شــناســنامه الکــترونیــکی بجــای مــواد انفجــاری

افغانستان عجیب کشوریست که مردمانش از دوران کودکی به این عادت می کنند که از هر چیزی به مقصدی دیگری استفاده کنند ، از همان کودکی از کاندوم منحیث پوقانه کار می گرفتیم چون در دوکان های بنجاره کاندوم رسما بنام پوقانه فروخته می شد و یا شوق لولک دوانی که به سر ما می زد و چیزی دیگری برای آن کار بدست ما نمی رسید از سر پوش دیگ یا غربال استفاده می کردیم که فغان و سر و صدای مادر را بلند کرده و پدر را مجبور می ساختیم که جهت تنبه و سرزنش ما او هم بجای استفاده از تازیانه و قمچین با نی چلم یا خط کش به پشت گردن ما می کوبید.

به ادامه همان عادات دوران کودکی حالا هم که ریش ما به دو متر رسیده و سعادت کسب نام مجاهد و طالب نصیب ما گشته و نیت ما بر این شده که همه را به زور سوته و ضرب شمشیر روانه بهشت سازیم از دیگ بخار منحیث بم و مین و از واسکت و کمربند برای قتل و کشتار خلق و از موتر تویوتای کارولا برای تخریب خانه و کاشانه مردم استفاده می کنیم.

حالا که جهان متمدن برای ثبت نام و راجسترمسکونین شان و ایجاد سهولت های اداری در دوایر و دفاتر کشور شان از شناسنامه های الکترونیکی استفاده بعمل می آرند حکمرانان ما را هم شوق استفاده ازین وسیله مدرن به سر زد ولی از آنجایکه ما را از طفولیت عادت بر اینست که از هر چیزی به مقصدی دیگری استفاده کنیم ، از دیگ بخار بم بسازیم و از واسکت چرمه دوزی واسکت انتحاری درست کنیم حالا هم از شناسنامه های الکترونیکی منحیث مواد منفجره معنوی استفاده کرده و از آن برای دامن زدن به کینه و کدورت قومی و زبانی و تعصبات گروهی کار بگیریم تا باشد که روزی در خیابان های کابل باز هم جوی خون جاری شده و همه جاه را بوی خون و دود و باروت فراگیرد !

نمیدانم آنگاه اگر در شناسنامه الکترونیکی ما کلمه افغان درج باشد یا نباشد کدام تفاوتی خواهد داشت یا خیر ؟

با تقــــــــــــديم حـــــــــــرمت
حقــــ(شـــمس الحــق)ــــانی

https://www.facebook.com/zahrkhand