درافغانستان قوم بزرگ وقوم کوچک وجودندارد

امروز کشورما دربین سایر ملل ازجمله فقیر ترین ومحتاج ترین ودربدرترین کشورها بحساب می آید. تمام شیرازه ء اقتصادی و ساختار اجتماعی آن فرو ریخته است , فقدان یک حکومت کارا ، نبود یک رهبریت سالم ، مداخله کشورهای همسایه ،همه وهمه مصایب است که فقط همان مردم غریب وبیچاره که در آنجا زنده گی میکنند آنرا میتواند باگوشت وپوست خویش لمس کنند.

مضاف براینهمه مشکلات ، پرابلم اختلافات قومی وزبانی جمع بیسوادی نیز بیداد میکند که سرچشمه همه بی اعتمادی ها ومصایب دیگر بحساب می آید.

اما گوشه نشینان عافیت درکشورهای اروپائی که عمدتا همان بقایای شکست خورده خلق وپرچم باشند بعداز اینکه ازبرکت پولهای خیراتی کشورهای میزبان , صاحب یک پایه کامپیتوتر و یک باب منزل شدند ازمسافه های خیلی دور، بوکالت از مردم بیدفاع ومصیبت دیدهء کشور قلمفرسایی میکنند آنهم به بدترین شکل آن که سطر سطر جملات اش مملوء است از نفرت وکراهیت و آتش افروزی.

منادیان کاذب اکثریت واقلیت قومی ، همان منادی دروغین وبیچارهء اند که هم از احصائیه گیری نفوس در افغانستان هراس دارند وهم تاکید به بزرگ بودن این قوم وکوچک بودن آن قوم دارند.
من هیچ ندانستم که آقای غخخور روی کدام سند ومدرک توانسته است این ادعای(لژکیو قومونو)و(لوی قوم) را ثابت کند.

این آقا ازیکطرف ازنفرس شماری کاملا هراس دارد وهرنوع اقدام مبنی براحصائیه گیری نفوس را تراژیدی تاریخی میداند وازطرف دیگر تاکیدش براین است که قوم بزرگ در افغانستان در طول تاریخ نظر به سایر اقوام قربانی بیشتر در راه دفاع از کشور داده است.

هرچند وی درین مقالات اخیرش ، اندک نسبت به قبیله گران افراطی تر از خود تاجای انصاف را مراعات کرده به این امر اعتراف دارد که اقوام کوچک هم به اندازه کوچک بودنشان نیز در دفاع ازکشور سهم دارند که این موضوع را فاشستان افراطی تز از وی نمی پذیرند زیرا افراطیون قبیله گرا معتقد بر این اند که جز پشتون ،دیگر هیچ قوم در افغانستان از ین کشور دفاع نکرده است .

نمونه بسیار واضح آن آقای حکمتیار است که ایشان معتقد اند که اقلیت های قومی غیر پشتونی همیشه جاده صاف کن لشکر متجاوز خارجی بوده اند,که خوشبتختانه ، دراثر زحمت وتلاش تعداد از پژوهشگران بطلان چنین برداشت جاهلانه از تاریخ ثابت شد که اصلا تجاوز لشکر خارجی همیشه از جنوب بوده است نه ازشمال وجاده صاف کن ها نیز همیشه مردمان بوده اند که متأسفانه درحاکمیت های عنعنوی قبیلوی افغانستان مربوط قوم پشتون بوده وخاستگاه اصلی شان جنوب کشور بوده است.

تازه ترین تجاوز خارجی ایکه درعصر کنونی برخاک افغانستان ازشمال کشورصورت گرفت تجاوز شوروی سابق بود که بازهم توسط حاکم پشتون تبار یعنی حفیظ الله امین وتره کی به کمک خواسته شد اما زمانیکه خود واولادش قربانی سیاستهای عظمت طلبانه اش قرار گرفت پیروانش لوای جهاد را بلند کردند.

اسناد وقراین انکار ناپذیر، چنین میرساند که حفیظ الله امین از اتحاد شوروی وقت بار بار تقاضای ارسال قطعات نظامی را کرده بود تا وی را در مقابل قیامهای مردمی درشمال وجنوب وغرب کشور حمایت کنند. یک هفته قبل از حمله قشون سرخ درکشور خان عبدالغفار خان زعیم ملی پشتونها به اتحاد شوروی وقت دعوت میشود ومقامات شوروی خصوصا بریژنف واندری پوف ، خان را از دخول قوای شوروی بخاک افغانستان خبر میدهند.

درقیام مردمی مردم هرات موسوم به قیام بیست وچهارم حوت هزاران نفر انسان بی گناه هراتی ازطرف رژیم پشتون تبار خلقی به سرکره گی جنرال شهنواز تنی به خاک وخون غلتیدند

همه این حوادث تاریخی گواه این است که اقوام بزرگ غیر پشتونی درافغانستان بیشتر از قوم پشتون بزرگ ترین قربانی ها را متحمل شده اند و تاوان سیاست های عظمت طلبانه حکام خویش را پرداخته اند.

تنها در درهء پنجشیر نوده پنج درصد خانه وکاشانه مردم عادی توسط بمباران ها وحملات راکتی قوای شوروی از میان رفته است. ولی همه اینها نزد افراطیون قبیله گرا افسانه بیش نیست.

حال آقای عمخور نیز در وادی گمراهی وتحیر سرگردان است که آیا موجودیت قوای خارجی را در افغانستان تجاوز بنامد یانه؟

وی گاهی کرزی را شاغلی خطاب میکند وزمانی هم نوکر بی صلاحیت ایکه امر وفرمانش را یک ولسوال نیز قبول ندارد به باد مسخره میگیرد
.
حکومت کرزی را مشروع میداند اما ازبمباران مناطق جنوب نیز شکوه دارد. طالبان را نیز محکوم میکند اما مقاومت شان را نیز مشروع میداند.

ایشان درجای از لاطائیلات خویش می نویسند:

"خدا نکند که روزی قوم پشتون بار دیگر درلباس طالبان مسلح شود و اقوام دیگر را بار دیگر به سرزمین های اصلی شان کوچ اجباری سوق دهد . این دقیق خواست دشمنان افغانستان است که قوم بزرگ را تحریک کنند خدا آنروز را باز نیارد."

واه واه!

ازین جملات چه را میتوان استنباط کرد خیرخواهی یا جنون عظمت طلبی. این آقا ازیکطرف ربانی ومسعود توپک سالار دانسته ونماینده گی آنهارا ازقوم تاجک نمی پذیرد اما ازطرف دیگر از فراری شدن حکومت مجاهدین به تاجکستان احساس خوشی وافتخار میکند زهی به این سیاست مدار خلقی ونویسندهء توانا ومردم دوست.!!!!!!
این آقا در آرزوهایش این را اضافه کرده ایکاش که کرزی پشتون نمی بود بعد ما میدانستیم که چی کنیم؟

سوال ماهم این است که اگر کرزی پشتون نمی بود شما آقای غمخور چی میکردید؟

سوختاندن زمینهای زراعتی در شمالی، قتل عام مردم هزاره در یکاولنگ ومزار؟ ویا تصفیه های قومی محمدگل خان مهمند؟