صفحه نخست > دیدگاه > راه آزادی

راه آزادی

دو راه حل خلاصی از بحران
سید میثم حسینی
دوشنبه 14 آپریل 2008

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افغانستان بصورت خاصی در آمده است که مرکز برخورد تمام سیاست ها، اجتماعات و فرهنگ ها شده است در واقع چهارراه آسیا این بار فراتر از آسیا پای گذاشت نه به منظور پیشرفت و ساخت تمدن نوین بلکه محل ضد و خورد سنت ها، حقیقت طلبی و غرب گرایی معجونی از افراط ، میانه روی و تفریط با دقل بازی های انگلیسی و آمریکایی "سیاست نفاق بنداز و حکومت کن". و از طرفی انگل حق طلبی در این زمان به جان تمام اقلیت و اکثریت این کشور افتاده است آفتی کشنده که راه حلی برای آن به نظر نمی آید جز اصل نفاق یعنی" حقوق این گروه ها" و می توان راه حل های زیر را پیشنهاد کرد:

1. ایجاد دو کشور مستقل با آرمان های دلخواه

2. ایجاد حکومت فدرالی

ایجاد دو کشور مستقل با آرمان های دلخواه

ساخت دو کشور مستقل از دل یک کشور مزیت ها و مضرت های خاص خود را دارد بر شمردن این مزیت

ها»

1. تمام گروه ها به حقوق نژادی و زبانی خود می رسند و اداره حکومت خود را به دست می گیرند

2. کنترل دو کشور نزدیک به هم برای خارجی ها هم سخت خواهد بود و استعمارگران با برشمردن منفعت خودشان کشور مورد نیاز خود را انتخاب خواهد کرد.

3. بدنامی و لکه ننگ دو کشور بین دیگر کشورها کم خواهد شد و اهمیت هرمنطقه نظر به خود آن منطقه سنجیده خواهد شد.

4. هر منطقه آمادگی رشد را پیدا می کنند و از نظر روانی و تاثیر اجتماعی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار خواهد بود.

5. کنترل مناطق کوچک ساده تر می باشد و برنامه ریزی و زیر ساخت سازی آن آسان است.

6. استعداد های هر منطقه رشد می کند و گروه قالب دیگری وجود ندارد.

7. اگر در انتظار آباد سازی کشور افغانستان باشیم تا نسل های آینده کشور دلخواه شکل نخواهد گرفت پس بگزاریم هر کس به شیوه خود زندگی کند تا کشور مورد نظر هر گروه شکل گیرد.

8. افراد جدید وارد صحنه می شود که باعث کنار رفتن خائنین می باشد چون نیازمند افراد مدافع

حقوق قومی نمی باشد.

9. هر گروه دولت، پارلمان و قانون دلخواه خود را خواهد داشت.

10. اکثریت و اقلیت وجود نخواهد داشت.

زيان ها؟

1. برای انجام این کار نیازمند جدا کردن بسیاری از مردم بین هم دیگر میباشد که با در نظر گرفتن این واقعیت که نفاق باعث شده است که هم اکنون نیز جدا باشند.

2. مشکلات سرحدی به دنبال خود خواهد داشت که ذکر این موضوع ضروری است که باید کلیه امور مرزی بین دو کشور حل و فصل گردد زیرا این مشکلات مرزی در آینده دچار مشکل و بحران خواهد شد.

3. هر کشور از نعمت های منطقه ی دیگر محروم خواهد شد و با ذکر این موضوع که حساسیت های قومی نیز باعث محروم شدن از نعمت های تمام منطقه شده است.

ایجاد حکومت فدرالی

تشکیل حکومت فدرالی هم خصایص خود را دارد اما از نظر مزیت نمی توان آن را همپا با ساخت دو کشور دانست زیرا در آن صورت قوانین به صورت عمومی خواهد بود موضوع حق تلفی مطرح خواهد ماند. اکثریت ها و اقلیت ها وجود خواهد داشت و نظایر آن اما با آن حال از خصوصیات آن می توان کنترل بیشتر بر مناطق را برشمرد .

نتیجه می توان گرفت که ساخت دو کشور مستقل بهترین گزینه خواهد بود تا اکثریت مشکلات بزرگ حل گردد و کسانی که مخالفت با این طرح را می کنند شاید از جمله کسانی خواهد بود که ندانسته وسیله پیشبرد فعالیت های انگلیس می باشند شاید این عمل بزرگی به حساب بیاید ولی با رایزنی و خواستاری جدا سازی بخشی از این کشور مشکلات بصورت فزاینده ای حل خواهد گردید.

شما می توانید با افزودن نظرات خود به صورت بی طرفانه راه حل مناسب برای آینده این کشور را پیشنهاد کنید تا نسل های آینده شاهد بحران در این منطقه نباشند.

آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • بلی، یا آزادی یا دو کشور مستقل. اما ایکاش کشور ما به جایی رسیده باشد که این دوکشور را بتوانند تعریف کنند. جنگ امروز که طالبان پیش میبرند جنگ پشتون هاست علیه یکدیگر، درگام نخست.

    البته درصورت ایجاد دوکشور پشتون وغیر پشتون، به یقین که کشور پشتون ها در آن واحد جز قلمروپاکستان خواهد شد. کشور غیر پشتون ها نیز دچار تفرقهء تاجک، هزاره و ازبک و ترکمن... خواهد گردید.

    مشکل دیگر اینست که این دوکشور را روی کدام جغرافیای سیاسی بنا میکنید. تاجک ها وپشتون ها در شمال وجنوب تقسیم اند. سرنوشت تاجک ها درجنوب و پشتون ها درشمال چه میشود؟

  • tajzia keshwar hargez na na na na na na wa baz ham na lotfan az chonin nazarate manfi khod dari koned

    • فرهاد جان وعارف عزیز
      تشکر از نظرات خوب شما دلایل شما صحیح در جای خودش در کشور بی سواد و ببخشید کمی بی شعور چه راه حل دیگری را پیشنهاد می کنید آیا راه حل بهتری وجود دارد پیشنهاد بدهید تجزیه به این معنی نیست که ما با یکدیگر روابط نداشته باشیم یا مرز ها را محکم بگیریم منظور این است هر کس آرمان های خود را پیش ببرد کشور کوچک مانند هلند یا واتیکان از استقلال سیاسی خود استفاده می کنند و از هر نظر از ما در معادلات سیاسی بین الملل جایی دارند این موضوع را متوجه باشید هدف ایجاد صلح در منطقه است و ثروت نه در شمال بلکه در جنوب و در هلمند و قندهار خوابیده است معادن اورانیوم که از نظر استراتژیک در آینده حرف اول را می زند و در ضمن ولایت بزرگی همچون نیمروز و جلال آباد همیشه سبز در اختیارشان خواهد بود جنوب خصوصیات خاص خود را دارد که از اهمیت ویژه ای به آن می دهد
      امیدوارم راه حل ارایه دهید تا انتقاد از دیگران بدهید بخصوص فرهاد عزیز که تجربه کار با ایشان را دارم در همه موارد باید حاکمیت خود را از طریق مخالفت اعلان نمایند.

    • آقاي دوست، سلام!

      راه حل را در پراگراف اخير پيام اولم لطفاّبخوانيد. من انتقاد نكردم، بلكه ميخواهم كه باهم تبادل نظر كنم و از نظريات همديگر مستفيد شويم.

      بلي اورانيوم در قندهار كشف شده اما در شمال ذخاير بيشتر وجود دارد. شايد ولايت نيمروز را شما نديده باشيد. بنده هر سال يكبار به نيمروز سفر ميكنم. آنجا جزء ريگزار هاي بزرگ و زمين هاي سوخته چيزي ديگر براي زندگي وجود ندارد. اكثريت مردم نيمروز را بلوچ ها تشكيل ميدهد، نه پشتون. آنها خيلي انسانهاي صلحشور و پرحوصله اند، از جنگ و انتحار نفرت دارند.

      هالند و واتيكان از جانب دولت هاي مركزي شان رهبري و كنترول ميشوند. امر كه در يك نظام فدرالي ممكن است و بنده اين نظام را براي افغانستان نيز پيشنهاد كردم.

      احترام

  • هردو مقاله موضوعات مهم را مورد بحث قرار داده است كه بايد در بارهء آن فكر كرد.
    در مقالهء اول ( صادرات قتل ها...) پيشنهاد شده كه اين دولت ناكارآمد بايد از بين برود و جايش را يك دولت واقعاّ ديموكرات و ملي ( بنده نظام سكولار رانيز در آن اضافه ميكنم) اختيار كند.

    اينكه دولت فعلي ناكار و وابسطه به بيگانگان است، درين مورد اختلاف نظر وجود ندارد. اما اينجا سوال خلق ميشود، كه ملت ما كدام امكانات را دارا ست، تا يك دولت بهتري را جاگزين كند؟ و همچنين تكليف بوش و شركا چطور حل خواهد شد؟ از نظرات شما ممنون خواهم بود.

    در مقالهء دوم ( راه آزادي) نيز دو پيشنهاد جالب براي حل مشكلات ملت ما ازين بي سرنوشتي مطرح شده، كه همچنين قابل بحث اند. يكي “ايجاد دو کشور مستقل با آرمان های دلخواه“ و ديگري “ايجاد حکومت فدرالی“ است.

    1. در رابطه به پيشنهاد “ايجاد دو کشور مستقل با آرمان های دلخواه“ :

    روند جهان پيشرفته در قرن بيست و يكم از بين بردن سرحدات موجود است، نه ايجاد سرحدات جديد. اين تحول را در اروپا به خوبي مشاهده ميكنيم، زيرا مردمان و سياستمداران اروپائي به اين نتيجه رسيدند كه اين عمل هم از نگاه اقتصادي و هم از نگاه سياسي به مفاد مليت هايشان تمام ميشود.

    همه ميدانيم كه علت و محور اصلي اين همه جنگها در جهان امروز و همچنين در گذشته ( به گفتهء آقاي حسيني) همانا دستبرد به “ نعمت هاي منطقه“ا ست. گيريم افغانستان به دو كشور پشتوزبان و فارسي زبان تقسيم شود و گيريم كه توسط كوچ هاي اجباري مليت هاي پشتوزبان را به مناطق جنوب وشرق، و ديگران را در شمال، غرب و مركز مستقر سازيم، درين تقسيمات فرضي و تا حدي هم اجباري بازهم دو مشكل مهم باقي ميماند. يكي اينكه تمام فارسي زبانان از يك تبار نيستند، بجزء زبان فارسي وجه مشترك خيلي ناچيز يا حتي هيچ با همديگر ندارند. دوم اينكه تقريباّ همه “ نعمت هاي منطقه“ منابع طبعي در شمال مملكت ذخيره اند. اين يك امر پيشبيني شده ست كه اين تقسيمات از نظر پشتونها غير عادلانه تلقي ميشود و جنگ ادامه خواهد داشت.

    2. در رابطه به نظام فدرالي:
    براي اينكه نويسنده (آقاي حسيني) به نظام فدارالي خيلي سطحي پرداخته اند، زيرابه نظر ايشان اين نظام به درد افغانستان نميخورد. كاري مفيدي خواهد بود، اگر در باره يك نظام فدرالي و سكولار براي افغانستان فكر كنيم، زيرا درين صورت همه اقوام / ولايات از يك استقلال نسبي برخوردار ميشوند و درعين زمان ملت ما از شر دلالان مذهبي نيز نجات ميابد. از آنانيكه كه طرفدار نظام سكولاريستي نيستند، صميمانه خواهش ميكنم، كه امر كفر وغيره مرا صادر نكنند و بحث را جاي ديگر نكشانند.

    احترام

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس