خمس، ملاها و سادات متحجر، مردم نادان و دولت ظالم

ملایان شیعه می گویند خمس را باید به سادات فقیر پرداخت. آنان می گویند در هر سال وقتی کسی از مخارج خود و خانواده اش بیشتر درآمد داشت، یک پنجم آن را به سادات فقیر بپردازد. سادات در اینجا به معنای کسانی ست که خود را منتسب به پیامبر اسلام می دانند و می گویند فرزندان او می باشند. ملایان شیعه علاوه بر کار و کسب، پرداخت خمس را از مواردی مانند معدن، یافتن گنج، غنیمت جنگی و یافتن جواهر در دریا واجب می دانند. همه ی این ملایان که رده بندی میان خود به درجه ای موسوم به آیت اللهی رسیده اند، در کتاب های خود که عنوان عربی توضیح المسایل را بر خود دارند، احکامی این چنین را ترتیب داده اند. این کتاب ها موارد مختلفی از زندگی خصوصی و عمومی انسان ها را شامل می شوند که به اعتقاد بسیاری دخالت آشکار ملایان را در زندگی آدمی می رسانند.

خمس دو بخش می شود و بخشی به سادات فقیر تعلق می گیرد
ملایان شیعه می گویند خمس را باید به دو بخش تقسیم کرد. بخشی از آن متعلق به سادات فقیر است و بخش دیگر سهم امام می باشد. مراد از امام اینجا امام دوازدهم شیعیان می باشد که غایب است و ظهور خواهد کرد. ملایان می گویند در زمان غیبت باید سهم امام را به مرجع تقلید داد. مرجع تقلید نیز یعنی خود این ملایان که به درجه ی آيت اللهی رسیده و کتابی بنام توضیح المسایل دارند.

خمس حکمی مربوط به دوران پیش از مدنیت
ملایان در تفاسیر و توضیحات مربوط به خمس از آن به نوعی به عنوان مالیات اسلامی یاد می کنند. مالیات جمع کردن به این شیوه مربوط به زمان پیش از مدنیت و دولت داری مدرن می باشد.
در جهان امروز اگر طبق قوانین یک کشور، شخصی باید مالیات پرداخت کند، این تنها دولت و نهادهای دولتی مسئول هستند که باید مالیات را دریافت کنند و نه سادات فقیر و ملایان. به همین ترتیب این دولت و نهادهای دولتی می باشند که وظیفه دارند در قبال دریافت مالیات وظیفه ی خود را برای خدمت به شهروندان انجام دهند. مالیات گرفتن به شیوه ی خمس و زکات، نشان دهنده ی این است که هنوز مفاهیمی مانند شهروند و دولت زمینه ی عملی پیدا نکرده اند. با نگاه به توضیحات ملایان و سوال و جواب هایی که بنام استفتا معروفند می بینیم که دریافت پول مردم با نام هایی مانند خمس به تجارتی برای برخی سادات و ملایان تبدیل شده است.

خمس نادانی مردم
خمس را بیشتر کسانی پرداخت می کنند که شرایط زندگی مناسبی ندارند. آن ها خود با مشکلات بزرگ اقتصادی مواجه اند و هیچ تضمینی برای آينده ی خانواده و اعضای زندگی آنان وجود ندارد. با این حال آن ها بیشتر از دیگران مورد سوء استفاده ی ملایان و سادات قرار می گیرند. در موارد بسیار ضد انسانی تر آن، سادات دختران مردم را به اسم خمس از آنان گرفته اند و به عقد خود یا فرزندانشان درآورده اند. خمس در این موارد پای را از اقتصاد فراتر گذاشته و دختران را هدف قرار داده است.
در تازه ترین خبر آمده است که مردمی در دایکندی به دلیل ناداری و فقر، دختر هشت ساله ی خود را به عنوان خمس به یک سید داده است.
این خبر نشان می دهد که چگونه حکم خمس به روشی آشکار برای استثمار و برده گی تبدیل شده است. ملایان هر چند در مساله ی خمس بر درآمد تاکید دارند اما در قبال چنین مواردی که به برده گی می انجامد و وحشیانه و ضد انسانی ست سکوت اختیار می کنند.
فقر و نادانی و ملایان و سادات متحجر و فرصت طلب دست به دست هم داده اند تا دختری هشت ساله قربانی حکمی ضد انسانی شود و معلوم نیست از این موارد چقدر تکرار شده و می شود.

چپاول دارایی مردم حتا به اندازه ای می باشد که ملایان بر پول کارگری مردم نیز دست گذاشته و بر آن خمس وضح می کنند.
در افغانستان خمس را بیشتر هزاره های شیعه مذهب پرداخت می کنند. در مناطقی مانند دایکندی و بامیان که مردم قربانی تبعیض سیستماتیک می باشند نیز ملایان و سادات دست از چپاول بر نداشته و از حاصل زمین آنان نیز خمس دریافت می کنند. این در حالی ست که ممکن است حاصل زمین آنان در سال از پنجصد دالر آمریکایی نیز تجاوز نکند. این بدان معناست که خمس دهنده به کمترین که نان خشک باشد قانع است و بیشتر از نان خشک را باید خمس دهد. ا

در چنین شرایطی که مردم از سویی توسط ملایان تحمیق می شوند و ملایان و سادات آنان را استثمار می کنند و از سویی دولت برخورد تبعیض آمیز با آنان دارد، وظیفه ی دانشجویان و نهادهای مدنی ست که بر چنین مواردی دست گذاشته و مانع از تداوم روند ضد انسانی شوند. ادامه ی چنین وضعیتی به شکننده تر شدن وضع زندگی می انجامد و ظلم بر افراد همچنان ادامه خواهد داشت.