این همه بی مهری با وزارت تحصیلات عالی چرا؟
حمید الله ۷۵ سالهء معزول متقاعد، دوباره به کار فرا خوانده شده است
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
عبید الله عبید وزیر سابق تحصیلات عالی، در پایان دوره کار خود، خدمتی بزرگ انجام داد؛ وی استادان دانشگاه بالای هفتاد سال عمر را باز نشسته کرد؛این خدمت مفید او ، هرچند با واکنش متقاعدین برخورد کرد اما برای جوانان تازه نفس، امیدی تازه بخشید
اینهمه بی مهری با وزارت تحصیلات عالی چرا؟
نوشته از طبیبی
درو زارت تحصیلات عالی ، آنچه هر گز به جایی نرسد فریاد است؛ مشتی اعضای هیات علمی فرسوده با نوت و لکچر بازمانده از عهد بوق، در دانشگاه های دولتی و خصوصی، سر کلاس میروند؛ محصلان با پیزار وواسکت و تنبا نهای سرحدی، احتمالا همین نوت های دوران دقیانوس را به حافظه می سپارند؛رئیس جمهوری ، چند هفته پیش برای وزارت تحصیلات، وزیری را کاندید کرده بود، که نام و نشان او ناآشنا بود؛چند هفته،این کاندید وزیر مجهول الهویه که نامش( خاطره افغان) بود؛ مایهء سرگردانی ذهن رسانه ها و پرسشگران گشته بو د؛ تا بالاخره گفته شد خانم خاطره اهل قندهار است و تحصیلاتی در قلمرو« اداره عامه» دارد اما هرگز سابقهء تدریس در مدارس نداشته است.
شایع است که این خانم، حتا سن قانونی برای وزیر شدن را نداشت.
اخیرا، وقتی در خبری خواندم، پوهاند حمیدالله امین، دوباره به ریاست موسسات آموزشی خصوصی، از سوی محمد اشرف خان، رییس جمهور، منصوب شده؛ بسیار تعجب کردم. حمیدالله خان،تا چند ماه قبل، رئیس دانشگاه کابل بود؛ ازدورهء ایشان کارنامهء زشتی باقی مانده است.
ایشان نه علاقهء به پاکی و صفایی و عمران و اسفالت داشت نه تمایلی به اعتلای سویهء علمی دانشگاه داشت و نه یکروز سری به درس و مشق شاگردان زد.
من نامهء انتقادی یکی از قلمزنان را تایید میکنم؛ که دوره حمیدالله خان، دورهء بی کفایتی و بی قانونی بود! د دورهء کاری ایشان، تظاهرات به نفع این تنظیم وآن محفل سیاسی، دانشگاه را فلج کرده بود؛ گاه زد و خورد های خونینی میان محصلان در روز های مذهبی خاص، نیز بروزمیکرد.
عبید الله عبید وزیر سابق تحصیلات عالی، در پایان دوره کار خود، خدمتی بزرگ انجام داد؛ وی استادان دانشگاه بالای هفتاد سال عمر را باز نشسته کرد؛این خدمت مفید او ، هرچند با واکنش متقاعدین برخورد کرد اما برای جوانان تازه نفس، امیدی تازه بخشید.
اکنون دوباره شنیده میشود، حمید الله ۷۵ سالهء معزول متقاعد، دوباره به کار فرا خوانده شده است.
آیا شخصی که دانشگاه دولتی را به روز سیاه نشاند؛ چه گلی بر سر دانشگاه های خصوصی خواهد زد؟
آقای غنی آیا لازم است، زنده گان فراموش شوند و ناتوانان جسمی و روانی، به خاطر تمایل فلان تنظیم یا فلان مرجع داخلی ( یا خارجی) ، به پست های حساس، گماشته گردند؟
دانشگاه های خصوصی، نه کادر مجرب تدریسی دارد، نه کریکولومی دارای اعتبار!حتا شایع است، دپلوم های فراغت این موسسات تحصیلی فروخته میشود ؛ آیا بهتر نبود یک اداره چی توانمند و آینده نگر، در راس این موسسات تحصیلی غیر دولتی ، تقرر می یافت .