سه روایت از بدعهدی و خیانت سران پشتون به سران تاجیک، هزاره و اوزبیک

کابل پرس^?:

حبیب الله کلکانی

حبیب الله کلکانی رهبر مردم تاجیک بود.
محمد نادر (متولد منطقه ی دهرادون در شمال هند فعلی) معروف به نادر غدار، هزاران تن از افراد قبایلی را از نقاط مختلف پشتونشین از جمله وزیرستان فعلی بسیج کرده بود تا ارگ کابل را از چنگ حبیب الله کلکانی خارج کند. حبیب الله کلکانی در ابتدا، حمایت قبایلی چون شینوار را با خود داشت، اما آنان در ادامه با او همراهی نکردند و پس از محاصره ی ارگ توسط ارتش قبایلی نادر و برادرش، در ماه اکتبر سال 1929، از کابل خارج شد.
نادر بلافاصله پس از اشغال ارگ و به تبع آن کابل، پادشاهی خود را رسما اعلام نمود و دستور حمله به مناطق شمال کابل که به شمالی معروف است را صادر نمود. در ابتدا محمد نادر با امضایی بر جلدی از کتاب قرآن اعلام کرد که حبیب الله کلکانی را در صورت تسلیم شدن می بخشد، اما پس از تسلیم شدن وی، در ابتدای ماه نوامبر همان سال، ابتدا او را سخت شکنجه و سپس اعدام کردند.

عبدالعلی مزاری

عبدالعلی مزاری رهبر مردم هزاره بود.
در ماه مارچ سال 1995، طالبان با واسطه های مختلف خواستار مذاکره با او شدند و به بهانه ی مذاکره او را به چهارآسیاب کابل کشاندند. در آنجا او و همراهانش مورد حمله ی طالبان قرار گرفته و پس از شکنجه ی وحشیانه او را از پای درآوردند. پیکر عبدالعلی مزاری در غزنی بدست آمد.

عبدالرشید دوستم

عبدالرشید دوستم رهبر اوزبیک ها می باشد.
در جریان مبارزات انتخاباتی سال 2014، اشرف غنی احمدزی با وعده های زیاد و با پذیرش دوستم به عنوان معاون اول خود، اعتماد دوستم و رای اوزبیک ها را بدست آورد. اشرف غنی احمدزی هرچند به عنوان یک سیاستمدار دست نشانده و جاسوس مستقیم بریتانیا و آمریکا معروف است، اما بدون رای اوزبیک ها حتا خواب ریاست جمهوری را نیز نمی توانست ببیند. او در انتخابات ریاست جمهوری پیش از آن، با فاصله ی بسیار زیاد، از داکتر رمضان بشردوست عقب مانده بود.
اشرف غنی احمدزی پس از گمارده شدن به عنوان رییس جمهور در هماهنگی دستگاه های آمریکایی و برتانیاییف تمام وعده های خود به دوستم و اوزبیک ها را فراموش کرد. چند بار همراه با نزدیکان خاص خود از جمله حنیف اتمر که آنان نیز جاسوس های بریتانیا می باشند، پلان ترور دوستم را ریختند اما موفق نشدند. پس از دست به ایشچی سازی شدند و با شکاف در بدنه ی جامعه ی اوزبیک او را به تبعید فرستادند. در نبود دوستم پلان های غارت، اشغال و کشتار در سرزمین های اوزبیک ها در تورکستان ادامه یافت.