیکشید؟باور کنید که از نظر فزیکی هم چیزی از دست تان ساخته نیست. زور کم قهر بسیار.این مثال واقعآ به شما زیب دارد.علاوه بر آن اگر فرضآ روزی با چند چماقدار به دروازه این و یا آن بروید با یک شماره تیلفون به پلیس ،دستان همه تانرا بسته و به زندان فرستاده میشوید.اینجا که چیزی از دست دوستان خادیست تان بر نمی آئید.( البته احترام اشخاصی شریفی مثل خان به جایش باشد)
آقای بایانی اینرا بدانید که اینجانب انسان کاذب و هتاک نبوده و به هیچ انسانی به شمول شما اهانت نمیکنم.اینرا صرف از روی ادب ،اخلاق و انسانیت مینمایم و بس.اینجانب در یکی از محلات شهر کابل بدنیا آمده و در آن شهر بزرگ شده ام و بقدر کافی کلمات زیبا و نا زیبای مروج در شهرم را بلد هستم.اما نمیخواهم این جملات را مثل شما برای دیگران باز گو نمایم.من بالای خودم حاکمیت دارم من در کنترول خشم خویش نیستم بلکه خشم من در کنترول من است .من قبلا نیز شما را بخاطر دشنام های تان عفو کرده بوم و بعد از این هم عفو میکنم.من بیاد دارم نوشته ای از شما را که از دشنام کسی به مادر متوفی تان ناراحت شده بودید.شما حق داشتید ناراحت شوید.اینرا بدانید که دیگران نیز از دشنام های تان خوشحال نخواهند شد.اگر انها نیز بالمقابل به شما دشنام دادند پس تحمل داشته باشید و گریه نکنید.خود کرده را نه درد است و نه درمان.من چون به حرمت مادر خود وحرمت مادر شما و هزاران و میلیونها مادر درکره زمین احترام دارم، هرگز به مادر کسی دشنام نخواهم داد.مگر آنکه دیوانه شده باشم.نه تنها برای مادران ،بلکه هر زن ومخصوصآ به زن افغان که خواهران من اند بی حرمتی نخواهم نمود .شما چیزی را که کاشتید درو مینمائید.
اگر از روشن ضمیر یک حرف میخواهید بشنوید و میخواهید از این منجلاب بیرون شوید.پس گوش کنید : - سر از همین ثانیه به تمام اعمال و گفتار و تهمت و دروغهای که از شما سر زده است خط بطلان کشیده و از نو انسان جدیدی شوید.صادق باشید،مودب باشید و حرمت دیگران را حفظ نمائید.از این بدماشی ها چیزی بدست نخواهید آورد.هرکس حق دارد در این سایت نظرش را بنویسد، شما نیز حق دارید تا نظر تانرا در دید دیگران قرار بدهید.اجازه بدهید منطق های ما با هم مقابله نماید و نه مشت های ما.خودتانرا و اطرافیان تانرا بیشتر از این شنکجه روانی و جسمی ننمائید.این دروغهایی مثل ولید طرزی ،تنویر و... را به یکطرف بگذارید.بیشتر از این خود را مسخره عام و خاص نسازید.اینرا با اخلاص برایتان گفتم.حرف از ما و عمل از شما.