مکتوب به محترم کامران میرهزار

محترم آقای میرهزار، ژورنالست ورزیده و موفق افغان،

امیدوارم در بر آورده گشتن امیال و آرزوهای ملی و مردمی تان برای افشاء و بیان حقایق مبرهن جامعۀ ویران افغانی اعم از معرفی جنایتكاران جنگی، رشوه خوران و غاصبان دارائی های عامه و پشتی بانی از وحدت ارزشمند ملی و تاریخ واقعی۳۷سال اخیرافغانستان عزیز، همیشه موفق و كامیاب باشید.

در حقیقت رول و سهم مطبوعات در سرنوشت یك مملكت بسیار ارزنده و مهم است، بشرطی كه مطبوعاتیان در راه رفاه ملی و ومنافع علیای مردم خویش برای آگاهی آنان از واقعیت ها و رویداد های جامعۀ شان از هیچ نوع جد و جهد روی گردان نباشند. یك ژورنالست شریف ملی در كمال بیطرفی با در نظر داشت اینكه همه اقوام وطن به حكم قانون سهم و حقوق مساوی داشته و هیچ نوع برتری از همدیگر ندارند، واقعات و رویداد های اجتماعی، سیاسی و تاریخی را بدون در نظرداشت نژاد، قوم و منطقه و یا مذهب و دین آنان برملا میسازد.

در مورد افشاء مستند و مستدل گزارشات و واقعات تاریخی افغانستان جنگ زدۀ ما هم كه وجیبۀ وجدانی همه قلم بدستان، منجمله ژورنالستان میباشد، حقایق باید بی پرده و همان طوریكه واقع گردیده است به اطلاع نسل امروز و فردای مملكت رسانیده شود. حوادث تاریخی معاصر كه متأسفانه تا امروز اسباب ویرانی ته بنائی سرزمین ما را در هر دوره یی فراهم نموده است، بیشتر به همكاری، خیانت و ظلم یك اقلیت خائن، وطن فروش بر اکثریت ملت بی دفاع افغان صورت گرفته است......گاهی خائنین خلق و پرچم به همراهی لشکر شوروی كشتار یكونیم ملیون و ملیون ها معیوب و مهاجر از وطن را فراهم نمودند...زمانی تنظیم های خونخوار و تشنۀ قدرت جهادی اعم از گلبدین حكمتیار، برهان الدین ربانی و گروپ وی که دایم به كمك پاكستان، ایران و روسیه در فساد و تباهی مملكت سهیم هستند...مسعود و شورای نظار كه با وابستگی دائمی به روسیه، ایران و پاكستان و البته« سی آی آ» آنچه را بر ملت بی دفاع افغان روا داشتند، روی تاریخ سیاه گشته.....چنانچه یكی از شاهكارهای بیمانند آنها « قتل عام افشار» ثبت تاریخ است. خوب است جنایات سیاف وهابی، مولوی خالص و كریم خلیلی و امثال آنانرا كه هر كدام در شكنجه و كشتار زنان و قتل عام مردم كابل وویرانی این شهر زیبای تاریخی ازهمدیگر سبقت جستند، هرگز فراموش ننمائیم.

طالبان كه مانند تنظیم های جهادی زیر نام اسلام، زنان را در خانه محبوس نمودند طوریكه اجازۀ رفتن به دواخانه و یا نانوایی را هم از آنان سلب کرده و نتیجتاً تمام پرنسیپ های حقوق بشر را كه افغانستان از ۶۲ سال به اینطرف مواد اعلامیۀ ارزشمند آنرا پذیرفته است، مانند عصر پرجم و خلق و تنظیم های جهادی، لگد مال نمودند! این گروه وابسته به عصر حجر با آوردن تروریست های « القاعده» و اشرارگوناگون از مناطق مختلفۀ دنیا منجمله پاکستان، مملكت ما را به یك سرزمین وحشت و ترور مبدل ساختند و مردم مظلوم آنرا با خشونت به قید و بند كشیدند.

بعد از دهه ها تحمل مصائبی كه در بالا ذكر شد، درین ۹ سالهم كه ملت رنجور افغان با هزاران امید به انتظار صلح و بازسازی و اعمار مجدد وطن روز شماری مینمودند، با فساد اداری، خیانت و چور وچپاول دارائی های عامه و نصب جنایتكاران جنگی وابسته به همسایگان به مناصب عالی و ولسی جرگه، اوضاع نافرجام افغانستان جنگ زدۀ ویران روزبروز رو به وخامت گذاشته است.

حضور قوای عسكری خارجی و جامعۀ جهانی بمقابل مــخالفین دولت كه ازآی اس آی پاكستان و آخوند های ایران قوت و حمایت حاصل مینمایند، مادر وطن مارا به یك میدان كشتار و بربادی و خون و آتش مبدل نموده است......هزاران بیگناه با بمباردمان های کور كشته یا زخمی گردیدند و از شهر و دیار خویش بازهم بیجا و آوارۀ دیار نا آشنا شدند، مانند آوارگان چهار راهی قنبر در شهر کابل كه دولت و اینهمه كمك های خارجی از حال زار آنان درین زمستان سردهم بیخبرند.

بهر حال، بتاریخ ۲۶ نوامبر مضمونی تحت عنوان« دوکانداران دین در فرهنگ ویس ناصری چه کسانی اند؟» را در مورد آقای ناصری و آنچه را که وی به آن شناخته گشته است بقلم آقای شبیر کاکر در کابل پرس^? مطالعه نمودم. آقای كاكر در نوشتۀ خویش قسمتی را هم به جریان مصاحبۀ چند سال قبل اینجانب با محترم آقای عباسی در تلوزیون پیام افغان، اختصاص داده بود كه گویا جریان مصاحبه و بیانات باعث آزردگی و انتقادات دو برادر افغان ما آقایان « ی مزاری و سهراب سپهر» گردیده و بیانات اینجانب را بدون ارائۀ دلائل مستند و تاریخی، بیموجب رد نموده اند. بناً نه تنها به اساس ایمان به آزادی فكر و بیان كه حق مشروع هرفرد است، بلكه وظیفتاً برای افشای حقایق تاریخی افغانستان و آنچه را که درین مملكت ویران واقع گردیده است « باید» به دسترس همگان گذاشت، جوابی به هردو برادر هموطن تقدیم میدارم.

با تقدیم احترامات فائقه،

ملالی م نظام

اول : جواب برادر محترم، آقای ی مزاری:

ایشان فرموده اند كه خوانندگان سیت كابل پرس مردمان كنجكاو و آزادی اند و نوشتن درینجا منطق و استدلال میخواهد! بلی برادر محترم همهء ما افغان ها باید در افشای حقایق تاریخی ملت خود برای آگاهی نسل امروز و فردای مملكت با استناد و منطق كوشا باشیم تا آن گروهای مغرض كه به خاطر منافع شخصی و گروهی خویش تاریخ معاصر افغانستان را خدشه دار و پامال نموده اند و مینمایند، ذهن و عقیدۀ هموطنان مار را از حقیقت منحرف نسازند!

خوب است كه شما بحیث یك هموطن صادق كه در جستجوی حقایق مبرهن تاریخ افغانستان عزیز هستید، نظری هم به این آثار منتشر شده كه صرف یك عدۀ معدودی از آنرا به اطلاع جناب شما میرسانم مراجعه نموده و بر معلومات تاریخی در مورد مملكت خویش بیفزائید.

درست است كه اتهام بر مسعود و گروه وی، گلبدین، ربانی، سیاف، خلیلی و امثال این خرابكاران كه ملت را تا امروز به خاك و خون كشیده و میكشند، ازنظر تاریخ ناجائز است تا زمانیكه اسناد، مدارك، راپور های آرشیف های كی جی بی سی آی آ و وزارت های دفاع افغانستان، امریكا و روسی فیدرال كه حال در دست همگان میتوانند قرار بگیرند، صد ها كتب از خاطرات افغان هائی كه به نحوی درجنگ ها سهم داشتند، خاطرات كابلیان بی دفاعی كه شاهدان عینی بودند و مامورین استخباراتی در منطقه كه بیطرفانه خاطرات خویش را بیان داشته اند، مطالعه و بر رسی نگردد.

من برای شما صرف چند كتاب مستند را بیان مینمایم و از بقیه منصرف میگردم كه بعد از مطالعۀ آن ها و استدلال منطقی و بیطرفانه بر منابع و مأخذ های ٱنان بر معلومات تاریخ معاصر مادر وطن ویران بیفزائید:

كتاب بروس ریچارد سخن، روزنامه نگار و افغانستان شناس امریكائی بنام «افغانستان در جستجوی حقیقت» كه بیشتر از سی سال عمر خویش را به مسائل افغانستان از همان آغاز كودتای منحوس ثور تابحال سپری نموده است و جامعۀ افغانی به آثار قیمت دار و مستند وی ایمان و علاقۀ زیاد دارد.بروس ریچاردسن به حیث یك ژورنالست خبره، اجازۀ بررسی آرشیف های ،كی جی بی، سی آی آ و وزارت های خارجء امریكا و روسیه را دارا میباشد كه دران جاها اسناد واقعی و شرح قرار داد های افغانستان هم موجود است. قرار داد های « خنجان و جبل سراج» را كه مسعود با جنرال گروموف و اردوی نمبر۴۰ اتحاد شوروی و حكومت افغانستان به امضاء رسانید هم در وزار خارجۀ افغانستان و شوروی موجود هست. متن قراداد ۀتش بس را در همان صفحۀ كابل پرس هم مطالعه نموده و به حیث یك افغان وطن پرست قضاوت و سنجش نمائید. لطفاً ماۀ ۴ قرارداد مذكور را كه حفظ پایپ لین و از بین بردن مجاهدین متفرقه در منطقه میباشد، با وجدان بیطرف مطالعه و سنجش نمائید.

گرچه كتاب بروس ریچاردسن با استناد و عكس های مسعود در ماسكو با زعمای شوروی، منجمله بریژینف و عكس های وی با گروپ داكتر نجیب كه در آرشیف « احمد شاه مسعود» در پورتال افغان جرمن آنلاین موجود است، اثبات بزرگی از وابستگی قوماندان مذكور با اولیای امور شوروی میباشد با آنهم برادر ما لطف نموده و كتب ذیل را در مورد اثبات حقایق تاریخی سه دهۀ افغانستان عزیز مطالعه فرمایند:

« كتاب زنان افغان زیر فشار عنعنه و تجدد» كه در كتابخانه های كابل، پوهنتون و غیره مراكز كلتوری موجود است. این كتاب حقیقت گشا اثر داكتر سید عبدالله كاظم دامشمند افغان است. منابعی كه در كتاب مذكور استفاده گردیده است هر نوع شك و تردیدی را در مطالعۀ حقایق مادر وطن جنگ دیدۀ ویران از بین میبرد.كتاب « جنگ های ارواح» اثر ستیف كول آمر سی آی آ در اسلام آباد و منطقه هم در افشای حقایق تاریخی معاصرافغانستان آموزنده و بسیار مستند میباشد. این كتاب در كابل با تحریف و معكوس نشان دادن حقایق در مورد احمد شاه مسعود ، مصارف سی آی به وی و گروپ شورای نظار ترجمه شده است كه از اخلاق مطبوعاتی بدور است!!

به حكم تاریخ و دلائل مستند، درین كتاب ارزشمند مطالعه نمائید كه چون مسعود از درخواست حكمتیار دربرطرفی پرچمیان در دوائر دولتی ای كه قبلا فعال بودند سرپیچی كرد، حكمتیار شروع به فیر راكت بر شهر كابل نمود كه در اثر مقابلۀ بالمثل احمد شاه مسعود، ۵۰۰۰ راكت از جانب طرفین بر اهالی بیگناه كابل فرو ریخت و شهرتاریخی، پایتخت افغانستان منهدم گردید، كه شما آنرا « دفاع» نامیده ایید.

خوب است هموطنان ما در مورد شناخت آنانی كه در تاریخ افغانستان معاصر سهمی داشته اند به این راپور دقیق و ارزشمند كه به اشتراك ۶۰۰۰ هموطن ما كه شاهدان عینی در جنگ های افغانستان بوده اند، توسط یك كمیتۀ بیطرف حقوق بشر در هالند تهیه گردیده است، مراجعه نموده و بر معلومات خویش بیفزایند. afghanistanjusticeproject.org یا «پروژۀ عدالت افغانستان» كه به به السنۀ انگلیسی، پشتو و دری موجود است.

باشد كه شما برادر عزیز كه از شهر زیبای مزارشریف و زیارت اولیای متقیان هستید و منهم با یكی از همشهریان شما از منطقۀ عزیز آباد ازدواج نموده ام، بعد از تكمیل مطالعات تان، روشن گر و منبع معلومات جامع و مستند برای دیگر هموطنان و دوستان تان گردید.

با تقدینم احترامات.

جواب

دوم

در جواب آقای سهراب سپهر كه ایشان بعد از خواندن مضمون محترم شبیر كاكر و اینجانب، با روحیۀ مردسالاری، اینجانب را « خانم یا آقای نظام» خطاب نموده و گویا برای زنان هموطن حق نوشتن و ابراز نظر را نمیدهند، باید به نكات آتی كه موجبات تأثر و تعجب اینقلم را فراهم نموده است، توجه فرمایند:

۱ـ ایشان نوشته اند كه به نظریات اینجانب« سرخوردند» ، فهمیده نشد كه چرا مطالعۀ نظریات اشخاص باعث « سرخوردگی» آنها میگردد؟! آیا معنی سرخوردن را میدانند؟

۲ـ در عین حالیكه آقای سپهر اینقلم را به ندانستن تاریخ واقعات افغانستان و علم حقوق كه این هیچ مدان لیسانس خویش رادرین رشته و شق در دست دارم، بی سواد«!» دانسته و ادعا دارند که به جزء ازسطوراولی ازخواندن بقیه نوشتۀ اینجانب منصرف گشته اند، تمام و كمال به جواب«!» سرتاپای مضمون پرداخته اند!

۳ـ در مورد معاهدۀ « خنجان» و تشكیل حكومت تاجیكان در شمال هندوكش كه در اثر آن ۱۴ ولایت از پیكر مادروطن« خدای ناكرده» جدا میگردید، تاریخ میگوید كه معاهدۀ « خنجان» را حكومت نجیب نه، بلكه بریژینیف در اثر تقاضای جنگسالارمسعود، حكومت دست نشاندۀ كابل را وادار به چنین معاهده ای نمود كه خوشبختانه در اثررای منفی همان ولسی جرگۀ وقت به تصویب نرسید. « آغازحكومت انتقالی، داكتر حسن شرق، افغان جرمن آنلاین ـ آرشیف مسعود، آئینۀ افغانستان، درد دل افغان».

۴ـ معاهده نه، بلكه معاهداتی كه بین احمد شاه مسعود و قوای نمبر ۴۰ اتحاد شوروی به سركردگی جنرال گروموف كه كتاب خاطرات وی تحت عنوان The Limited Contingentموجود است صورت گرفته كه مشهور ترین آن معاهدۀ خنجان و جبل سراج است.

۵ـ نخیر آقای محترم، معاهدات آتش بس كه بین مسعود و شوروی امضاء گردید تا فوت جنگ سالار مذكور بحال خود باقی ماند كه هیچكدام عملاً یكساله«!» نبوده است و تقویۀ نیرو ها( كلمۀ ایرانی) هرگز بمیان نیامده است. شما به حیث یك افغان اصیل كدام جنگ بزرگ مسعود را با قوای شوروی بخاطر دارید و یا جائی خوانده ائید؟ لطفاً برای روشنی تاریخ اسمی از آن جنگ ببرید!

۶ـ شما یك مسلمان صادق چگونه پیامبر برگزیدۀ اسلام، حضرت رسول لله « ص» را با یك جنگ سالار كه هر روز راپور های تاریخی مستند دیگری بر اعمال و كردار وی و گروپ وابسته به او به اثبات میرسد، در مقایسه قرار میدهید؟ معاهدات صلح آمیز نبی خدا را با ساخته كاری های یك افغان از ملت برگشته چگونه باید در جوار هم قرار داد؟! لاحول بالله!

۷ـ بلی آقای سهراب سپهر، این هیچ مدان درهمان پوهنځی حقوق وعلوم سیاسی پوهنتون كابل اول نمرۀ عمومی بودم، ولی هرگز ادعای فهم و دانش را نداشته بلكه معتقد به مطالعه و دریافت هرچه بیشترحقایق تاریخی و واقعات مبرهن مادر وطن میباشم! شما چطور؟ آیا علاقمند دانستن اساسات حقوقی برای بستن قرار داد ها و معاهدات بین المللی میباشید؟ اگر جواب مثبت باشد، امید در آینده به استدلال منطقی و بیان حقایق تلخ وطن اقدام فرمائید. انشالله آنزمان دیگر نمی نویسید كه احمد شاه مسعود با روس ها قرار داد« قرار داد ها» یكساله«!» نمود.

۸ـ خوشحالم كه جناب شما سوال خواند ن قرار داد آتش بس را از اینجانب نموده ائید. بلی هموطن محترم! قرار داد آتش بس را هر افغانی كه به تاریخ واقعی و مقدرات مردم سرزمین ما افغانستان عزیز علاقمند بوده، خوانده است! جای تعجب فراوان استكه شما با وجود نشر آن قرا داد منحوس در همان صفحۀ كابلپرس كه انتقاداتتان را به نشر سپرده ائید، از من میپرسید كه آن معاهدۀ ننگین را مطالعه نموده ام؟ شما چرا« اقلاً» درهمان صفحه با مطالعۀ قرارداد مذکور که از جانب برادر ما آقای جلال الدین بیانی فرستاده شده است، برمعلومات خویش نیفزودید؟!

در اثر چنین معاهدات و قرار داد هائی جنگ ملت افغانستان به عوض دوسال پیش بینی شده به بیشتر از نه سال طول كشید كه در اثر آن قسمت های جنوب، جنوب غرب، غرب، جنوب شرق و شرق افغانستان با بمباردمان های جت های شوروی سابق بخاك یكسان گردیدند. نتیجتا با شهادت یكونیم ملیون افغان بیگناه و تخریب ۱۷۰۰۰ قریه و ده از نقشۀ مادر وطن و آوارگی ملیون ها افغان مجبور، جنگ ملت افغانستان با قوای اشغالگر شوروی، به عوض دوسال به بیشتر از نه سال كشید!! بعد هم در عصر ویران حكمروائی ربانی و وزارت دفاع مسعود، پلان ملل متحد كه برای صلح و بازسازی طرح گردیده بود، توسط همین حكومت به یغما رفت كه تأثیر آنرا تا امروز بر حال ملت بی دفاع و مظلوم افغانستان مشاهده مینمائیم!

در پایان خوب است كه به سایت وزین كابل پرس درحوالی تاریخ ۱۰ـ۱۳ فروری كه سالگرۀ جنایات « قتل عام افشار» گه در سال ۱۹۹۳واقع گردیده و ثبت تاریخ جهان میباشد، مراجعه نمائید كه به چشم سر مناظر دور از انسانیت این تراژیدی بشری را در حق هموطنان شریف و مظلوم هزارۀ ما مشاهده نموده و عكس منطقۀ به خاک نشستۀ افشار را بعد ازبمباردمان های احـمد شاه مسعود از سر كوه آسمــائی« كوه تلویزیون» به چشم سر دیده قضاوت نمائید. این حملۀ مسلح تجاوز بر زنان و دختران مردم بی دفاع افشار را توسط قوای احمد شاه مسعود در قبال داشت!

شما كه در تحلیل و بررسی یك موضوع حیاتی تاریخ وطن ویران تان برعلاوۀ سفسطه سرایی های ضد واقعیت ها و اوراق تاریخ، از دنبال پشك دویدن و سخیف ساختن دیگران یاد دهانی مینمائید، اخلاقاً كاملاً معذور شناخته میشوید!!

با احترام