درباره تاسیس پایگاه نظامی امریکا در افغانستان

قابل ذکر میدانم ، دوازده سال قبل، زمانیکه این مقاله ام در زرنگار نشر شد ، خواننده یی به من تلفون کشید ، پیشبینی ام را خیالپردازی توصیف کرد و اظهار داشت که : (امریکای نیرومند به افغانستان «گوشنه» نیاز ندارد.) امید وارم که آن خواننده که اکنون حیات است و در تورنتوی کانادا زندگی می کند، دانسته باشد که امریکای «گوشنه» به افغانستان سرشار از ذخایر طبیعی و نیروی انسانی و نقاط سوق الجیشی وی ضرورت دارد. من عملکرد دوازده سال بعد امریکا را در مهینم پیشبینی کرده بودم که این خواننده تحمل پذیرش آنرا نداشت. حالا که این ادعای من به حقیقت تبدیل می شود و امریکا سعی دارد که از راه های غیرعادلانه ، اجباری و دسیسه آمیز نیت دیرینه اش مبنی ایجاد پایگاه نظامی را در افغانستان عملی نماید، می خواهم ، نظریات عمیق تری را پیرامون این رویداد مهم در چند پاراگراف ارایه کنم .

مساله پایگاه نظامی امریکا در افغانستان ، از همان آغاز مسلح ساختن گروه های «جهادی» و حتی قبل از آن مطرح بود که تشکیل حکومت تنظیمی بخاطر عمیق ساختن نفاق ملی ، پرورش گروه های طالب و به قدرت رساندن آنها به کمک مالی امریکا ، ترغیب طالبان به وحشت و بربریت ، قتل عام و بی جا ساختن مردم و تخریب آثار و ارزش های تاریخی و فرهنگی و بالاخره سرنگونی رژیم طالبان و حضور قوای نظامی امریکا در افغانستان مراحلی بود که امریکا را به آرزوی دیرینه اش نزدیک کرده است.

قبل از آنکه حامد کرزی ، تمایل امریکا را در باره ایجاد پایگاه نظامی اش در افغانستان را اعلان کند، هفته گذشته، زمانیکه مقاله ام را در باره پارلمان افغانستان نشر کردم، دست اندازی داخلی و خارجی را به مثابه مداخله در انتخابات و تشکیل پارلمان افغانستان چنین بیان داشته بودم: "بحران کنونی انگیزه های داخلی و خارجی داردکه با دسایس سیاسی توأم شده است. انگیزه داخلی آن تشویش حامد کرزی در باره ورود اپوزیسیون است که تعداد آنها مطابق ماده 69 و127 قانون اساسی به یک ثلث اعضا نرسد که بتوانند محاکمه رییس جمهور را تقاضا کنند و یا به دو ثلث نرسد که رییس محکمه خاص را بخاطر مجازات رییس جمهور تشکیل داده، زمینه های سلب اعتماد و مجازات وی را فراهم آورند. زیرا حامد کرزی موارد زیاد قانون شکنی دارد که به آسانی موجبات محاکمه وی را فراهم می سازد. اینکه تا حال چرا محاکمه نشده، علت آن پارلمان ضعیف، موجودیت شماری از وکلای بی سواد و زدوبند های سازشکارانه و اداره نادرست پارلمان است.

انگیزه خارجی آن اینست که امریکا و انگلیس خواهان قانونی ساختن پایگاه نظامی شان در افغانستان هستند. پارلمان آینده باید طوری باشد که موجودیت پایگاه های نظامی خارجی در افغانستان را تصویب کند. حامد کرزی بعد از بازگشت از لزبن در باره "قانونمند" شدن قوای خارجی سخن میگفت و آنرا دستاورد بزرگ خواند."2

به تعقیب آن حامد کرزی بتاریخ هشتم فبروری بعدز بازگشت از مونیخ به خبرنگاران گفت که ما با امریکا در باره قرارداد ستراتیژیک نظامی در گفتگو هستیم. او با احتیاط گفت که از گفته های سناتور های امریکایی معلوم است که قرارداد پایگاه نظامی مطرح است. کرزی قرارداد دایمی پایگاه نظامی امریکا در افغانستان را بر پایه های منافع ملی افغانستان دانسته و خاطر نشان کرد که "البته ادامه صحبت به تمام معنا از طرف افغانها و بر پایه منافع ملی افغانستان خواهد بود و مربوط می شود به فیصله های مراجع ملی افغانستان از جمله شورای ملی و لویه جرگه افغانستان."3

حالا که مساله ایجاد پایگاه نظامی امریکا در زادگاه ام افغانستان به این مرحله رسیده است، و کرزی ادامه آنرا "به تمام معنا" مربوط به افغان ها دانسته و امریکا، غرب و حکومت افغانستان بی صبرانه منتظر واکنش افغان ها هستند، من باور دارم که نمی توانم به این پروژه بزرگ، مهم و پرمصرف و توأم با قربانی مردم افغانستان که خود نیز از قربانیان آن در آنسوی اقیانوس ها و دور افغانستان زندگی می کنم، مانعی باشم. اما، هرگز نمی توانم بدون موضع گیری و بی تفاوت در برابر زادگاه ام افغانستان که مال و ملکیت من است، باشم. من از هیچ کشوری خواهش نخواهم کرد که در افغانستان من ، پایگاه نظامی خود را تاسیس کند. وقتی روند برگشت ناپذیر و حتمی، بدون خواهش من عملی می گردد، نظریات، دیدگاه و ملاحظات خود را به مردم افغانستان، مردم امریکا، جهان غرب و حکومت افغانستان و بخاط قضاوت نسل های آینده، قرار ذیل بیان میدارم و حفظ منافع مردم و کشورم افغانستان را با رعایت نکات میدانم:

1. امریکا باید، حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و استقلال سیاسی افغانستان را به رسمیت بشناسد، در ماده اول قرارداد ایجاد پایگاه نظامی، در باره تعهد بسپارد.

2. امریکا مکلف است، زمینی را که بالای آن پایگاه نظامی می سازد، به طور موقت و مرحله یی برای سه سال، پنج سال یا ده سال اجاره بگیرد و در بدل اجاره به بودجه دولتی افغانستان پول بپردازد. امریکا نباید زمین اجاره شده برای پایگاه نظامی را خودسرانه توسعه بدهد یا زمین های دیگر را که سند اجاره آنها را بدست ندارد، غصب کند.

3. امریکا باید در قرارداد ایجاد پایگاه نظامی، به مردم افغانستان تعهد بسپارد که در پایگاه نظامی شان، نهاد های جبری مانند زندان، شکنجه گاه ی نظیر زندان گونتناموی کئوبا و زندان های بگرام کابل اعمار نمی کند. امریکا حق ندارد شهروند افغانستان و شهروندان کشور های دیگر را در پایگاه نظامی واقع افغانستان شکنجه کند. خاک افغانستان را برای مداخله به کشور های دیگر استفاده نکرده و افغانستان را به میدان جنگ تبدیل نمی کند.

4. جرایمی که از طرف افراد مربوط به پایگاه نظامی امریکا در خاک افغانستان اجرا می شود، از طرف محاکم افغانستان، مطابق به قوانین این کشور بررسی و مجازات گردند. نهاد های مربوط به پایگاه نظامی حق ندارد که شهروندان افغانستان مورد تعقیب و بازپرس قرار داده یا دستگیر کنند.

5. دولت افغانستان حق دارد در باره تعداد و نام افراد مربوط به پایگاه نظامی خارجی معلومات داشته باشد و موجودیت آنها را تایید کرده باشند. افزایش افراد و قوای نظامی باید خود سرانه نباشد.

6. از آنجاییکه پارلمان افغانستان و لویه جرگه زیر تاثیر مستقیم خارجی و مافیای داخلی وابسته به خارج شکل گرفته اند، تصویب این امر مهم ملی که به سرنوشت مردم افغانستان مربوط است، از صلاحیت آنها نیست. امضا و تصویب پایگاه نظامی خارجی توسط رییس جمهور تقلبی، پارلمان تقلبی و لویه جرگه تقلبی عادلانه نیست. اگر تصویب پایگاه نظامی خارجی توسط برگزاری رفراندم یا رأی گیری عامه تصویب شود، معتبر تر و مطمین تر خواهد بود.

7. در امضای قرارداد پایگاه نظامی باید از عجله کار گرفته نشود، حد اقل یک سال به مردم افغانستان وقت داده شود که در این باره فکر کنند و آزادانه تصمیم بگیرند.

8. آقای حامد کرزی در برابر خبرنگاران در باره ایجاد پایگاه نظامی دایمی سخن گفته است. من مخالف کلمه (دایمی) در پسوند پایگاه نظامی هستم. زیرا میدانم که (پایگاه نظامی دایمی) به معنی موجودیت دایمی خارجی ها را تضمین می کند. اگر آنها دایمی باشند، پس خارجی نیستند و وطن از خود شان به حساب می آید. در این باره بسیار زیاد دقت شود. پس بخاطر جلوگیری از بازی کلمات در متن قراداد میان دولت افغانستان و دولت مهمان یک موضوع مهم باید در نظر گرفته شود که دولت میزبان حق دارد در صوردت لزوم و خواست مردم قراداد را لغو کند.

9. در صورت بروز اعتراضات مردم در علیه دولت افغانستان ، عساکر پایگاه نظامی حق مداخله و سرکوب مردم را ندارد.

10. موقعیت پایگاه نظامی خارجی باید با فاصله معین از ادارات دولتی مانند قصر ریاست جمهوری، عمارت پارلمان، محلات رهایشی دور باشد. افغان ها قبل از اتخاذ این تصمیم، تاریخ موجودیت پایگاه نظامی امریکا در فلپین و چاپان را بخوانند. در آنصورت به عمق پیشنهاد من در باره دور بودن نظامیان خارجی از محلات رهایشی پی خواهند برد.

11. پرواز طیارات پایگاه نظامی باید در هماهنگی با وزارت دفاع افغانستان صورت بگیرد. زیرا افغان ها شاهد پرواز طیارات انگلیسی در ولایات کندز و بغلان بودند که طالبان مسلح را از جنوب افغانستان و شاید هم از پاکستان به صفحات شمال افغانستان انتقال داده بودند.

12. در همه امور مربوط به ایجاد و فعالیت پایگاه نظامی خارجی در افغانستتان علنیت و شفافیت موجود باشد و متن قرارداد باید در رسانه ها نشر شود و با نظرخواهی مردم تکمیل گردد. متن قرارداد پایگاه نظامی باید از خلاهای که در قانون اساسی افغانستان موجود است، مبرا باشد.

در اخیر قابل ذکر میدانم ، در صورتیکه به مردم افغانستان موقع و امکانات ابراز نظر داده شود، خلا های و نواقص این قرارداد را افشا خواهم کرد که در آینده به ضرر مردم افغانستان تمام نشود.

از ناشر این نوشته، اداره کابل پرس^? خواهشمندم که این نظر را در نظر خواهی عمومی خواننده های کابل پرس قرار بدهد، تا بهانه و زمینه ساز نطرخواهی برای همه افغان ها در سراسر جهان شود.

پاینویس ها:

1.امریکا در آسیای مرکزی به اسرائیل دوم ضرورت دارد ، ص 24 ، 15 اکتوبر سال 1998م ، زرنگار ، توذنتو ، کانادا

2. تفسیر مواد قانون اساسی افغانستان در باره صلاحیت قضأ(تصادم قضأ با کمیسیون انتخابات، بحران قانون اساسی و نابکاری نظام دولتی است)، صفحه 7 و 25، شماره 88، جنوری 20011، ماهنامه اندیشه نو، تورنتو، کانادا.
و کابل پرس http://kabulpress.org/my/spip....

3. کرزی از تمایل آمریکا به ایجاد پایگاه دائمی در افغانستان خبر داد، سایت بی بی سی، 8 فبروری 2011.

آيساف، ناتو ونيروهای بين المللی