توزیع تذکره الکترونیکی در شرایط موجود به سود مردم کشورمان نیست، باید کمی صبر نمود
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
داشتن تذکره ویا کارت هویت بیان گر هویت شخص و مبین موقیعت جغرافیایی ، قومیت، ملیت، دین وملت در یک محدوده جغرافیای خاص است که سبب شناخت و اعتبار دارنده آن در سراسر جهان میگردد. تذکره الکترونیکی، از فن آوری های عصر حاضراست که تمام معلومات و داشته های فرد را در هر گوشه وکنار جهان که خواسته باشد بر ملا ساخته و سهولت های زیادی را در قبال دارد. از طرف دیگر از تذکره های متنوع که در رژیم های مختلف، بزبان های مختلف( دری ویا پشتو) در هر وقت وزمان مشخص آن به هموطنان توزیع شده جلوگیر مینماید. خصوصآ در عصر طلبای کرام یک تعدا زیاد از هم نو عان مان که قبلآ از داشتن تذکره تا بعیت فارغ بال بودند، توانستند صاحب تذکره و هویت افغانی شوند، وبا داشتن این نوع تذکره در آینده ازین طریق میتوان جلو گیری نمود.
مگر در شرایط مو جوده که حتی استقلال کشور در خطر است وروزانه صدها راکت در پیکره خاک مان از جانب پاکستان فیر میگردد و مسئولین امور حتی صدای خودرا بلند نمیکنند ومدت یکسال است که در مورد علت آن تحقیق و تجسس مینمایند مگر نتیجه صفر و با اظهار کلمه تقبیح، گردن خلاصی مینمایند. از جانب دیگر همه روزه از طریق رسانه ها میشنویم که مقامات عالی رتبه دولتی و او لیای امور غرق در فساد بود در مقابل پول هر کاری را انجام میدهند. با داشتن تذکره و پاسپورت چند ملته در قصه وطن وطندار نیستند. پس درین شرایط دشوار که همسایگان مان در تپ وتلاش اند تا به هر قیمت که باشد، کشور مان را مورد تاخ وتاز قرار داده ، تسخیر و یا یک حکومت گوش بفر مان شان را تاسیس نمایند. با داشتن وتوزیع این نوع تذکره الکترونیکی درین عصر که تخنیک و فن آوری های تکنالوژی معلومتی به اوج ا عتلای خود رسیده، با کلیک نمودن یک دکمه تمام معلومات، اشخاص مسلکی، بادانش، عساکر، پولیس، صاحب منصبان، اعضای کلیدی وزارت خانه ها، قوماندانان جهادی، اشخاص با نفوذ ملی، روحانیون گرامی، اعضای پارالمان ، فعالین سیاسی و تمام باشنده گان این سرزمین را از هر نقطه که خواسته باشند به کشور های بیگان در مقابل پول نا چیز گسیل خواهند داشت. درین صورت ار سال جاسوس، تجسس گر و افراد ار تباطی که معلومات افراد و مناطق کشور را بعدا از یک مدت طولانی و مصرف هزینه بیشتر بدسترس علاقه مندان و همسایگان قرارد دهند ضروت نخواهد بود.
قسمیکه در رسانه های کشور، دررابطه به نواقص تذکره الکترونیکی و اغماض از هویت قومی و ملیتی اقوام کشوردرآن تحت نام اقلیت ها جلو گیری شده و نمیتوان آنرا یک تذکره و هویت ملی خواند، معلومات بیشتر ارایه شده و جای تکرار آن نیست. البته هویت، بدین معنی است که تمام معلومات یک شخص را نشان دهد ، نه اینکه جبرآ تحت نام ملت بدون هویت قومی و نژادی در یک ردیف قرار گرفت. مگر ازاینکه مردم مان انعطاف پذیر اند و روی مصلحت ملی هر چه باشد قبول مینمایند و نمیخواهند تحت نام این نوع مسایل کوچک دست به منازعات بزند: از جنگ، مداخله و منازعات گذشته بسیار خسته اند و با نادیده گرفتن مسایل خورد وریزه همچو گذشته میخواهند در کنار هم قرار گیرند و در یک فضای صلح آمیز رندگی نمایند. اما آنچه در بالا تذکر یافت، تذکره الکترونیکی مشکل ارسال معلومات مردم ما را به منابع ذی علاقه صرف در چند ثانیه دارد. به بینیم خوا نند گان گرامی درین راستا چه نظر دارند. باید تذکر داد که منظورم ازین نوشته جستجوی را ها است که جلو مداخله بیگانه ها گرفته شود، تمام ساکنین کشور مان از مداخله کشور های اجنبی در امان مانده، از روش ها ییکه به تشنج گرایی و اختلافات را دامن بزند جلو گیری شود وعلاج آن در دست خود مان است. همینکه چهل سال است که از اثر مداخله بیگانه گان در آتش جنگ، نفاق، ویرانی و در بدری مسوزیم کفایت میکند.
پيامها
7 آگوست 2012, 01:47
بنظر من از اینکه ملیون ها دالر برای توزیع کارت رای دهی ضایع میشود بهتر اینست و این میبود که بعوض کارت رای دهی تذکرۀ الکترونیکی توزیع گردد. به این ترتیب با مصرف ملیون ها دالر مردم ما تذکرۀ الکترونیکی بدست بیاورند که در رای دهی نیز از آن استفاده صورت گرفته میتواند.
نبی خان
7 آگوست 2012, 08:59, توسط عزیز
او آقای کوشانی!
تو که می نویسی : مگر در شرایط مو جوده که حتی استقلال کشور در خطر است ..............
هیچ از معنی و مفهوم استقلال سر در می آوری؟ کشوری که بنام افغانستان وجود دارد دولت آن با حضور نظامی بیش از سی کشور دنیا ادامه حیات میدهد. این کشور سراسر وابسته به کمک خارجی است. از قوای نظامی و امنیتی آن تا بخش های ملکی اش. میدانی که سالانه چهار ملیارد دالر جهان به ارتش آن کمک میکند تا چیزی بنام ارتش و نیوری امنیتی وجود داشته باشد. و در بخش ملکی هم در کنفرانس اخیر توکیو شانزده ملیارد دالر تعهد شد تا به افغانستان کمک شود.
این افغانستان حتی بودجه عادی خود را که معاش یا حقوق مامورین دولت است ا زعاید خود تأمین کرده نمیتواند. چه رسد به بودجه انکشافی که برای ترقی و پیشرفت در زمینه های مختلف حیات کاری صورت گیرد. پس تو که ا زاستقلال گپ میزنی این استقلال را چگونه میتوان در این کشور و به این دولت یا دولت های ما قبل قابل شد؟ مگر این استقلال چه است؟ تو که روشنفکر و قلم بدست هستی وارد دنیای مطبوعات و انتر نیت میشوی و تحلیل می نویسی و نظریه پردازی میکنی چرا این قدر عامیانه و غیر عقلایی فکر میکنی و قلم میزنی؟ چرا این به اصطلاح روشنفکران افغانستان چنین هستند؟