مبارزه علیه تروریزم

جنگ علیه تروراز دید مردم

اکثر مردم افغانستان خواهان پیروزی مبارزه جهانی علیه تروریزم، بخصوص در افغانستان و پاکستان هستند.
شیوه هایرا که قدرت های خارجی در جنگ افغانستان تا حالا ادامه داده اند اگر همچنان تعقیب گردد من نیز با آقای کوین زیس حد اقل در یک نقطه هم عقیده میباشم "افغانستان به طور قطع به گورستان امپراطوري امريكا مبدل خواهد شد".

پالیسی امریکا در جنگ جاری افغانستان

قدرت های خارجی بخصوص امریکائی ها در جنگ جاری افغانستان تا حال دارای یک استراتیژی درست در حوزه سیاسی نبوده و همچنان این پروژه اعظیم را نتوانستند بطور دقیق مدیریت نمایند.

کامیابی هر دولت ، حکومت ، حرکت سیاسی ،نظامی ویا نهادینه نمودن قانون در یک جامعه قاعده بسیار ساده وشناخته شده(مکافات و مجازات)رامی طلبد.

امریکائی ها این فرمول شناخته شده (مکافات و مجازات) را که قدامت تاریخ انسان را داراست درقضیه مبارزه با تروریزم در افغانستان برعکس اجرا نموده اند (برای دوستان این استراتژی مجازات و برای دشمنان مکافات) همراه با خود داشته اند. بطور مثال: هر شخص ،جریان سیاسی، مناطق و یا مردمی که از پروژه مبارزه با تروریزم حمایت نموده اند تحت فشار قرار داده شده و خلع سلاح گردیدند. جهت مشارکت مفید و متوازن آنان در قدرت سیاسی ،نظامی واقتصادی در کشور توجه خاص صورت نگرفته و در عمران و باز سازی مناطق شان بی توجه ئی گردیده است.

بر عکس افراد که با پروژه مبارزه علیه تروریزم مخالفت نموده اند از مجرا گوناگون مورد حمایت قرار گرفته و کمک های بزرگ اقتصادی نصیب شان شده است و همچنان مناطق شان جهت عمران ونو سازی مورد توجه جدی قرار داشته وحتا تحت نام ملیشای محلی در حال تسلح و تجهیز بیشتر میباشند.

نقش لابی های امریکائی افغانی الاصل در جنگ جاری

شاید منشا خیلی از مشکلات امریکائی ها در افغانستان عدم شناخت دقیق آنان از بافت اجتماعی وسیاسی مردم ساکن در این کشور بوده و این خالیگاه را کوشیده اند توسط مشاوره با اشخاصی امریکائی افغانستانی الاصل" پر نمایند که آنها خود برمبنائی همان بافت های پیچیده اجتماعی شدیدا پابند به مواردی فرهنگی وعنعنوئی قبیلوی زاد گاه بومی خویش و غرق در گرایشات قومی و لسانی میباشند وممکن است علایق نژادی خویشرا بر منافع علیای امریکا در افغانستان و جهان ترجيح بدهند.

شاید لابی های استراتیژی جاری در جنگ علیه تروریزم در افغانستان ومشاورین امریکائی افغانی الاصل شان با ااستدلال بر اینکه مردم وساحات آرام چون مزاحمت و اخلالی برای نیروی های در حال مبارزه علیه ترور راندارند و ممکن توان مزاحمت را ندارند بهتر است بحال خود باشند کمک و توجه به مناطق جنگ زده صورت بگیرد و ایجاد همین اندیشه در طراحان پاليسی غرب و امریکا درقبال افغانستان معقوله مکافات و مجازات را عمدی و یاهم ناخواسته درمبارزه جاری افغانستان بر عکس پیاده نموده. صرف نظر از صحیح یا اشتباه بودن استدلال الویت کمک اقتصادی بمناطق خشونت پذیر.

اولا امریکائی ها بیاد داشته باشند که اتکای شوروی سابق به اطلاعات نادرست مشاوران افغانی شان چنان شکست را برای آنان در افغانستان رقم زد که با عث فروپاشی امپراطوری سرخ از نقشه جهان گشت و نزدیک ترین جنرال های افغانی متحد آنان که شوروی سابق بر مبنای مشوره های آنها داخل افغانستان شده و عملیات علیه مجاهدین راطراحی و دنبال مینمودند سر از اسلام آباد و پایگاهای تندروترین مجاهدین مخالف شوروی سابق برآوردند.
در ضمن خوب بود تا امریکائی ها و در مجموع غربی ها هنگام تدوین استراتیژی وپالیسی شان در رابطه به افغانستان موضوع زیر رانیز مد نظر قرار میدادند.

چون نقش القاعده در افغانستان کمرنگ است آنهم در قالب طالبان تبارز دارد بنا غربی ها در افغانستان مقابل طالبان و حامیان خارجی آنان میجنگند و این هم مشخص است که در هلمند طالبان عبارت ازطالبان هلمندی استند، در قندهار طالبان قندهاری ،در بلخ طالبان بلخی ودرهر نقطه دیگر کشورنیز قسمت عمده طالبان همان مناطق را کسانی که برخاسته از میان ساکنان همانجاست بوجود آورده اند وهمین هسته های کوچک منطقوی با برقراری ارتباط باشوراهای پشاور و کویته در آنطرف مرزها موجودیت طالبان را بشکل فعلی آن رقم زده است.

بزرگان قومی و تحرکات در مناطق شان

نقش بزرگان قومی در میان اقوام افغانستان بخصوص مردم ساکن در ساحات نا آرام کشور خیلی برجسته میباشد و بدون رضایت بزرگان قومی در آن مناطق حرکتی مثل ایجاد یک هسته شورشی وابسته به گروه مانند "طالبان از جانب اشخاصی خود سرغیر قابل تصور بنظر میرسد وهمچنان تصمیمات مهم بزرگان قومی در همچو مناطق در یک دایره بزرگ مشورتی ساکنان و موسفیدان همان ساحه گرفته شده وقابلیت عملی شدن را پیدا میکند، بنابرین هر حلقه ئی از طالبان که در یک ولسوالی و یا قریه کشور آزادانه فعالیت دارند آنها باید در چوکات همدستی و همکاری مردم همان ساحات تعریف گردند.

انگیزه عدم جلوگیری عشائر از جنگ در مناطق شان

بزرگان و مردم مناطق که در آنجا طالبان فعالیت دارند انگیزه ممانعت از فعالیت های شورشیان را در قریجات شان ندارند. آنان ضمن روحیه جنگجوئی عنعنوئی حاکم در آن ساحات همچنان میبنند که هر اندازه انفجار وانتحار بیشتر میشود امکانات و پول های بیشتر به مناطق شان سرازیر میگردد.

در عین حال شاهد مناطق هستند که صلح و امنیت را پذیرفته و در آنجا ذره از امکانات میسر نبوده بعضی مردم در آن ساحات حتا پول را نمیشناسند و از گرسنگی مجبور به ترک خانه و زمین های شان میشوند پس در استراتیژی که جنگ ضامن سرازیر شدن امکانات و ثروت برای مردم و مناطق آشوب پذیر باشد انگیزه بوجود نمی اید تا بزرگان ومردم در آنجا از شرارت جنگجویان جلوگیری بکنند.

تعامل با پاکستان در جنگ فعلی افغانستان

بیرون ازمرز افغانستان یعنی کشور پاکستان منحیث میزبان و حامی اصلی طالبان ،القاعده و یکی از طرف ها مستقیم جنگ علیه ترور تعاملات مانند طرف مقابل یا یک حامی دشمن صورت نگرفته است. بلکه بیشتر کوشش گردیده تا با دادن کمک های اقتصادی آن کشور تشویق وبا تروریزم همکاری نکنند. در حالیکه موضوع خط دیورند هنوز برای پاکستان مبهم ، قضیه رقابت های هند وپاکستان مطرح و هنوز پاکستان امیدوار است بتواند با خروج نیروی های خارجی عمق استراتیژیک ویرا در افغانستان دوباره گسترش دهد برعلاوه مصروف نگهداشتن تندرو های خشونت طلب در بیرون از خاک پاکستان برای آن کشور مهم میباشد. همچنان تلاش کشورهای خلیجی از کانال پاکستان جهت رقابت با نفوذ ایران, هزینه مادی مداخلات پاکستان را در افغانستان کاهش داده است. بنا در جنگ کنونی افغانستان جلب همکاری پاکستان با دادن امتیازات اقتصادی محال بنظر میرسد.

ستیزه طلبی های بین المللی اگر با دادن امتیاز حل میگردید فشارو تحریم علیه عراق (صدام حسین)صورت نمیگرفت و همچنان خواسته های مردم ليبیا و جامعه جهانی بادادن امتیاز به معمر قذافی پیگیری میگردید.و از طرف دیگر کشورهای مانند کوریای شمالی و ایران تحت فشارهای تحریماتی بین المللی قرار نمیگرفتند تا باید خواسته های جامعه جهانی را محترم شمرده عملی نمایند.

نتیجه گیری

امریکا وغرب با ادامه پالیسی کنونی مبارزه علیه تروریزم در افغانستان تعجب انگیز نیست که امروز پس از ده سال و هزینه نمودن هزاران میلیارد دالر هنوز نتوانستند این پروژه مهم "بین المللی" را کامیاب بسازند .

سه سال قبل در سمیناری اسلو اظهارنمودم و باز هم تاکید میدارم که بنظر نگارنده اگر غرب و بخصوص امریکائی ها در جنگ افغانستان با یک تعریف مشخص از دوست و دشمن استراتیژی "سیاسی و مدیریتی" ایشان را از نو اصلاح ننمایند راهی را که در پیش دارند منزلش شکست جبران ناپذیر برای امریکا و همچنان سقوط مردم افغانستان در یک جنگ نا مشخص داخلی قومی ، لسانی و حزبی خواهد بود!