شب های شعر یک ساله شد

پس از بر پایی یازده محفل، شب شعر یک سالگی اش را با موفقیت جشن گرفت، یک ساله شدن شب های شعر در دیار غربت با تمام فراز و نشیب های که سر راه این محافل وجود داشت یک دست آورد بزرگ فرهنگی به حساب میاید. بزرگی و اهمیت این دستاورد بدین جهت است که ما افغانستانی ها کمتر گرد هم جمع میشویم و دیدگاهای همدیگر را تحمل میکنیم و میپذریم. بار ها شاهد بوده ایم که هر حرکت فرهنگی و غیر فرهنگی پس از یک یا دو جلسه و محفل، با مخالفت ها و عدم تحمل همدیگر از هم پاشیده و از خیر آن هدف نیک، گذشته اند، به قول اندیشند معروف سید جمال الدین افغانی که گفته است: توافق کردند که توافق نکنند. و این تنها نقطه نظر مشترک ما است.

اما شب های شعر در تورنتو به همت تعداد شاعران و فرهنگیان مهاجر در کشور کانادا توانسته است افراد و اشخاص را گرد هم جمع کند که در خط های مختلف فکری و اندیشه ای قرار دارند و در کنار هم دوستانه به حرفهای همدیگر گوش بدهند و برای همدیگر کف بزنند و همدیگر را در آغوش بگیرند و این محفل نه تنها ممثل وحدت و اتحاد شده است بلکه در واقعیت وحدت و همدیگر پذیری را تجربه کرده و به آن عمل نموده است. کابل پرس^? نیز موفقیت و سالگرد این کاروان شعر را تبریک گفته و برای دست اندر کاران آن موفقیت بیشتر آرزو دارد.

آنچه در آن شب گذشت

هوا کاملا تاریک شده بود و کمی دیر تر به محفل (سالن دانشگاه تورنتو) رسیدیم و با عجله با همراهانم خود را به سالن رساندیم شک ام به یقین تبدیل شده بود که ما دیر کرده ایم، محفل قبلا آغاز شده بود. خانم فروزان آصفی گرداننده گی محفل را به عهده داشت. آقای علی شاه احمدی عباب در حال دکلمه شعری از سروده های خودش بود، اما قبل از آن خانم فاطمه اختر و آقای پیکار پامیر سروده های شان را دکلمه نموده بودند.

خان آقای سُرور هنرمند با سابقه ی کشور بعد از اعلام اسم اش در جایگاه قرار گرفت و پیام تبریکیه اش را قرائت نمودند، آقای میر حسین مهدوی به مناسبت پانزدهمین سالگرد ازدواج اش شعری سروده بود که دکلمه نمودند و حضار را غافل گیر ساختند، آقای محمود فرمولی سفرنامه ی را در قالب نظمی تهیه نموده و خواندندکه به کشور ترکیه و شهر قونیه از مقبره مولانای بلخ دیداری داشتند و شرکت کنندگان این محفل را نیز در سفر خویش تا ترکیه شریک ساختند.

خانم داکتر سیما فقیری پس از ماه ها غیابت با قطعه شعری حضور را اعلام نمود. پس از نیم ساعت تفریح و تنفس در هوای سرد مملو از دود سیگار در بیرون از ساختمان، برگشتیم به سالن گرداننده محفل خانم فروزان پیام تبریکه اتحادیه نویسندگان تاجیکستان را قرائت کرد و آقای هارون راعون نیز پیام تبریکه غوث زلمی روزنامه نگار محبوس در زندان جهل را به خوانش گرفتند.

آقای صمدیار مدیر سابق سینماهای کابل پیام تبریکیه اهالی فرهنگ دوست هملتون را به مناسبت سالگرد شب های های شعر به سمع حاضرین رساند.

آقایان شفیق ستاک، سعادت پنجشیری، احمد عاکیفی، للندری، کامران پوپل، سید موسی هستی «مدیر مسوول ماهنامه طنزی و انتقادی بینام »، علیرضا سلطانی ،فیضی، احمدی دانش، عبدالسلام با شعر پشتو و خانم نسیم پروانی اشعار و تبریکات شان را دکلمه و قرائت نمودند و در بخش پایانی طبق گذشته شعری از آقای ربانی بغلانی توسط آقای میرحسین مهدوی مورد نقد و برسی قرار گرفت و روی کلمات که دو حرف آخر آن به «نه» ختم میشد مثل شنگینه، شیرینه، پارینه، زهرینه، زرینه و پلاسینه بیشتر توجه شده بود و پس از نقد، آقای ربانی سراینده شعر در پاسخ به نقد آقای مهدوی روشنی بیشتر انداخت که مورد استقبال حضار قرار گرفت و محفل سالگرد شب های شعر نیز به پایان رسید.

دو شعر از دو شاعر را باهم میخوانیم همراه با تصاویری از محافل.

اقای میر حسین مهدوی در حال دکلمه شعر به مناسبت پازنزدهمین سالگرد ازدواج اش

خبر نگار

(به همسرم صالحه محقق)

غریب و خسته و تاریک و بیقرار شدم

شبیه دختری در ذهن قندهار شدم

و ناگهان که تو یک ناگهان قشنگ شدی

دچار حالتی از جنس انفجار شدم

چه حس تازه و سرخی است انفجار، بانو جان

دو سطر مانده به پایان یک انار شدم

تو مثل مثل خودت بودی از همان اول

به مثل مثل خود از آنزمان دچار شدم

همیشه سرخط اخبار شهر چشم شماست

برای نشر نگاهت خبرنگار شدم

و تا گزارش چشمت به روزنامه رسید

به کفر متهم و مستحق دار شدم

تو گاه گیسو شدی، گاه گیسوانه شدی

به ساز قامت و نظم شما عیار شدم

من از همیشه ی تاریخ متهم به شمایم

تو

قطره

قطره

فرود آمدی

و من بهار شدم

31/10/2008

هملتون

آقای پیکار پیامیر با سروده ی عنوانی

رویای من

رفتم به دیاری که در آن درد ندیدم

مرغی زجفا در قفس سرد ندیدم

بر لب سخن زشت و به سر فکر مضرت

یک ذره در آیینه ی دل گرد ندیدم

شادان همه بودند زفرجام زمستان

زنگ رخ کس از غم کس زرد ندیدم

کس گریه نمیکرد و زبیداد نمی گفت

نامی دگر از نکاس و نامرد ندیدم

بُد عدل و سراپا همه گی شور محبت

جز صلح و سلم هیچ ره آورد ندیدم

رفتم به دیاری که سراسر همه خوبان

بودند و مگر صولتی از فرد ندیدم

بر خاستم از خواب و در آن حلقه ی دعوی

دیدم همه را لیک، جوانمرد ندیدم

اکتوبر 2008 - تورنتو

خانم فروزان

آقای صمدیار