زمستان و حوادث غير مترقبه در افغانستان

نکات مورد بحث :

دفتر کمشنری عالی ملل متحد برای مهاجرين سرپناه های اساسی را برای بيشتر از 70000 افغان برگشت کننده مهيا می سازد.

در آستانه ختم سال 2007 ميلادی دفتر کمشنری عالی ملل متحد برای مهاجرین در حال تکميل برنامه سرپناه را برای بيشتر از 70000 افغان برگشت کننده به وطن ميباشد. سرپناه بر علاوه زمين، اشتغال و امنيت یک ضرورت بسيار اساسی برای برگشت کنندگان ميباشد. با در نظر داشت این مسئله دفتر کمشنری عالی ملل متحد برای مهاجرین یک قسمت بزرگ بودجه خودرا برای این برنامه تخصيص داده است .این دفتر از سال 2002 بدینسو تا به حال 170000 بسته های شلتر را ( برای بيشتر از 1.2 مليون برگشت کننده ) توزیع نموده که 10000 بسته آن در طی سال جاری برای مناطق مختلف توزیع گردیده است.

تعليم برای اطفال آسيب پذير

بيشتر از 600 طفل بيجا شده داخلی در ولایت بادغيس، که در حال حاضر در ولایت هرات زندگی می کنند، در مراکز آموزش عاجل که شامل صنوف اول الی ششم بوده و توسط صندوق وجهی اطفال ملل متحد
(یونسف) حمایت می شود، اشتراک می کنند. این اطفال که در نتيجه جنگ های اخير برای سه الی شش ماه از تعليم دورماندند، فعلاً شامل یک دوره هشت هفته ای برای فراگيری تعليمات اساسی، سواد آموزی و علوم اجتماعی هستند.

هدف از تعليم عاجل این است که اطفال را با مسایل اساسی آشنا بسازند تا وقتيکه دوباره به خانه های شان بازميگردند، درس و تعليم خود را بدون مواجه شدن به کدام مشکل خاص از سر بگيرند.
برای 150 فاميل آسيب پذیر از بادغيس لوازم خانه نيز فراهم شد که شامل ظرف آبگير 10 ليتر، چادر ترپال و جاکت های زمستانی می شود.

برنامه غذايی جهان کمک های مواد غذايی را جابجا ساخت

مواد غذایی برای سه ولسوالی ولایت وردک و دو ولسوالی ولایت لوگر جابجا شد تا به حوادث اضطراری در جریان فصل سرما در این پنج ولسوالی رسيدگی شود. این مواد شامل مقدار گندم، نخود، روغن نباتی، تن نمک برای این دو ولایت می شود. این مقدار مواد غذایی ضروریات بيشتر از 27000 نفر را مرفوع خواهد ساخت.

این مواد برای پاسخ به حالات اضطراری و شرایط مشابه آن است. پروگرام غذایی جهان برای پيشبرد برنامه های منظم خود دارای منابع اضافی در این دو ولایت بوده و در صورت لزوم این مواد نيز برای پاسخ به حالات اضطرار به مصرف خواهند رسيد.

چارلی هيگنز، رئيس بخش کمکهای بشری يوناما: نخست در مورد موسی قلعه، برف کوچ های اخير در بدخشان، پيشرفت ما در مورد رسيده گی به نيازمندیهای بشری که بنابر فرارسيدن فصل زمستان بلند رفته است صحبت خواهم کرد و در اخير به مسله فرصت ارائه کمک های بشری تماس خواهم گرفت. یک پلان پاسخگوئی جهت فراهم نمودن کمکها به 15،00 خانواده بيجاشده از اثر جنگ در موسی قلعه از سوی حکومت رویدست گرفته شده است. ما باور نداریم که تعداد قابل ملاحظه مردم در ساحه بيجا شده باشند و ما تنها یک گزارشی را که از سوی حکومت پخش گردیده دیده ایم که حاکی از بيجا شدن تعداد 830خانواده است. به نظر ميرسد که نيازمندیها بيشتر به مواد غذائی و کمکهای صحی بوده، چونکه آنها بطور موقت در خانه های مردم جابجا گردیده اند و این نيازمندیها اکثرا توسط حکومت از طریق مجراهای نظامی و ملکی مرفوع گردیده است. ميخواهم یک نکته را خاطر نشان سازم که هرگونه کمکی که از سوی تيم های بازسازی ولایتی فراهم ميگردد باید از کمکهائی که از سوی ملل متحد و سازمانهای غيرحکومتی فراهم ميگردد تفکيک گردد، در غير آن این تلاش کارمندان این نهاد ها را در معرض خطر بزرگتر حمله در آینده قرار خواهد داد و منجر به ذیق شدن زمينه برای فضای بشری ميگردد. در اینصورت، کمکهای بشری چيزی بيشتری از سهل ساختن موقت وضيعت بيجاشده گان نخواهد بود.

چيزیکه ایجاب مينماید عبارت از تداوم امنيت در ساحه است تا زیربنا ها بتواند ترميم یا بهبود یابند، خدمات اساسی ارائه و فرصت های معيشيتی فراهم گردند. بدون انجام اینها، خطر آن وجود دارد که این مردم با تعداد 16،000 خانواده بيجاشده ای که تحت شرایط دشوار در سراسر ولایت هلمند بسر ميبرند بپيوندند. در مورد جنگهای اخير در جنوب، ميخواهم به همه جوانب خاطرنشان سازم که در قدم اول هدف واقعی عمليات بشری عبارت جلوگيری از مرگ و مشکلات است و امروز محافظت افراد ملکی یکی از مهمترین موضوعات در افغانستان است.

برميگردم به موضوع برف کوچ در قریه فرمراغ ولایت بدخشان که منجر به کشته شدن 16 تن و زخمی شدن 14 تن دیگر گردید. این یک نوع تهدید نمونه ای است که مردم در نقاط منزوی و کوهستانی به آن مواجه ميگردند. قسمت بزرگ پاسخگوئی به این حادثه از سوی اهالی خود منطقه به کمک دو انجوی داخلی و خارجی که در آنجا حضور داشتند صورت گرفت که نمایانگر اتحاد مردم و در عين زمان نمایانگر قلت منابع و مشکلاتی که ایجاب تلاش برای هماهنگی در چنين حالات را مينماید ميباشد. در حال حاضر، یوناما و جامعه جهانی مقامات ولایت بدخشان را کمک می کنند تا موثریت فعاليت های خود را در قسمت پاسخگویی به حالات اضطرار را از طریق هماهنگی بهتر و موجودیت منابع مربوطه، تقویت بخشند. این تلاش است که در مرکز و مناطق دیگر از طریق حمایت از کميته ملی مبارزه با حالات اضطرار افغانستان، توسط پروگرام انکشافی ملل متحد و دیگران انجام می شود.

با توجه به شرایط و مشکلات امنيتی در طول شاهراه جنوب و غرب افغانستان، شش هفته قبل ما مشکلات خود در قسمت ارایه کمک های بشردوستانه جهت آمادگی برای فصل زمستان را بيان کرده بودیم. هنوز هم خطرات جدی و غير قابل قبول به موسسات ایکه در این مسير کمک های بشر دوستانه ارایه می کنند، وجود دارد. طور مثال، دو هفته قبل، موتر یک قراردادی موسسه پروگرام غذایی جهان که به مقدار 15 تن بسکت را انتقال ميداد، چپاول شده و موتر حریق و راننده آن کشته شد. باوجود این، تلاش ها برای انتقال مواد به ولایت های کليدی آسيب پذیر موفقيت آميز بوده است. موسسه پروگرام غذایی جهان مقدار 21000 تن از مجموع 23000 تن، یعنی بيشتر از 90 فيصد، مواد غذایی پلان شده مورد ضرورت برای 326000 مستفيدین احتمالی برای فصل زمستان را به شرکای موسسات غير دولتی همکار در 17 ولایت تسليم کرده است.
صندوق وجهی اطفال ملل متحد (یونسف)، کميساری عالی پناهندگان ملل متحد، و سازمان صحی جهان نيز مواد غير غذایی از قبيل ترپال، چادر، ظرف آبگيری، لوازم آشپزخانه، صابون، بخاری و بسته های عاجل مواد طبی را از قبل در این مناطق جابجا کرده اند و هنوز هم شاید مواد بيشتر انتقال داده شود. طور مثال در ولایت غور، تخمين زده می شود که 6000 خانواده هنوز هم به مواد غير غذایی ضرورت داشته باشند.
در اخير، به مسئله فرصت دادن به کمک های بشردوستانه رجوع می کنيم. در اخير سال 2007 ، فعالين کمک های بشردوستانه – نمایندگی های ملل متحد و موسسات غير دولتی –بيشتر بر اساس محدودیت های امنيتی فعاليت می کنند. البته این یک پيامد انکار ناپذیر وضعيت خراب امنيتی است. این محدودیت ها دسترسی ما به مجتمعات را برای ارایه کمک های بشر دوستانه، یعنی ارایه کمک یا حمایت از اهالی ملکی برای مستقيماً متضرر نشدن در جریان جنگ ها و منازعات، را محدود می سازد. _

استراتيژی عمده موسسات غير دولتی برای برخورد با این تهدیدات این است که بيطرفی را پيشه کرده و با رعایت اصل بيطرفی کمک برای نيازمندان را، و بدون در نظر داشت وابستگی آنها، ارایه بدارند.
افغانستان فرصت های زیادی برای ارایه کمک های بشر دوستانه را از دست داده است که دو یا سه سال قبل داشت. و این عبارت از آزادی است که فعالين کمک های بشردوستانه برای ارزیابی نيازمندی های خود به آن ضرورت دارند تا از توزیع و استفاده کمک ها نظارت کنند و با مردم متاثر و مقامات مربوطه در این ارتباط صحبت های داشته باشند. این آزادی موسسات بشردوستانه است که در این محيط و فضاء بصورت مؤثر کار بکنند. ما ضرورت داریم تا فرصت های که فعاليت و کار های بشردوستانه به آن ضرورت دارند را دوباره بدست بيارویم، تا اینکه موسسات بتوانند خدمات اساسی برای نجات زندگی انسان ها ارایه بکنند. بهترین مثال برای ایجاد فرصت ارایه کمک های بشردوستانه در این اواخر عبارت از سه کمپاین تطبيق واکسين پوليو در مناطق جنگ زده مانند هلمند بود. در آنجا عناصر ایکه عليه حکومت می جنگيدند، توافق کرده بودند که "روز آرامش" را مراعات کرده و از حمله بالای کارگران صحی ایکه این واکسين را تطبيق می کردند، دست بازدارند. تشکر.

پرسش و پاسخ

تمدن: ميخواهم بدانم که دسترسی یوناما در رابطه به ارائه کمک های بشردوستانه در سال گذشته بدانم که این دسترسی چند درصد بوده و در چند ولایت کشور نتوانسته ايد حمايت بشردوستانه ارائه کنيد؟

يوناما: اولأ ميخواهم بگویم که یوناما کمک بشردوستانه ارایه نمی دهد. بلکه مأموریت یوناما، هماهنگی برای کمک های بشردوستانه است. این موسسات ملل متحد مانند کمشنری امور مهاجرین ملل متحد، پروگرام غذائی جهان و یونيسف و اکثر موسسات غير دولتی بين المللی است که کمک ارایه می کنند. بنابرین، یوناما در نقشی نيست که کمک مستقيم ارایه کند. من بصورت دقيق درصد مناطق غير قابل دسترس
را نمی دانم، ولی باور دارم که در سراسر کشور 78 ولسوالی بصورت فعال مناطقی اند که ملل متحد یعنی یوناما و سایر موسسات های ملل متحد به علت محدودیت های امنيتی به آنجا رفته نمی توانند.
اما به این معنی نيست که این مناطق از کمک های بشردوستانه محروم شده اند، بلکه ارزیابی نياز های بشردوستانه از سوی نمایندگی های ملل متحد و نظارت بر پروگرام انتقال بسيار و بسيار به مشکل انجام می
شود. همچنان به این معنی است که این ارزیابی ها باید از طریق ميانجی ها یا نمایندگی های انجام شود که تا هنوز توانسته اند در آنجا فعاليت کنند.

همچنان سازمانهای نظير جمعيت هلال احمرافغانی می توانند در اکثر بخش های کشور به شرطی فعاليت کنند که اصول بی طرفی را در زمان جنگ و در ارایه کمک های شان حفظ کنند.

8 صبح: ميخواهم بدانم که آیا در مورد نيازمندی های مردم کدام ارزیابی صورت گرفته و یا روی دست است؟ و آیا کدام ارزیابی نيازمندی ها انجام شده است و براساس این ارزیابی ها، نيازمندی ها برای این زمستان چيست؟

يوناما: واقعاً بلی. یک ارزیابی برای نيازمندی های این زمستان اجرا شده است و بالوسيله ساحاتی در ولسوالی های مختلفه در 17 ولایت کشور که نيازمند کمک رسانی هستند مشخص شد و بزرگترین بخش این نياز ها را مواد غذایی تشکيل ميداد. در عين حال، مواد دیگر نيز مشخص شدند که من در جریان صحبت در مورد مواد غير غذایی از آنها نام بردم. من باید بگویم که بزرگترین خطر در جریان زمستان امسال متوجه مجتمعاتی است که منزوی می مانند. این ها از دسترسی به مواد و خدمات ضروری بدور می مانند و حتی که از پوشش خبری نيز شاید بدور بمانند. بناءً، اگر خطر متوجه آنها باشد، مشکل خواهد بود که در مورد آن معلومات بدست آورده و مشکل است که به آنها کمک های لازم ارایه نمود. از همينرو، جابجایی قبل از وقت کمک ها موثر است. و هم این خيلی مهم است که حکومت باید سرک ها را به روی مردم و مجتمعات تا حد توان خود باز نگهدارند و مسؤليت باز نگهداری سرک ها به دوش دو ریاست گذاشته شده است: ریاست فواید عامه سرک های ولایتی و ریاست های احياء و انکشاف دهات در قسمت باز نگهداشتن سرک های ولسوالی ها موظف شده اند.__

طور مثال، ما ميدانيم که ولایت غور یکی از ولایت های کوهستانی و کاملاً منزوی است و به مبلغ دو صد هزار 200000 دالر امریکایی ضرورت است تا پاک کاری سرک ها در طول فصل زمستان را انجام بدهند. ما ميدانيم که پول برای این منظور تخصيص داده شده است و ما تلاش می کنيم تا مطمين شویم که حکومت مرکزی این مبلغ را به مقامات ولایتی برای انجام این مامول، انتقال بدهد.

تلويزيون آينه: لطفأ ارقام مربوط به کمک های خوراکی و غير خوراکی ارایه شده در سال 2007 را بگویيد و همچنان اینکه در ميان کارکنان کمک رسان چه تعداد مجروح وجود دارد؟

يوناما: من نمی توانم ارقام کلی پروگرام های امسال کمک های خوراکی و غير خوراکی ارایه شده در افغانستان را به شما بگویم. البته می توانم این ارقام را تهيه کنم، ولی این زمان می برد. در آینده می توانم این اطلاعات را به شما بدهم. ما باور داریم تا کنون 4.4 ميليون افغان در سراسر کشور کمک دریافته کرده اند. در مورد تهدید و حملات بر کارکنان بشروستانه باید بگویم که تا آغاز این ماه، 131 حادثه امنيتی جدی جامعه موسسات غير دولتی را تهدید کرده است. این تهدیدات به مرگ 11 کارمند داخلی و چهار کارمند بين المللی انجاميد. تهدیدات شامل حملات مستقيم، دستبرد مسلحانه و خشونت آميز، اختطاف، ارعاب، تجاوز به ساختمان و تخریب اموال و وسایط می باشد. این یک افزایش قابل ملاحظه بوده و به فشرده ساختن فضای بشردوستانه که قبلأ صحبت می کردم، اشاره می کند. ما همه باور داریم که این امر بر رفاه کل جمعيت ساکن در مناطق درگيری بسيار تأثير منفی دارد.

پژواک: شما از 78 ولسوالی نا أمن یاد کردید. می توانيد بگویيد که این ولسوالی ها در کدام ولایات اند و لطفأ بگویيد که کدام ولایات بيشتر کمک ها را دریافت می کنند؟

يوناما: بيشتر کمک ها به ولایات بدخشان، باميان، دایکندی، غور، نورستان، غزنی و وردک فرستاده شده. در پاسخ به بخش اول سوال شما، باید لستی از ولسوالی ها در جنوب، شرق، جنوب شرق و بخش های محدود در غرب و شمال را نام ببرم.

ايرين: آیا درست است که از 2002 بدینسو سال 2007 بد ترین سال عمليات های بشردوستانه در افغانستان بوده. و شما گفتيد که کميته صليب سرخ افغانی به بيشترمناطق افغانستان بخاطر حفظ اصول بيطرفی و عدم مداخله دسترسی دارد. آیا به معنی این نيست که ملل متحد به این اصول پایبند نمی باشد؟

يوناما:در قسمت اینکه آیا امسال بدترین سال عمليات های بشردوستانه بود می خواهم این را به این نحو بيان نمایم. امسال زمانی است که نياز های بشردوستانه بيشتر آشکار شده ونياز ها بسيار زیاد بالا رفت. بنظرم درست نيست که بگویيم که امسال خرابترین سال درقسمت عمليات بشردوستانه بود چون که جامعه بين المللی به نياز های افزایش یافته جواب دادند. اما فکر می کنم که در این عرصه کار های زیادی مانده که باید اجرا شود و بصورت واضح در سال آینده نيز باید زیاد فعاليت کرد. با اشاره به بخش دوم سوال شما مبنی بر اینکه کميته صليب سرخ افغانی به اکثر مناطق افغانستان دسترسی دارد ولی نمایندگی های ملل متحد ندارد. اول از همه وقتی که زمان فعاليت به مناطق نا أمن می رسد سيستم های مدیریت امنيتی خود ما که مسئوليت نظارت بر امنيت تمامی کارمندان را دارند، با محدودیت های زیادی در راه مواجه می شوند. به این معنی نيست که کميته صليب سرخ افغانی نگران مصئونيت کارمندان خود نيست، بلکه هست. اما
کارکنان آنها افغان اند و اکثرأ از مناطقی اند که در آنجا به صفت رضا کار فعاليت می کنند و یک بخشی از جامعه ای اند که برایش خدمت می کنند. آنها حضور بسيار طولانی دارند و نسبت به هر شخص دیگر سابقه
طولانی فعاليت در ميان مردم دارند. بنابرین می توانند در مورد وضعيت قضاوت کنند و بر اساس ماهيتی که دارند و چيزی را که می دانند، از حفاظت بيشتری برخوردار شوند. ملل متحد نيز بصورت قطعی آگاه
است و در زمان ارایه کمک های بشردوستانه توسط نمایندگی های ملل متحد یا از طریق موسسات غير دولتی بسيار زیاد نگران حفظ بيطرفی و عدم جانبداری خویش می باشد. من به شما اطمينان می دهم که
نمایندگی های ملل متحد تمام وقت بر این نظارت دارند و در مورد هر وضعيت بر اساس ماهيت ان قضاوت می کنند. به همين خاطر آنها ميل دارند تا قبل از انتقال کمک ها یک ارزیابی را انجام دهند.__

راديو کليد: با معذرت اکر سوالم تکراری باشد زیرا که کمی نا وقت آمدم ولی به ولایاتی که در زمان زمستان دسترسی بسيار مشکل است، آیا یک پروگرام انتقال قبلی کمک ها قبل از رسيدن زمستان وجود دارد و دوم اینکه آیا با کميته های واکنش سریع در افغانستان در مورد این که چه وقت این کمک ها را به مردم انتقال می دهند، هماهنگی وجود دارد؟

يوناما: طبعأ برای ارایه کمک های خوراکی و غير خوراکی به مناطق قبل از هجوم زمستان یک پروگرام وجود دارد. این پلان چند ماه قبل پيش از رسيدن زمستان، طرح شده بود. بگونه مثال، زمانی با مشکلات
مواجه شدیم که مسئله انتقال مقدار کافی کمک ها بخصوص از طریق شاهراه حلقوی از قندهار تا هرات آغاز شد. پلان از قبل وجود داشت، اما مشکل در انتقال مقدار لازم منابع بود. منابع هم بسيار زیاد بود، اما در مسير راه نا أمنی بود و این امر باعث تأخير بعضی از انتقالات به مناطق می شد. به همين علت شش هفته قبل، نماینده خاص سرمنشی درخواست اجازه دسترسی آزاد و بدون ممانعت انتقال کمک های بشردوستانه، بخصوص به مناطق نا أمن را نمود. باید بگویم که هرچند بسيار نا أمن بود، اما تلاش برای جابجایی مواد بسيار موفقانه صورت گرفت. در مورد کميته ملی واکنش سریع ، این کميته به ریاست معاون دوم رئيس جمهور فعاليت داشته و این جایی است که ابتکارات مختلف نهاد های بين المللی و دولتی با هم یکجا می شوند. بنابرین، این کميته وجود دارد، تشکيل جلسه می دهد و فعاليت می کند.

بی بی سی: در ارتباط به موسی قلعه می پرسم. شما وضعيت بشری را در این ولسوالی چگونه ارزیابی می کنيد و بخاطر ارایه کمک های بشردوستانه به آنجا، چه ابتکار و پلان های را روی دست دارید؟

يوناما: اول از همه ما نتوانستيم یک ارزیابی مفصل از وضعيت بشری و نياز های ناشی از جنگ در منطقه را به علت محدودیت های امنيتی انجام دهيم.اما از منابع دولتی و منابع نظامی بين المللی گزارشاتی را
دریافت نمودیم که نشان می دهد، وضعيت بشری در آنجا بسيار سخت و دشوار نمی باشد. گزارش شده که 830 خانواده بيجا شده و ما باوردایم که احتمالأاین بيجا شدگی موضعی بوده و مردم زیاد دور نرفته اند و فقط حدود 20 کيلومتر از خانه های شان فاصله گرفته و برای مدت طولانی بيجا نمی باشند. اما یک تعداد دیگر بسيار دور رفته اند و به جا های دور بيجا شده و این امر بر آنها تأثير بسيار منفی گذاشته است. بعضی از کمک های بشردوستانه که ارایه شده این است که با مساعدت نظامی 1500 تا 2000 خانواده در این شرایط کمک های بشری را به مثابه یک اقدام موقت جهت کاهش خسارات دریافت نموده اند. زمانيکه عمليات های نظامی کاملا متوقف شد و ميان عمليات های نظامی و فعاليت های نمایندگی های ملل متحد و موسسات غير دولتی انفصال بوجود آمد، آنگاه بعضی از کمک های بشری ادامه خواهد داشت. آنچه که مسلمأ لازم است، باید برای مدت طولانی بعد از پایان جنگ امنيت تأمين گردد و طوری که قبلأ گفتم، باید کار انکشافی، بازسازی و ترميم زیرساخت ها ادامه پيدا کند و همچنان حاکميت مناسب و با کيفيت در این مناطق اعمال شود.