بازپرسی از واقعیت تا نمایش!

1ـ فاروق وردک، قبلا همه کارهء ریاست جمهوری و فعلا وزیر معارف. او بیشتر از شش سال همه کارهء ریاست جمهوری و حتی بخش های مهم از دولت آقای کرزی بود. قراردادی های ریاست جمهوری وادارهء امور معادل مصارف دو وزارت خانه بود و از این راه صد ها ملیون دالر حیف و میل شده است. حتی رده های پایانی ادارهء امور سرمایه های هنگفتی به جیب زده اند. علاوه بر اینها، این ادارهء در گرفتن فرمان های کرزی برای بانکهای سودی و پروژه های بزرگ مثل عزیزی بانک، کابل بانک و امثال آنها از مقام ریاست جمهوری در بخشهای مهمی این سرمایه ها شریک هستند. امروز فاروق وردک چندین بلند منزل و اپارتمان های مجلل در کابل دارد و صد ها ملیون دالر در تجارت اندوخته است. به روایت موثق تنها برای رهای پدر خود از چنگ طالبان دو صد و پنجاه ملیون افغانی پرداخته است. باید از او سوال شود که این پول ها را در این مدت کوتاه از کجا بدست آورده است؟

* انوارالحق احد. وزیر مالیه قبلی. هیچ قرارداد بزرگ و قابل دید بدون موافقهء وزارت مالیه صورت گرفته نمی تواند و در هر صورت باید پای این وزرات در اختلاس های کلان دخیل می باشد. باید بودجه ها از همین وزارت پرداخته می شد و این وزارت در صادر کردن و پرداختن هر بودجهء صدها میلیون دالر را از قراردادی ها رشوه ستانده است. مقرری های ریاست های گمرک های مرزی «تورخم، آقینه، امام صاحب، حیرتان، تایبات، تروغندی و...» با پرداختن دهها میلیون افغانی رشوت صورت گرفته است. علاوه از پول های که احدی برای خود، افراد حزب افغان ملت و حتی فامیل خود به عناوین معاشات کلان دالری و... تهیه دیده است.

2ـ وحیدالله شهرانی، سابق معین وزارت مالیه و فعلا وزیر تجارت. نمی دانم کرزی چرا اینقدر به این آدم چسپیده است؟ چون به جز از جوانی، نه سابقهء سیاسی دارد و نه هم کاری! ولی بهر صورت این آدم در اختلاس های بزرگ دست دارد و تا جایی که من خبر دارم چند دوسیه هم در سارنوالی و محکمه دارد که به امر خود آقای کرزی ساکت مانده شده است. اگر این آدم در لست این فاسدان نباشد، باز هم این سر و صدا ها ساختگی است و بس!

3ـ نعمت الله شهرانی، سابق وزیر حج و اوقاف و فعلا مشاور کرزی. این آدم در همهء بد بختی های قراردادی های انتقال حجاج به سعودی در پنجسال و زد و بند های رشوه دست دارد و از این راه دهها ملیون دالر از قراردادی ها اخذ کرده است. از محل سکونت حجاج در سعودی تا قرارداد انتقال های حجاج کمیشن های ملیون دالری به جیب زده است.
تا اینکه شهرانی از این اداره پس نشد، این فساد دور نگردید. این شخص هم باید مورد پرسش قرار گیرد که؛ تو یک استاد بودی و از مال دنیا چیزی نداشتی، این بلند منزل ها و قصر ها را در شیر پور و دیگر جا های کابل از کجا کردی؟ همه به چشم دیدند که این آدم یک شبه صاحب قصر و دارای شد!

4ـ حاجی اسد، سر پرست وزارت سرحدات. این شخص یک دوره والی غزنی بوده، بعدا والی قندهار و بعدا تا سرحد وزارت سرحدات رسید. او صد ها ملیون دالر را برای کمک های اوپراتیفی حیف و میل کرده است و نه تنها خود او، بلکه باریگارد های او صاحب قصر و کاخ شده اند. فامیل او امروز در واشنگتن در مجلل ترین قصر زندگی می کند و او روزانه صدها هزار افغانی را در عیاشی و فحاشی مصرف می کند. از اختلاس و دزدی های خود نزد دوستانش افتخار می کند. علاوه بر دیگر فساد های اخلاقی که این شخص دارد، در اختلاس های کلان هم دست دارد. دیده شود که با این شخص چگونه برخورد می شود؟ او از بسیار زمانه های دور مصروف کار با شبکه های سی آی أی است و حتی کرزی و برادرانش نتوانستند او را از صحنه برانند. اگر این شخص محاکمه نشود، بدانید که خود غرب و دستگاه ها استخباراتی آن هم در فساد مقصر هستند و این فساد برای همیشه خواهد ماند. اگر افراد مربوط به سی آی أی شامل لست فساد نباشند، دیگر غرب نزد آقای کرزی دهن پر آب است و نمی تواند از او بخواهد که با فساد مبارزه کند!

5ـ گل آغا شیرزی، قبلا والی قندهار و فعلا والی ننگرهار. این شخص تمام قراردادی های دولتی را به کمپانی های ساختمانی خود اختصاص داده است و ماهانه صد ها میلیون دالر از این راه به جیب می زند. علاوه بر عایدات غیر قانون که او در بندر تورخم وضع کرده است و روزانه صدها ملیون افغانی از آن راه به جیب خود می زند. با مصرف این پولها، مصروف رقصاندن نغمه است وبس! او یکی از تجار بزرگ موارد مخدر در افغانستان است و این را عالم و آدم می داند. منتها رفیق شخصی اوباما است و اگر محاکمه نشود، آبرویی برای اوباما و ادارهء او هم نخواهد ماند.

6ـ هردو شاروال قبلی کابل، در فساد گسترده دست دارند و هزاران جریب زمین های مرکز و ولایات را به مافیای زمین فروخته اند. بعلاوهء ایشان دست اندکاران پایان رتبه هم در ادارات ایشان صاحب مال و منال زیادی شده اند. اینها محاکمهء شان از ضروریات است. ببینیم که چه میشود؟

7ـ قاضی القضات قبلی مولوی شینواری. از بزرگترین فاسدان دو دورهء کرزی بود. این اداره نهادینهء کنندهء فساد های گسترده در افغانستان است. پسر او در دروازهء ستره محکمه تشکیلات داشت و برای گرفتن اوامر و فیصله های محاکم صدها ملیون دالری پول های هنگفتی به جیب می زد و علاوه بر اسناد های که خود شخص ایشان صاد کرده و از مافیایی زمین ها صدها ملیون افغانی به جیب زده است. مولوی شینواری تنها برای رهایی پسر خود از چنگ آدم ربایان دوصد ملیون افغانی در پشاور پرداخت. باید پرسیده شود که؛ این ملای بیچاره چگونه در ظرف چند سال به این مقادر هنگفت سرمایه دست یافت؟؟

8ـ عبیدالله رامین، سابق وزیر زراعت. او هزاران جریب زمین را در زد و بند های میان وزرات زراعت و شاروالی کابل تصرف کرده است و امروز به بزرگترین تاجر افغانی تبدیل شده است و یک بخش مهم شرکت افغان بیسیم از برادر اوست. او یک دکاندار عادی در شهر دوشنبه بود و بعد از چند سال وزارت امروز به بزگترین سرمایه دار تبدیل شده است. اگر از او هم پرسیده نشود، باز هم پرسشی در کار نیست و این یک نمایش است!

9ـ ملا تاج محمد والی قبلی کابل. او صدها جریب زمین را به مجاهدین و سرگروپان خود اسناد داده است، در اختلاس زمین های شیرپور یک طرف قضیه بود و خودش هم قصری در شیرپور ساخته است و امروز هم با ریا کاری تمام از زبان مجاهدین سخن می گوید. او اگر چند دارای های خود را پنهان می کند، ولی به گفتهء سرپرست فعلی ولایت کابل او صدها جریب زمین را به حاجی شیر علم قبلا والی غزنی امر داده است وهر جریب را در بدل 11هزار افغانی در پغمان فروخته است. قیمت هر جریب این زمین ها اقلا 100هزار افغانی است. ظاهرا او به قیمت بالای پول دریافت کرده است و اضافی آن را در جیب خود زده است.

10ـ حاجی شیرعلم قبلا والی غزنی. او تنها در کمپنی پغمان 1200 یکهزار و دوصد باب دکان دارد و صدها جریب هم زمین در پغمان. او یک قومندان استاد سیاف بود و از طریق نفوذ خود در دولت این املاک را با پول کم اسناد ساخته است وامروز از بزرگترین سرمایه داران کابل می باشد. از او هم پرسیدن امر ضروری است.

11ـ محمد حنیف اتمر، قبلا وزیر معارف و فعلا وزیر داخله. او تنها از درک چاپ کتب درسی به قیمت 65 ملیون دالر کتبی را چاپ کرد که، قیمت هر کدام آن 20سنت اضافه نمی شد، ولی او هر کتاب را به قیمت سه تا چهار دالر چاپ کرده بود و به طور یقین و قطعی 40 میلیون دالر از این پول را به جیب زده است. یکبار این سروصدا در میدیا بالا شد ولی کسی در این مورد تحقیق نکرد. آن وقت اتمر پاسخ داد که؛ این کتب برای یکبار مصرف چاپ شده است. عجب است؛ 65 میلیون دالر برای کتب یکبار مصرف؟؟! گذشته از این، صدها ملیون دالر قرارداد ساخت مکتب های بی کیفیت و دیگر پروژه های معارف به جیب این آقای رفته است و باید از همهء مصارف گذشتهء معارف از این شخص پرسیده شود!

12ـ وزارت مخابرات، وزیر و همهء معینان و رؤسای آن قابل پرسش هستند. از راه این ادارهء در قراردادی های شبکه های تلفونی موبایل ملیارد ها دالر به این کشور خسارت رسیده است و در اوایل آمدن موبایل به افغانستان، افغان بی سیم یک سیم کارت را به قیمت 300 دالر فروخته است و این کار غیر معیاری و غیر قانونی با همکاری وزارت مخابرات صورت گرفته است.
در این بخش به تحقیق جداگانه و کاملا دقیق ضرورت است ، چون این بخش مهم ترین سرمایه های این ملک را به هدر داده است.
13ـ وزرای قبلی و فعلی ترانسپورت، شهر سازی، فوائد عامه، وزارت دفاع، وزارت داخله، روسای خریداری، لوژستیک، پیژن، کشف، امنیتی، مالی و... این وزرات خانه ها در اختلاس های کلان دست دارند و باید همهء شان بازجویی شوند. در غیر این، این محاکمات نمایشی بوده و معنای ندارد. از همه مهم قومندانان و آمر های جنایی ولایت کابل در چند دوره و در رأس همه پکتیاوال، باید محاکمه شوند.

14ـ هئیت اداری پارلمان و بعضی از اعضای پارلمان که در فساد دست دارند و حتی در نصب و عزل وزراء پول های هنگفتی رد و بدل شده است. در سفر های که این وکیلان کرده اند و هئیت اداری پارلمان سازک بازک کرده است. باید پرسیده شود!

14ـ همهء خریداری ها و قراردادی های ادارهء امور ریاست جمهوری در هشت سال گذشته.

15ـ روسای عزیزی بانک و کابل بانک، مالکان و کارمندان بلند پایهء ایشان در خارج کردن و داخل کردن میلیارد ها دالر از افغانستان و پنهان کردن پولهای غیر قانونی و اختلاس شده شریک هستند و باید کمیتهء مشخص تحقیق برای این دو بانک ایجاد شود.

16ـ در نهایت هم برادران و اقارب رئیس جمهور که، اینها در یک چشم زدن صاحب بزرگترین کارخانه های افغانستان شدند و امروز هم دارد دوسیهء های فساد، قاچاق و اختلاس شان در سطح جهانی فضیحت می کند، باید مورد بازجویی قرار گیرند!

17ـ والی های تمام ولایات در همهء حاکمیت آقای کرزی، بدون استثناء قابل بر رسی و تحقیق هستند. چون اکثریت قریب به یقین این والی ها کم و یا بیش در فساد غرق هستند.

اینها بودند مشت نمونهء خروار که، اگر محاکمه و بازپرسی در میان باشد باید در قدم نخست از اینها آغاز شود. در غیر آن، این محاکمات غیر نمایش و فریب دادن مردم و یا هم خاک زدن به چشم غربی ها چیزی دیگری نخواهد بود.

نکتهء قابل تأمل اینست که؛ اگر خود غربی ها دوسیه ها را تهیه کرده باشند، در آنصورت کسانی محاکمه خواهند شد که، مصرف سیاسی دارند و هیچ یک از افراد مربوط به سی آی أی و یا انتلجنت سرویس محاکمه نخواهند شد. این هم یک مشکل بدون راه حل باقی خواهد ماند.