انتخابات افغانستان یک بحران کارساز
منبع هفته نامه ی اِکونومیست/ برگردان به فارسی مسعود اندیشمند
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
یک سازش بین دو کاندید حریفِ ریاست جمهوری ممکن یک نقشه راه سیاسی را ارائه کند.
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان فقط چند ماه قبل از خروج نیروهای رزمی غرب مخاطره آمیز تلقی میشد. حتی قبلا یکی از کاندیدان، داکتر عبدالله عبدالله در واکنش به نتایج ابتدایی که بطور مشکوکی حاکی از پیشتاز بودن حریفش اشرف غنی داشت ادعای تقلب "گسترده" در انتخابات نمود که به نفع حریفش صورت گرفته بود. احتمال این وجود داشت که این بحران سیاسی، کشور را به هرج و مرج و حتی به جنگ فرو برد.
اما با این حال، این لحظه ی خطرناک میتواند شگفت انگیزانه یک نتیجه ی پرباری داشته باشد. بخاطر تکاپوی وزیر خارجه ی امریکا، جان کری و حسن نیت هردو کاندیدان که پس از درک عمق قضیه از موقع خود عقب نشینی کردند، این فاجعه دفع شده است. معامله ی آنها اشاره به یک ساختار سیاسی ای دارد که نسبت به ساختار سیاسی فعلی باید بهتر کار کند.
در دور اول انتخابات بخاطر انتخاب جایگزین حامد کرزی به عنوان رئیس جمهور نزدیک به هفت میلیون اهالی افغانستان به پای صندوق های رای رفتند. اما در دور دوم، داکتر عبدالله هیچ سودی از ٤٥ درصد یکه در دور اول، در آن میدانِ مزدحم رقابت (با در نظرداشت هفت نامزد انتخاباتی) را از آنِ خود کرده بود، نبرد (در دور دوم که تنها دو نامزد وجود داشت، آقای عبدالله حتی به ٤٤ درصد هم نرسیده بود). در همین حال، سهم رقیب وی، آقای غنی از ٣١ در صد در دور اول به ٥٦ در صد در دور دوم صعودکرد. اما بطور مشکوکی مشارکت مردم با بیش از یک میلیون رای در دور دوم افزایش یافت (این درحالیست که میزان مشارکت در دور دوم کمتر از دور اول بود – مترجم.). آقای غنی که از پشتیبانی آقای کرزی برخوردار است در انتخابات سال ٢٠٠٩ آرا را از داکتر عبدالله دزدیده بود. این بار پشتیبانان داکتر عبدالله تهدید به ایجاد یک دولت مجزا نمودند. این ممکن منجر به جنگ داخلی شود.
رئیس جمهور امریکا، بارَک اوباما با داکتر عبدالله تیلفونی صحبت کرد و تهدید به توقف همه کمک های نظامی و مالی امریکا نمود. داکتر عبدالله از موقف (پشتیبانان) خود عقب نشینی کرد. در عوض، امریکا وعده داد که زیر نظارت بین المللی هر رای بازرسی خواهد گردید (فعلاً این کار –با چالشهایی همچنان- ادامه دارد- مترجم). مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید از دوم آگیست (١١ اسد) به آخرِ این ماه (شروع سنبله) به تعویق افتاد. در حقیقت این بطور کامل روشن نیست که یک بازرس چه اندازه تقلب را پیدا خواهد کرد (و این پاکسازی را به پیش خواهد برد). اما هردو کاندیدان قول داده اند که نتیجه هر چه بود بپذیرند، و پذیرفتنِ نتایج مهمتر از شمارش واقعی آن خواهد بود.
این معامله آنطوریکه یک راه حل کوتاه مدت محسوب میشود، در دراز مدت حاکی از وعده ی راه حلی برای مشکلات ساختاری سیاسی افغانستان برخوردار است. قدرت بیش از حد در درفتر رئیس جمهور (آقای کرزی) متمرکز است. در سال ٢٠٠٤ زمانیکه قانون اساسی به تصویب رسید، تمرکز شدید قدرت (در پایتخت) – بطور مثال، تمام والی های ولایات و روئسای پلیس توسط رئیس جمهور منصوب میگردند – و به نظر میرسید که این کار بهترین شیوه برای ثابت نگهداشتن کشور باشد. ولی حالا (همین تمرکز قدرت) کشور را درحال از هم "پاشیدن" است. وفاداری های سیاسی و پیوند های اجتماعی نیاز به همکاری های محلی (منطقوی در سطح کشور) دارد. اما توانایی آقای کرزی برای دورزدن نهادها با تشکیل شبکه ی حمایت از شخص خودش توسعه دیموکراسی در افغانستان را از رشد باز مانده است و هیچ کاری برای کاهش فساد انجام نداده است. یک سیستم رای دهی عجیب، که برای اصلاحات نیاز دارد، از شکل گیری احزاب سیاسی واقعی جلوگیری کرده است و منجر به یک قوه ی مقننه ی ضعیف و غیر قابل کنترل گردیده است.
بر اساس این توافق با میانجیگری آقای کری، یک دولت وحدت ملی بمیان خواهد آمد. برنده ی انتخابات رئیس جمهور خواهد شد، اما بازنده (و یا نامزد وی-کسی را که بازنده ی انتخابات برای این جایگاه پیشکش میکند) "رئیس شورای اجرایی" خواهد شد، یک پست جدیدی که دلالت بر مشارکت قدرت دارد. سپس، پس از دو سال، لویه جرگه یی برپا خواهد شد تا تغیراتی در قانون اساسی را که شامل ایجاد پُست نخست وزیری باشد به تصویب برسانند. نخست وزیر درینصورت رتبه ی پایین تر از رئیس جمهور خواهد داشت اما دارای قدرت اجرایی خواهد بود.
این چنین ساختار سیاسی حاکی از انعکاس بهتر واقعیت از یک کشوری است که از لحاظ قومی متنوع، کشوری مملو از فساد اداری، بیزانسی که در آن داد و گرفت (طرز حکومت غیر متمکرزی) نسبت به شیوه ی سیاسی- که تمام سیاست تنها مربوط به یک برنده میباشد – میکند، راحت تر خواهد بود. این همچنان ممکن برای طالبانی میانه رو و فاقد دیدگاه های بسیار افراطی که در سیستم فعلی جایی نمی یابند، راهی برای ارائه ی بیرونرفت از خشونت آنها باشد. اگر رهبران افغانستان این همه را بتوانند عملی کنند، آنها به کشورشان یک خدمتی کلانی خواهند نمود.
همانطوریکه اغلب در افغانستان اتفاق می افتد، ممکن همه چیز بطور ناگهانی به قهقرا بکشد. اما آقای کری در تظمین اینکه یک بحران خوب به هدر نرفته است کمک نموده است.
پيام‌ها
2 آگوست 2014, 15:12, توسط ترابی
یک مطلب بی ارزش؛ تکراری وکهنه!اولندش کجاست توافق میان کاندیدها؟ دومندش، این توافق تحمیلی، اکنون به تاریخ پیوسته است و عطامحمد نوردر باره آرایش قوا و تسخیر دولت به زور قوه حرف میزند!
مشکل سردبیر دانا و سخت کوش کابل پرس?، فقر مقالات وکمبود تحلیل های تازه است!ترابی
2 آگوست 2014, 16:15
ترابي چرا عطا عطا ميگويي برو نامه ريس سناي امريكا به (. ) را بخوان تا مگر متوجه شوي چي برنامه شومي از جانب تيم اشرف غني براي فريب تيم عبدالله وجود دارد اين ما هستيم كه هنوز به شما بد نكرده ايم و فكر مينماييم شما آدم شونده هستيد در صورت تداوم نيرنگ تيم اشرف غني باز به صحنه آمده نشان ميدهيم غني خنثي زن يهود و تيم اش چگونه به سزاي عمل خود خواهند رسيد
2 آگوست 2014, 16:30
دوستان عزیز ، این موش گربه بازی ها تا چه زمانی باید ادامه یابد ، هر روز مردم بیچاره را به جان هم می اندازد و این خواب برده ها هیج حالی اش شان نیست که هر روز چه رولی را باید بازی نمایند مردم را سر کار گذاشتند قسمیکه معلوم می شود این درامه بازی تا اخر سال 2014 ادامه یابد اینجا است که مردم بیچاره زجیر می برد و بخاطر بدست اوردن لقمه نانی باید دست به جنایت و دزدی بزند و این غلامان به خاطر بدست اوردن قدرت وقـــــــــــــت کشی نمایند ، این بیچاره ها باید هر روز رولی را بازی نمایند انقدر در خواب ناز تشریف دارند که نمی داند بالاخره چـــــــه ؟؟ مردم بیچاره نه کار داند و روز گار .
2 آگوست 2014, 19:11
كرزي وقتي خلافكاران (مليت خواهان نا مسلمان، تقلب كاران گوسفندي...) را در روز عيد براي اداي نماز نزد خود ميخواند، اين بدان معناست كه ميگويد، ملت خواب برده كشور! ما همه دست ما در ريختن خون، حيثيت، شرف، عزت و اخلاق شما يكي هست، بياييد اگر زور داريد ما را از قدرت خلعه نماييد. چيزي ديگري نميتوان از اين حركت كرزي درك كرد.
پس به پيش براي مبارزه و سرنگوني اين نظام فاصد شده فرعوني.
3 آگوست 2014, 18:19
به نظر داكترعبدالله نبايد بيش از اين وقت خود را قصدا به فاتحه و فاتحه بازي ضايع نمايد و يا تصادفا نبايد فريب بخورد، امروز روزي نبود كه چنين ضايع ميشد ولي متاسفانه چنين شد. در حاليكه امروز قصدا جريان ناموفق فعلي جدا سازي اراي سفيد و سياه توسطه كميسيون انتخابات آغاز شده است.
زمان يا وقت ان است كه از داكتر عبدالله بخواهيم عملكرد امروزي خود سرانه كميسيون انتخابات را به دليل مراعات ننمودن معيارات نهايي كامل براي شناسايي كامل اراي سياه، غير قابل قبول دانسته و مردود بداند.
و همچنان از بخش حق خواهان سر به كف راه حق بخواهيم، عمال كميسيون تقلب انتخابات را به زبان خود شان بفهمانند اينكه هر حركت ايشان ظالمانه تلقي شده، در برابر آن مسول شناخته شده برخورد مطابق شان آنها طوري كه اسلام عزيز مي فرمايد صورت ميگيرد آنگاه مسوليت بعدي به دوش رواج دهندهگان تقلب خواهد بود، تا با اين شيوه جرات و توان ادامه تقلب از آنها گرفته شود.
بااحترام