توضیحی بر گزارش " قتل عام یکاولنگ"!

هر چند گزارش مندرج در سایت کابل پرس^? درباره قتل عام یکاولنگ ، از لحاظ اجرائی و صورت ظاهری قضیه نزدیک به واقع است. امّا اینکه قتل عام مردم ملکی و غیر نظا می در یکاولنگ چگونه طرا حی و مرحله به مرحله تطبیق شد فرا تر از آن است که به ظاهر قضیه نگریسته شود.

کشتار افراد ملکی وغیر نظامی یکاولنگ ، آنهم در منطقه محدود و محصور از طرف نیرو های متخاصم ،یک امرتصادفی و صرفاً احساساتی طالبان نبود که به همین بسنده شود وتنها لیستی از فوماندانان وکشته شدگان ارائه گردد.

کشتار غیر نظامیان یکاولنگ درسال 2001 که یکی از موارد برجسته و منحصر به فرد جنایات جنگی درافغانستان است، پس ازفرمان معروف ملاعمر در سال 2000 که " یکاولنگ را بسوزانید" توسط امارت محلی و قوماندان های اعزامی مشترکاً روی دست گرفته شد. همه میدانیم که یکی از ویژگیهای طالبان دستور پذیری آنان از امراء شان است، که همین ویژگی در عملیات نظامی نیز دلیل موّفقیت شان بود.

یکاولنگ که در آنزمان چندین بار بین نیرو های جبهه متحد و طالبان دست به دست شده بودوتوسط امرای محلّی طالبان بنام های شیخ رضا سعیدی و سید امین عارف اداره میشد، به نقطه حسّاس و منطقه سرنوشت سازی برای هر دو طرف تبدیل شده بود.تا آنجا که شیخ سعیدی چندین بار با خلیلی تماس گرفت و اورا از حمله به یکاولنگ ممانعت و از عواقب کار با خبر کرد. اما خلیلی و حزب حرکت اسلامی که به دستور مسعود به یکاولنگ اعزام شده بودند به هوشدار سعیدی اعتنائی نکرده به حملات شان ادامه دادند. چون نیروهای خلیلی و حزب حرکت قادر به تصرف و حفظ منطقه نبودند ، به عواقب کار هم نمی اندیشیدند، فقط سعی میکردند برای رضائیت مسعود مزاحمتی برای طالبان ایجاد کنند.

جنگهای پراگنده و مزاحمت های دوامدار جبهه متحد سبب شد تا امارت محلّی یکاولنگ به سرپرستی سید امین عارف و شیخ رضا سعیدی به اشتراک قوماندانهای پشتون تبارمستقر دریکاولنگ ازامارت اسلامی شان در قندهار کسب تکلیف و فرمان تاریخی ملا عمر را دریافت کنند که " یکاولنگ را بسوزانید".

همان بود که عملیات از هفتم جنوری آغاز وتا بیست ودوم جنوری 2001 ادامه یافت. درین وقت هیچ نیروی نظامی مخالف طالب در منطقه نبود. ازهمین سبب برای اجرای فرمان ، هرچه وهر که بدست قوماندانهای وحشی طالبان افتاد ، در اطراف ولسوالی نابود وسر به نیست شدند.خانه ها ودکانهای مردم به آتش کشیده شد، اموال ومواشی شان تاراج ومردان شان از خانه ها دستگیر و دسته جمعی قتل عام گردیدند.

قتل عام یکاولنگ یکی از موارد برجسته جنایات جنگی در افغانستان است ،چون تمام کشته شدگان به استثنای سه نفر از مجموع 178 نفر که بصورت رسمی ثبت گردیده، افراد ملکی وغیر نظامی اند.ازین رو ایجاب مینماید تا دادگاهی ویژه ای تشکیل وبا جزئیات به آن رسیدگی نماید.

نویسنده که بخشی از عملیات را در دره علی شاهد بودم و از دور میدیدم که مردم با چه قساوتی شلاق میخورد وچگونه تیر باران میشد. امّا اگر روزی چنین دادگاهی تشکیل گردد ،من تمام چشم دیدهایم را برملا خواهم گفت وپیرامون آن جنایت ضد بشری که از دیدن آن صحنه ها موی در بدن انسان راست میشد، توضیحات کامل و شامل خواهم داد.

به امید آنروز