این مردم اند که یک فرد را به مقام رهبری و به سرحد دیکتاتوری میرسانند، او را بالای شانه های خود حمل میکنند، در حضورش بر زمین سجده میرنند و جان و مال خود و فامیل خود را برای دفاع از او قربانی میکنند.
نه هتلر، نه صدام و نه قدافی شخصاّ دریک مبارزه مسلحانه علیه دشمنان مردم سهم گرفته اند. بلکه همیشه در قصر های مجلل به راحتی فرمان صادر کرده اند و مردم برایش خود را در کشتارگاه ها قربانی کرده اند. این امر دز همه دیکتاتوری های جهان صدق میکند.
این مردم اند که یک فرد را به مقام رهبری و به سرحد دیکتاتوری میرسانند، او را بالای شانه های خود حمل میکنند، در حضورش بر زمین سجده میرنند و جان و مال خود و فامیل خود را برای دفاع از او قربانی میکنند.
نه هتلر، نه صدام و نه قدافی شخصاّ دریک مبارزه مسلحانه علیه دشمنان مردم سهم گرفته اند. بلکه همیشه در قصر های مجلل به راحتی فرمان صادر کرده اند و مردم برایش خود را در کشتارگاه ها قربانی کرده اند. این امر دز همه دیکتاتوری های جهان صدق میکند.