تظاهرات صدها شهروند دایکندی در اعتراض به کشتار اخیر افراد ملکی

صبح امروز(سه‌شنبه)، صدها تن از شهروندان دایکندی، در اعتراض به کشتارهای بی‌رحمانه ی اخیر شهروندان افغانستان، دست به مظاهره و راه پیمایی زدند. این مظاهره، ساعت 8 قبل از ظهر از عیدگاه آغاز و تا چوک عمومی پیش روی تعمیر ولایت، با سردادند شعارهای ضد تروریزم و ضد طالبانیزم ادامه یافت و باالاخره با خوانش قطعنامه‌ی 8 ماده ی به پایان رسید. مظاهر کننده‌گان با حمل پلاک کارت‌ها و شعار‌های، نظیر" طالبان ارگ نشین، خاینین، خایینین، طالبان روسیاه، جایی‌تان لیست سیاه، طالب برادرم نیست، او قاتل من است، می‌کشند، می‌کشند و سپس آزاد می‌شوند و... انزجار شان را نسبت به توحش و بربریت ابراز داشته و یک صدا خواهان دستگیری عاملان این رویدادها گردیدند.
جواد دادگر ریس دفتر ولایتی دایکندی، کمیسون مستقل حقوق بشر و یکی از اشتراک کننده‌گان این مظاهره به قتل رساندن وحشیانه 14 تن از باشنده گان ولایت غور، کشته شدن 90 تن از باشنده گان ولسوالی ارگون در ولایت پکتیکا، در اثر یک حمله انتحاری و سایر حملات دهشت افگنانه ی روزهای اخیر در افغانستان را محکوم نموده و از حکومت افغانستان خواستند که در برابر تفکر طالبانیزم موضع مشخص اتخاذ نمایند و عاملین این رویدادها را گرفتار و به جزای اعمال شان برسانند.
سودابه موحدی یکی دیگر از اشتراک کننده‌کان راه پیمایی، در دایکندی می‌گوید، رویدادهای غم انگیز چون فاجعه غور، اولین رویدادی نیست که اتفاق می‌افتد و آخرینش نیز نخواهد بود. او می‌افزاید طی سالهای متمادی، رخدادهای وحشتناک بشری برمبنایی تعصبات قومی در افغانستان به وقوع می‌پیوندد، مقصر درجه اول این گونه رویدادها دولت است. زیرا دولت تنها مرجع است که مسولیت حفظ جان شهروندانش را به دوش دارد. خانم موحدی می‌افزاید دولت باید با اتخاذ سیاست‌های روشن در قبال امنیت شهروندان از بروز حادثات این چنینی جلو گیری کنند نه اینکه زندانیان طالب را که قاتل و دشمن قسم خورده ای ملت افغانستان است را از زندان‌ها رها کنند.
مظاهره کننده گان در دایکندی با خوانش یک قطع نامه 7 ماده ی به تظاهرات شان خاتمه دادند اما هشدار دادند در صورت که به خواست‌های آنان توجه صورت نگیرد و عاملان فاجعه ی غور دستگیر و مجازات نشوند آنان به اعتراض‌های مسالمت‌آمیز و مدنی شان ادامه خواهد داد. در رویداد غم‌انگیز پنج شنبه شب (3 اسد) در ولایت غور 14 فرد ملکی آن ولایت صرف به جرم تعلق به قوم هزاره، هدف رگبار قرار گرفتند. یک عروس وداماد و زنان و کودکان نیز شامل قربانیان این رویداد می شوند. پیش از این نیز شهروندان و فعالان مدنی در ولایات هرات، بلخ، بامیان، غور، و کابل طی روزهای متوالی دست به راهپیمایی و مظاهره زده بودند.

قطعنامه شبکه جامعه مدنی دایکندی در پیوند به حادثه المناک غور

آنگونه که همه می دانند با تاسف فراوان چند روز پیش چهارده نفر از مردم بی گناه ما که در میان شان عروس ودامادی نیز شامل بودند توسط دشمنان کوردل این سرزمین در ولایت غور به بیرحمانه ترین شکل ممکن به رگبار بسته شدند ومظلومانه به شهادت رسیدند.

دردناک بودن فاجعه زمانی برجسته تر از حوادث دیگر می شود که هزاره بودن جرم این شهیدان بوده است واز میان تمام مسافرین فقط هزاره ها به تیر بسته می شوند. این امر در ذات خودش ادامه همان منطق حذف وتبعیض غیر انسانی تاریخی است که ممکن توسط قبیله پرستان جنایت گر داخلی به نام طالب ویا هم ایادی حلقات بیرونی رقم خورده باشد.

مردم دایکندی ضمن بیان انزجار شدید خویش حوادث اخیر چون کشتار بیگناهان ارگون؛ تخار؛ گیزاب واکنون این فاجعه دردبار را دشمنی با مردم افغانستان دانسته وخود را با توجه به اشتراک انسانی وتباری مصیبت دار اصلی فاجعه می دانند. از این تریبون اعلام میدارد تا زمان که انسان کشی قطع نگردیده وهزاره بودن جرم پنداشته شود سکوت نخواهند کرد؛ توجه عمیق سازمان های بین المللی، حقوق بشر ودولت افغانستان به موارد زیر که همانا خواسته های انسانی تمام مردم دایکندی می باشد جلب می دارد.

1. فاجعه غور یک تراژیدی انسانی بوده وبه مثابه قتل انسانیت است این حادثه نشان دهنده این حقیقت است که هنوز دشمنان مردم افغانستان در کمین وحدت ملی نشسته اند و به بهانه های مختلف می خواهند آتش کینه وتنفر را بین اقوام افغانستان شعله ور سازند؛ اینان هنوز به ایدیولوژی تبار گرایی وقبیله پرستی معتقدند ومی خواهند مردم افغانستان را در سیاه چال تفکر بنیادگرایانه قومی بیندازند؛ لذا از دولت افغانستان، نهادهای عدلی وقضایی ومجامع حقوق بشری می خواهیم تا با تمام عناصر تفرقه افگن وجنایت پیشه برخورد جدی نمایند.

2. مناطق مرکزی افغانستان با توجه به انسداد جغرافیایی همواره از ناحیه شاه راه ها ومسیر های مواصلاتی متحمل قربانی های سنگینی شده اند. فاجعه غور، قربانیا گیزاب، شهدای جلریز، قربانیان مسیر کابل- غزنی، قرباغ، غوربند و... نمونه های از این آسیب دیدگی است. بنابراین از دولت به صورت جدی تقاضا داریم که به عنوان یک حق اساسی شهروند امنیت راه های مواصلاتی را تامین نمایند تا هرروز فاجعه تکرار نشده ومردم ما سوگورا نباشند.

3. تمام حوادث وفجایع اخیر در هرگوشه این مرز وبوم برخواسته از سیاست پلید گروه تروریستی طالبان بوده که تمام اقوام وشهروندان افغانستان را در سوگ و شیون نشاند. بنا براین طالبان دشمن همه مردم این کشور است وهیچگاه آرامش وبرادری را بین آنان نمی خواهند، دولت افغانستان اگر براساس مصالح مردم می اندیشد باید از سیاست تزرع، تروریزم پروری، ورهاسازی این قاتلین پرهیز نموده، برادر نخوانند ودشمن ما را دشمن بپندارند.

4. عاملین این جنایات را مورد پیگرد قانونی وعدلی قرار داده ومطابق به قوانین نافذه کشور مورد باز پرس ومجازات قرار دهد تا برای هر تفکر تروریستی و طالبانی درس عبرت گردیده وبار دیگر مردم ما را نکشند.

5. از دلجویی های دولت افغانستان نسبت به مردم ارگون و بدخشان استقبال و از سکوت دولت درقبال شهدای گیزاب گلایه مند هستیم دوباره می خواهیم که از بازماندگان شهدای غور دلجویی کامل نموده آنان را نادیده نگیرند وبا خانواده های آنان اعلام همدردی نمایند.

6. از دولت افغانستان می خواهیم تا روز 5 اسد که همزمان می شود با روز شهادت این مظلومین؛ آنرا به عنوان روز برادری افغانها وارد تقویم رسمی کشور نموده با این عمل به آنانی که هنوز هزاره بودن را جرم می پندارند بفهماند که مردم افغانستان بار دیگر بازیچه سیاست های پلید شان قرار نخواهد گرفت.

7. دراخیر یکبار دیگر تاکید بر دستگیری ومجازات عاملین فاجعه کرده واز دولت می خواهیم تا به خواست های برحق وقانون مدار ما توجه جدی نموده وقضیه را دست کم نگیرد. درغیر آن ما به عنوان غم دیدگان اصلی فاجعه سکوت نکرده وهر نوع اقدام ممکن را اخطار می دهیم.

از طرف مردم، شبکه جامعه مدنی، احزاب سیاسی وفرهنگیان ولایت دایکندی
8 / اسد / 1333

کاپی به دفتر ریاست جمهوری
کاپی به دفتر سازمان ملل متحد زون مرکزی بامیان کاپی به دفتر ولایتی کمیسیون مستقل حقوق بشر کاپی به رسانه های ملی و بین المللی کاپی به شبکه جامعه مدنی کابل
کاپی به مجتمع جامعه مدنی افغانستان ) مجما(