پیگرد قانونی دردی را دوا نخواهد کرد

کاهش خشونتِ آموزگاران در برابر دانش آموزان وقتی میتواند مؤثر باشد که به چون و چراهای خشونت پرداخته شود و مطابق آن کاری صورت گیرد. پیگردهای قانونی درآنصورت میتواند مؤثر تمام شود، در غیر آن دردی را نمیتواند دوا کند.

در خبر 6 طلوع خبری در مورد آموزگاری که دانش آموزی را لت و کوب میکند دیدم. این ویدیو که در شبکه های اجتماعی پخش شد واکنش های را با خود داشت. مقام دولتی هم واکنشی نشان داد. سخنگوی وزارت معارف گفت: "مطابق قانون معارف هرگونه تعذیب جسمانی شاگردها منع است. هر کسیکه ازین قانون خلاف ورزی میکنه بدون شک با برخورد قانونی روبرو میشه و بدون شک مطابق قانون به کیفر میرسه."

جدا از حالت اسفبار معارف افغانستان، وقتی در مورد لت و کوب یک شاگرد توسط معلمش حرف زده میشود و سخن از پیگرد قانونی آن آموزگار میرود، پیگرد قانونی آن آموزگار (که اگر صورت گیرد) یک حل موقتی برای این مشکل است.
بنا به تحقیقی در مورد معارف افغانستان که چند جمله ی درباره ی خشونت های فزیکی با شاگردان نگاشته شده است. ولی نویسنده وقتی یک حالت را خشونت فزیکی گفته است: "که آیا در بدن کدام طفل نشانه اي خشونت فیزیکی دیده شده است یا خیر..." که نتیجه ی آن آمار خشونت را خیلی پایین نشان میدهد (83.5 در صد جواب منفی داده اند، یعنی دربدن آنها نشانه ای خشونت فزیکی دیده نشده است).

همینکه شاگرد مورد شکنجه ی فزیکی و روحی (سیلی زدن، با چوب زدن، قفپایی ورداشتن، از گوش گرفتن، سر میز ایستاد کردن، تنبیه کردن، پَتَکه کردن....) قرار میگیرد، شکنجه گفته میشود که هردو نوع شکنجه به روح و جسم کودک و نوجوان صدمه میرساند.

به نظر من اگر درین تحقیق شکنجه ی فزیکی را به دو مورد تقسیم میکردند (یکی که در خود تحقیق از آن گفته شده است) و دیگر همینکه شاگرد مورد شکنجه ی فزیکی معلم قرار میگرفت بدون نشانه ای خشونت فزیکی در جسم کودک، فکر کنم که درینصورت آمار آن، اینکه دانش آموز مورد شکنجه قرار میگیرد بیشتر از 50 درصد خواهد میبود.

گذشته از پیگرد قانونی معلمیکه شاگرد را لت و کوپ میکند که قسمیکه در بالا گفتم مشکل را ریشه کن نخواهد کرد، آیا دولت درین 14 سال پول هنگفتی را که برای این وزارت بدست آورده اند کاری در مورد کاهش خشونت فزیکی و روحی ای شاگردان از دست آموزگارشان کرده اند؟ آیا علت های خشونت معلمان در مقابل شاگردانشان را جستجو کرده اند؟
به نظر من تا وقتیکه چون و چراهای خشونت علیه شاگردان جستجو نشود، پیگرد قانونی معلمانِ شکنجه گر باعث کاهش خشونت در برابر شاگردان نخواهد شد.

جمله ی آخر گزارشگر قسماً بیانگر مشکل خشونت دربرابر شاگردان است. "آگاهان میگویند که اگر با کودکان رفتار خشونت آمیز شود و آنان لت و کوپ شوند آنان در آینده انسانهای خشن بار خواهند آمد." یعنی ممکن معلمان امروزیکه شاگردان را مورد لت و کوپ قرار میدهند (با خنثی در نظر گرفتن عواملِ دیگر) با احتمال زیاد شاگردان دیروزی بودند که مورد لت و کوپ ملعمانشان قرار میگرفتند. البته این به این معنی نیست هر شاگردیکه (یا هر انسانیکه، سالیان پیش) مورد لت و کوپ قرار میگرفت صد در صد (امروز) باید دیگری را مورد لت و کوپ قرار دهد... ولی بدون شک گذشته تاثیرات خود را در آینده میداشته باشد.