نامه سرگشاده مردم هزاره از سراسر جهان به نهادهای حقوق بشر، شخصیت های شناخته شده و مقامات بین المللی
يکی از راه ها و ابزارهای اعمال فشار و محدود کردن مردم هزاره توسط حکومت ها که به جنایات ضد بشری علیه آنان انجامیده، فرستادن کوچی های مسلح به مناطق مردم هزاره بوده که در رژيم حامد کرزی همين روش همچنان ادامه یافته است.
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
برای امضای این نامه اینجا را کلیک کنید
تاریخ گواه است که برخورد منافع ، تعصب، تبعیض، و برخوردهای ایدیولوژیک و عقیدتی و نژادی و زبانی موجب جنایات ضد بشری شده که به اشکال گوناگون از انسان ها قربانی گرفته است.
کشتار جمعی، پاکسازی قومی، به بردگی گرفتن، کوچ اجباری و تبعیض از مهمترین اشکال این جنایات می باشد که همواره از جانب حکومت ها و یا به تحریک آنها انجام شده است.
تقریبا بیشتر جنایات بشری پس از گذشت زمان از جانب بشریت مترقی، نهاد های حقوق بشر و حکومت ها تحقیق، شناسایی و اقدامات لازم و تلافی جویانه در باره آن انجام شده است.
چیزمهمی که می تواند عامل پیشگیرانه از جنایات ضد بشری شود، تحقیق و شناسایی جنایات گذشته است.
هرگاه تاریخ جنایات ضد بشری را ورق بزنیم ، دیده می شود که با گذشت زمان ، جنایات تحقیق شده، با مجازات حضوری یا غیابی مرتکبین، با پرداخت و جبران خساره، با معذرت خواهی، اعاده حیثیت، با استرداد اجناس ، اموال، ملکیت و یا حد اقل تقبیح عمل ضد بشری خاتمه داده شده ، تا داغ سیاه جنایات از میان انسان ها زدوده شود و مردم خود را مصؤن احساس کنند.
معذرت خواهی حکومت آلمان بدلیل عملکرد نژادپرستانه نازیست ها، محاکمه و مجازات رؤسای جمهوریت های صرب و کروات از جانب دادگاه بین المللی لاهه و بعدا معذرت خواهی صربها از مسلمانان و مواردی مانند آن، نمونه های خوبی برای جامعه ی بشری می باشد.
برای امضای این نامه اینجا را کلیک کنید
جای تعجب است که جنایات ضد بشری از جانب حکومت های افغانستان نه تنها تحقیق و شناسایی نمی شود، بلکه با سکوت جوامع بین المللی و رسانه های جهانی، جنایات همچنان ادامه پیدا می کند.
مردم هزاره، بیش از یک قرن، هدف اصلی حکومت ها در افغانستان بوده اند و جنایاتی مانند جنایت علیه بشریت، نسل کشی و کوچ اجباری علیه آنان صورت گرفته که از زمان فعال شدن سازمان های بین المللی حقوق بشر در افغانستان برخی از این جنایات، مانند قتل عام مردم هزاره در منطقه افشار کابل در زمان حکومت مجاهدین و قتل عام مردم هزاره در مناطق مختلف افغانستان مانند مزار شریف، یکاولنگ و بامیان در حکومت طالبان توسط این نهادها مستند سازی شده است.
يکی از راه ها و ابزارهای اعمال فشار و محدود کردن مردم هزاره توسط حکومت ها که به جنایات ضد بشری علیه آنان انجامیده، فرستادن کوچی های مسلح به مناطق مردم هزاره بوده که در رژيم حامد کرزی همين روش همچنان ادامه یافته است.
در جنایات ضد بشری ، کشتار و کوچ اجباری که از چندین سال به این طرف از طرف کوچی های طالب در بهسود و دایمیرداد و ولایات دایکندی و غزنی افغانستان ادامه داشت، دست حلقات حکومت افغانستان در عقب این قضیه قرار دارد.
اکنون نيز دامنه این جنایات تا کابل پایتخت افغانستان رسیده و حکومت افغانستان مردم را مجبور می کند که به خشونت دست بزنند.
جابجا کردن کوچی های مسلح در نواحی هزاره نشین و حمایت آنها از طرف افراد پارلمان و حکومت افغانستان و موضع گیر های یکجانبه رسانه های رسمی دولت و تبلیغات آنها نشان میدهد که دولت افغانستان در این جنایت مستقیم دست دارد.
بنا ما امضا کننده های این نامه از جامعه جهانی، نهاد های بین المللی، بويژه نهاد های دفاع از حقوق بشر تقاضا می کنیم که جنایات تاریخی علیه هزاره ها که همچنان در رژيم کرزی ادامه یافته تقبیح کرده و حکومت افغانستان را که بار دوش جامعه جهانی است، به اجرای حقوق بشر و رعایت اصول قبول شده بین المللی وادار نموده و در صورت سرباز زدن، با توجه به عضویت افغانستان در دادگاه بین المللی جزایی در لاهه، از این دادگاه خواسته شود تا برای پایان دادن به جنایات وارد عمل شود.
ما امضا کنندگان این نامه برای حل دایمی معضل کوچی ها که با طالبانیزم و واپسگرایی قبیله آمیخته، قرار ذیل پیشنهاد می کنیم:
1. دولت افغانستان تمایل، استعداد و توان حل این معضل را ندارد و این معضل به یک فاجعه بشری بزرگ تبدیل شده که به مداخله نهاد های معتبر بین المللی نیاز دارد. پس سازمان ملل متحد باید نماینده یا گروه خاص خود را در حل این قضیه تعیین نماید. ما از سازمان های حقوق بشر مانند دیده بان حقوق بشر، عفو بین الملل و شورای حقوق بشر سازمان ملل می خواهیم، موضوع را دنبال کرده و اقدامات مناسب انجام دهند.
2. سناد مالکیت کوچی ها بر زمین های مردم هزاره، توسط دیکتاتورهایی صادر شده که مستقیم در نسل کشی و کوچ اجباری مردم هزاره دست داشته اند، در حقیقت، این اسناد، اسنادی گویا از مشارکت کوچی ها در جنایت می باشد و بدون قید و شرط باید باطل اعلان گردد.
3. سلاح و سایر ابزار کشتار انسان ها که در دست کوچی هاست باید بلافصله و بدون قید و شرط از آن ها گرفته شود و آنان نیز مانند سایر شهروندان افغانستان به پروسه های خلع سلاح عمومی بپیوندند. آمریکا و ناتو با بیش از 150 هزار سرباز در افغانستان باید اقدامات لازم را برای خلع سلاح کوچی های پشتون انجام دهند.
4. گزارش ها و اسناد معتبر حاکی از آن است که در چند سال اخیر، کوچی های کاملا مسلح، در کشتن مردم هزاره، بی جا شدن هزاران خانواده ی هزاره و چپاول دارایی ها و به آتش کشیدن، خانه، زمین، مکتب و سایر ملکیت های مردم هزاره دست داشته اند. دولت افغانستان و کسانی که در این جنایات دست داشته اند باید تمام حقوق از دست رفته ی قربانیان هزاره را بازگردانده و جبران خسارت نمایند.
5. جنایتکارانی که مستقیم و غیر مستقیم در کشتار مردم هزاره، غارت و چپاول دارایی های آنان دست دارند، شناسایی، محاکمه و مجازات شوند.
6. مساله عبور و مرور کوچی ها که راه خوبی برای انتقال مواد مخدر، سلاح و مواد منفجره و قاچاق احجار قیمتی است، باید زیر کنترول نهاد های مطمئن ملی و بین المللی قرار بگیرد.
7. اسکان کوچی ها نه با تصرف ملکیت ساکنان اصلی، بلکه با آبیاری دشت های بایر مانند دلارام، بکواه و نیمروز و غیره عملی گردد.
8. امتیازات غیر عادلانه در کرسی های انتخابی و انتصابی پارلمان که به کوچی ها داده شده حذف شود و کوچی ها نیز حقوق سیاسی برابر با سایر شهروندان افغانستان، نه بیشتر و نه کمترداشته باشند.
9. کوچی های اصلی و ترورستان طالبی باید تفکیک شوند.
10. مساله تابعیت کوچی ها بررسی شود. اگر شهروندان افغانستان هستند، قوانین افغانستان درباره آنان لازم الاجرا شود و اگر تابعیت پاکستان را دارند، از پاکستان خواسته شود تا به شهروندان خود اجازه ندهند وارد افغانستان شده و به نقض حقوق افراد بپردازند. دولت افغانستان نیز موظف شود تا این مساله را دقیق بررسی کرده و راهکارهای مناسب ترتیب دهد.
11. به نقض حقوق کودکان و زنان کوچی پایان داده شود. کودکان و زنان کوچی نیز قربانیان رفتارهای خشن مردان کوچی می باشند.
نکات مهم:
1: مردم در نقاط مختلف جهان می توانند اين نامه را امضا کنند.
2: بهتر است نام و مشخصات خود را به انگليسی بنويسید.
3: اين نامه پس از امضا بصورت خودکار به آدرس ايميل سازمان ها، مقامات بین المللی و شخصیت های مشهور مانند دیده بان حقوق بشر، عفو بین الملل، شورای حقوق بشر سازمان ملل، دادگاه بین المللی جزایی، نلسون ماندلا، شیرین عبادی، باراک اوباما، ینس استولتنبرگ، استفن هارپر، آنگلا مرکل، جولیا گیلارد، نیکولاس سارکوزی، آقا خان، عبدالله گل، دیمیتری مدودوف، اتحادیه اروپا و ناتو فرستاده می شود.
