صفحه نخست > دیدگاه > انتخابات > بدون آزادی انتخابات بی معناست

بدون آزادی انتخابات بی معناست

تحریم انتخابات/ نتیجه این انتخابات نیز برجسته کردن و تشدید قومگرایی و سنتگرایی بیشتر و تلاش برای ابدی کردن این معضله به مثابه یک پدیده طبیعی در عرصه سیاسی است و مشروعیت دادن به حکومت غیرمردمی که تأمین کننده برنامه ها و پروژه های فرا منطقه یی است، می باشد.
kawa gharji
چهار شنبه 5 آگوست 2009

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

مدت کمی به برگزاری دومین انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان مانده است. صفحات اول نشریات داخلی افغانستان همه روزه به مطالبی در همین مورد اختصاص می یابند و از مردم می خواهند که در این انتخابات شرکت نمایند. تلویزیون های وابسته به جناح های مختلف جهادی وتجاری و دیگر ارگان های خبری ، چون بی بی سی با پخش برنامه های تبلیغاتی پیرامون این انتخابات به فکرو رو ح مردم هجوم آورده اند، تا آنها را به پای صندوق های رای بکشانند و بدین طریق بار دیگر به نظام بی نظام افغانستان مشروعیت دهند.

انتخابات از ویژه گی های حکومت های متکی و باورمند به دمکراسی است. انتخابات دمکراتیک انتخاباتی است که در ان اراده مردم حاکم شود. دمکراسی امروز با اصول مندرج در اعلامیه حقوق بشر عجین شده است و اگر غیر از این باشد، انتخابات را نمی توان تجلی خواست های مردم دانست. کلمه ی انتخابات معنای خاصی دارد و بار مفهومی ویژه یی را به مخاطب القا می کند.

انتخابات يعنی شرکت آزادانه مردم در تعيين سرنوشت خود. ضمانت اجرای انتخابات، قانون برآمده از اراده مردم و حکومت قانون است. يعنی درست آنچه در استبداد دينی و در قانون اساسی جمهوری اسلامی و نظام درست شده توسط خارجی ها و رژیم قانونگریز و ارباب منش کرزی با خودسری، تبعيض و امتیاز بخشی دلبخواه، جانشين شده و به نفی کامل حاکميت مردم منجر گرديده است. ساده ترین معنای انتخابات، انتخاب کردن است و وقتی نشریات دولتی و جناحی از مردم می خواهند که در انتخابات شرکت کنند و ما فهرست کاندیدان ریاست جمهوری را می بینیم ، شرکت کردن مردم خود به معنای مشروعیت بخشیدن به تمام جنگ های چندین ساله افغانستان است که در آن هزاران انسان بیگناه کشته شده ومی شوند. اکثر کاندیدان انتخابات را کسانی تشکیل داده اند که یا به شکل مستقیم در جنگ های چند سال گذشته شرکت داشته اند ویا هم غیر مستقیم آتش بیار معرکه بوده اند. تعدادی از اینها از طرف کمیسیون حقوق بشر به نقض حقوق بشر متهم شده اند و به جای اینکه حالا در زندان باشند، بار دیگرخود را با بی شرمی تمام کاندید کرده اند.

پس درچنین شرایطی روشن است که این انتخابات نیز در فضای ازاد، مانند آنچه درکشورهای دمکراتیک، به هر اندازه ای که فراهم است، پیش نمی رود، بلکه در سایه وضعیتی پیش خواهد رفت که امنیت و آسایش وجود ندارد و تمام آزادی های سیاسی و اجتماعی پایمال شده و ملیشه طالبی و جهادی و نیروهای خارجی کنترول تمامی گوشه و زوایای جامعه را در دست دارند. بنابرین حضور در انتخابات افغانستان با هر بهانه ای که باشد، معنایی جز تحقیر مردمی که سالهاست توسط همین چهره های کاندید شده و احزاب مختلف اسلامی و تبارگرای شان صورت گرفته، نمی تواند داشته باشد. ناکار آمدی دولت اقای کرزی در طی این چندین سال حکومت با پشتوانه نیروهای خارجی و با همدستی چند کاندید مطرح و سرشناس مانند عبدالله عبدالله ، اشرف غنی احمد زی و....، مسأله یی بی نیاز از حل و توضیح. بنابرین مردم افغانستان باید بدانند که هیچ امیدی در آوردن وضعیت بهتر، با سپری شدن انتخابات و برنده شدن هر یکی از این کاندیدان وجود ندارد بلکه تنها راه بیرون رفت از این گرداب، مبارزه به خاطر کسب حق تعیین سرنوشت خود با آرمانی مشخص و مردمگرا است.

نتیجه این انتخابات نیز برجسته کردن و تشدید قومگرایی و سنتگرایی بیشتر و تلاش برای ابدی کردن این معضله به مثابه یک پدیده طبیعی در عرصه سیاسی است و مشروعیت دادن به حکومت غیرمردمی که تأمین کننده برنامه ها و پروژه های فرا منطقه یی است، می باشد.

شاید اگر تشویق به شركت در انتخابات فقط از دهان رژیمی بیرون می آمد كه با بی اعتمادی، نارضایتی و یا نفرت اكثریت اهالی روبروست، افشای این سیاست و نتایج ویران كننده اش ساده بود. اما جامعه، فراخوان شركت در انتخابات را به زبان های مختلف می شنود. قشرها و طبقات تحت ستم و تبعیض، كسانی را می بینند كه با انواع استدلال ها و توجیهات، روزنه های امیدبخشی را از دل همین كارزارهای انتخاباتی به آنان نشان می دهند.
این توجیه گران، چه كسانی هستند؟

عمده ترین گروه آنان- نیروهای خارج از حكومت اما نزدیك به محافل قدرتمند كه امید و نقشه سهم بردن از قدرت سیاسی را در سر می پرورانند. اینان زمانی كه شرایط سیاسی داخلی و بین المللی را برای تحقق امیدهایشان مساعد ببینند، فعالانه تر در میدان ظاهر می شوند و شجاعانه تر نقشه هایشان را پی می گیرند. و زمانی كه اوضاع را تیره و تار تشخیص دهند، سكوت و صبر و انتظار و نق زدن های كم اثر را پیشه می كنند. این ها، همان قشرهایی هستند كه در نظام موجود علیرغم محدودیت های معین، منافع معینی هم دارند. در واقع، بخشی از همان قومندان ها و قلم بدستانی استند كه دستشان از مواضع انحصاری و ممتاز در اقتصاد و سیاست كوتاه مانده است.

متاسفانه در این نظام بی نظام و و دست نشانده که منافع جناحی و قومی نیز در آن نقش اساسی بازی می کند، استفاده ی ابزاری از هنرمندان، روشنفکران، نیروهای اجتماعی تحت ستم و تبعیض، مدیون کردن آنها به جناح خود، دادن امتیازاتی موقتی در برابر طلب کردن پشتیبانی و تبلیغ برای آن جناح، به یک اصل بدل شده است.

انتقاد تعداد زیادی از این چهره های کاندید شده از دولت کرزی نه اینکه نشانه دلسوزی از طرف این چهره ها باشد بلکه نشان دهنده مسولیت گریزی انها می باشد. مردم شاهدند که اکثر این منتقدینی که رادیو ها و نشریات و تلویزیون ها را در اختیار دارند، همان کسانی استند که هر یک به نوبت در طی این چندین سال به اشکال مختلف و در پست های مهم دولتی کار می کردند و تعجب آور است که حالا به دلسوزان سینه چاک مردم و منتقدین سر سخت نظام بدل شده اند.

رویکرد انتخابات از میان بد و بدتر به بقای نظامی یاری می رساند که بد و بدتر دو بال مکمل همیشه گی آن است. هیچ فرقی بین اقای کرزی و عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمد زی و تعداد دیگری از کاندیدان وجود ندارد. وابسته گی اکثر انها به کشورهای خارجی و یا سازمان های استخباراتی آن کشورها جای شک نیست.

اینکه تعداد زیادی از مردم افغانستان به خاطر جنگ های همین جناح ها و اشخاص نتوانسته اند، درس بخوانند حرفی ندارد اما به جای آن، مردم افغانستان تجربه حکومت های مختلفی را در طی این چندین سال داشته اند. من واقعا معتقدم که مردم ما به سطحی استند که نیاز به استدلال کردن برای اثبات لزوم آزادی اندیشه و حقوق بشر و قانون طلبی و مزایای مردم سالاری برای بهتر زیستن نیست. تنها کافی است که برای رسیدن به این هدف ها، به سازمان دادن نیروهای متفرق موجود پرداخته شود. اگر نیروهای واپسگرا و کشورهای خارجی مسئوول عقب ماندگی و بدبختی ما هستند، اگر حکومت مافیایی و تجاران مواد مخدر فعلا اختیار داران امنیت عامه به حساب می روند ، پس مسئوولیت و خلاقیت خود ما کجا است؟ مشکل ما فعلا این است که ما نمی خواهیم خود مان را مسئوول کارها و گفتار ها و نوشتارهای خود بدانیم و با گفتن اینکه سنت ها و کشورهای خارجی و ... این بلا را بر سر ما آورده، چیزی جز بهانه تراشی و مسئوولیت گریزی نمی تواند باشد. اگر نپذیریم که خود مسئوول سرنوشت خود هستیم، هیچگاه مشکل ما حل نخواهد شد. تصور میکنم راز مسئوولیت پذیری در سرنوشتی که داریم، می تواند مبنای مناسبی برای سرنوشت سازی ملت ما گردد.

واژه های کلیدی

انتخابات در افغانستان

کاوه استم.
در کشورم اتفاق های می افتد که نمی توانم از کنار شان به بی تفاوتی رد شوم.
درس می خوانم. موسیقی می شنوم .

آنلاین :

http://www.kawagharji.wordpress.com

آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • دوست نهایت عزیزم کاوه غرجی،
    مقاله زیباوستودنی ییکه نوشته اید،درین هیچ شکی نیست واقعیت دارد.اماچه چاره، درکشوریکه چهل قدرت بیگانه وجوداشته باشد هرگونه بکاربردانخابات بنظرم جایی رانمیگرد؛زیرامردم پشت نخود سیاه روان کردن است. گیریم برحسب تصادف ویاباآرای مردم یک کاندید عنصرملی ریاست جمهوری پیروزگردد؛میتوانداراده خلق بقررت برساند شاید نی.فکرمیکنم هنوزمردم مادربست یکپاچه نیستندازآن رییس جمهورعدم وابسته خارجیهاتاسرحدمرگ پشتیبانی نمایند.بدلیل این خارجیهاتوسط خودمابسیارآگاهانه مزدورپزیری کرده اند.پس به گب هیچ نیروی خارجی این ملک رهاکردنی نیستند.درین صورت یک پرسش خیلی ساده مطرح میگردد،چه بایدکرد؟وسیله تبلیغاتی هم دردست فرزندان راستین مردم نیست.مردم نیزحوصله این راندارندکه ضدبیگانه جنگ نمایدواگرنیت اینراداشته باشندبازهمین عناصروابسته وناباب مانندطالبهادراسشان قرارمیگیرندواصلن شانسی برافرادملی وامثالهم کنون من نه می بینم.دیگرکسانیکه دم ازآگاهی مردم میزنند مصروف حرفهای انتخاباتی هستنددرین عرصه اکثریت مطلق شان خودنمایی میکنند.کسی جرات نداردگبهای لازمی برودمیان مردم ازنزدیک مطرح کند.من آینده این ملک دربن بست میبینم،علاج اساسی اش راازهمه قلم بدست تان وصاحب نظران بشمول خودشماولوهرکسی دیگر هم باشدازین تارنماخواهانم.باعرض حرمت

  • سلام
    مطلبی خوبی بود
    اما دوست عزیز کمی دارید عجله میکنید !
    اگر ان مدینه فاضله که شما میخواهید باید صبر ایوب هم داشته باشید
    دوست من بک شبه چیزی به دست نمی اید
    وضعیت افغانستان از 7 سال قبل خیلی بهتر شده
    این حکومت هر چقدر هم بد و وابسته به کشور های خارجی باشد
    باز هم از حکومت طالبان بهتر است
    موفق باشید

    • سلام به وطنداران و کابل پریس جان قندولک ! بخشیش باشه که ده ای انتخابات مه چندان سام گریفته نتانیستوم و از نظرات پور ارزش مه مردوم ما استفاده کده نتانیستن مره از یک سو بابک و توفیق سرگردان ساخت و از طرفی دیگه کار هایم دوچند شوده وقتی کمپیوتر بازی ره ده مه ندادن . اگر چی مه نتانیستوم نویشته های ای بچه گکه که شاید از گپای بابیش کده پوخته است بخانوم . عنوانیش بریم کفایت کد . انتخابات باید کینسل شوه و امو اوباما ره بری فعلن بصفتی ریس جمهور و کرزیشه بصفت جمبورکیش یا گودی گکیش قبول بکونین بفایدی تان خات بود . اگه نی یک دمبوره چی دیگه خات مقرر شود که نفامین که دول چه میگه و سرنی چه میگویه که مردوم رقصیدنیش یادیش بره و اتن ملی خات کدن . و مه ای انتخابات ره پیش از پیش قبول نداروم نگوفتین که چیرا ؟ بخاطریکه از مابین گرگا هر کسه انتخاب بکونییم گرگ است و دندان های تیز تیز داره و یگان گوسفندی ام که دیده میشه توسط امی گرگا خایده خات شود . ای گرگا با ببر شیریشان عهدو پیمان کده آمده گی استن که تمام رمه ره دیست و پای بسته ده حضوریش پیشکش بکونن و خودیشان با پشقل های ای رمه بسازن . راست گوفتی غرجی جان بی آزادی انتخابات مزه نمیته و از مابینی گرگان گرگی را انتخاب کدن کار عاقلان نیست . تشکر

    • دوست نهایت عزیزآقای شاپرک مهاجر،
      ازابرازنظرتان تشکر،یک چیزرادریافته ایدهموطالبی که رابنابرلجام گسیختگی وبدعت شان رانده بودند،باخون های ریخته شده وگذشت هفت سال بازبالای مردم ات برنگ روغنی حاکم می سازند.آیاباین نکته توجه کرده اید؛این پدیده بنظرم خطرناک جدی ادوره پیشین خواهدبود.راستی این حرکت حساب شده سرزمین من وتوراچندین مرتبه ازمسیرچرخش اساسی اش درطی سی سال عقب رانده وبازهم میراند.
      دوست عزیر،به لفاظی های رسانه ای وهیاهودل نبندید؛فقط این گبها برای اغفال ماست.غم نخورباردیگرهمانان توام باطالب فجیعترازگذشته درسرنوشت مردم ما،امااینبارطولانی رقم خواهندزدند.روی همرفته آینده وطن رااسفبارمی بینم،پس چندین تارهادست بدست هم بافته شدندسرانجام بخاک مابتوانندآزادانه جولان کنند.
      دوست گرامی،بیبینیم درتحلیل نهایی دوره انتخاباتی چندشبه تان رافرجام برتری هایش رانظربمرحله پیشینه.
      بازهم باعرض حرمت

    • salam aqai serploi we teshekor az ain nezer meshti tan we ain ,,,
      chi begoie adem dige?

    • ببخشيد با توجه به عكسي كه براي نوسنده مقاله ارائه داده ايد مي خواستم بدانم اين نوسنده دختر است يا پسر؟!!!
      قيافه اش به مرد نمي خورد مثل دختركان چيني مي ماند تا يك مرد نويسنده .

    • منافق عزیز

      اولاً نام تانرا از روی منافقت (سخی هزاره) گذاشته اید.

      دوم اینکه چهرۀ هزاره ها را از چشم تعصب و فاشیزم دیده اید.

      سوم اینکه به نظر افراد احمقی مانند شما هر که چهره اش پُر موی و پشمالو باشد، مرد و در غیر آنصورت زن است.

      چارم اینکه عقل و انسانیت در درون جمجمه ریشه دارد نه در چهرۀ انسان ها از ابراز نظر شما واضح میشود که بشدت فاشیست و نژاد پرست بوده و از عقل و منطق محروم هستید.

      پنج و آخر اینکه بسیاری از دخترکان چینی نظر به عمل و طرز فکر خود از شما بر تر و بهتر اند و شما با آنکه خود را برتر فکر میکنید اما در حقیقت یک فرد دون، فرومایه، حسود و خودخواه هستید.

  • به همه سلام ، غرجی عزیز شما درست فرموده اید و لیکن باید گفت که از تجارب اشغال شوروی ما باید درس عبرت بگریم اینکه ملت در ازادی و مقاومت شرکت کرد خون ملت جاری شد لیکن ثمره انرا چند تند واپسگرا از ان خود ساختند.
    در یک طرف دولت مجرمان جنگی و در طرف دیگر قاچاقچیان مواد مخدر و نوکران پاکستانیوپ، جال اگر ملت این انتخابات را تحریم نماید راه نجات در کجاه متوان سراغ کرد؟
    ایا این تمرین دموکراسی در کشور به نفع ملت نخواهد بود؟
    این درست است که در کشور ما دموکراسی وجود ندارد لیکن از تجارب ان نمی شود برای اینده کشور استفادنمایم،
    ایا شما می دانید به اساس گفته های بانک جهانی روسها 240 ملیارد دلار خساره به کشور ما وارد نموده است.
    ایا این پول بازسازی را خود ملت می توان پرداخت؟
    غرجی عزیز بیاید مطابق شرایط داخلی خود فکر خود را عیار سازیم من از فکر شما و اندیشه ملی شما استقبال می نمایم و انرا تایید لیکن باید چی کرد ؟

    مبارزه برای مردم به معنی کار و خدمت به مردم است
    .
    غرجی عزیز موفق باشید

    جلال ابادی

  • دوستان عزیز

    آیا فکر نمیکنید که ادعای عبدالله مربع نه تنها که بی اساس بلکه خیلی بچه گانه است ؟

    اول باید پرسید که چرا یک هزاره به عبدالله رای بدهد ؟ برای اینکه عبدالله مسول قتل بهترین فرزندان هزاره همراه با جنایتکار ملی مسعود است ؟

    دوم چرا پشتون به عبدالله رای بدهد ؟ برای اینکه عبدالله با جنایتکار ملی مسعود در زمینه امنیت گرفتن قوای روس در طول شاهراه سالنگ برای روسها شرایط مناسبی را مساعد ساخت تا به نقاط پشتون نشین کشور قوای و مهمات نظامی شانرا حمل کرده و باعث قتل یک میلیون پشتون شوند ؟

    چرا ازبک ها از عبدالله دفاع کنند و به او رای بدهند ؟ زیرا عبدالله در همکاری با جنایتکار ملی مسعود به همان ازبکهای که مسعود را در رسیدن به قدرت کمک کرده بود بعد از سقوط نجیب الله جفا کرده و باعث قتل بهترین سربازان ازبک گردید ؟

    چرا نورستانی ها به عبدالله رای دهند ؟ زیرا عبدالله و جنایتکاران ملی مسعود یگانه نماینده آنها داکتر عبدالرحمن را به قتل رساندند ؟

    تاجکها را اگر بگویید ، دو دسته شده اند. حتی پنجشیری های مسعود جنایتکار ملی دو دسته شده اند. فهیم ، جنرال جرئت، صالح، بسم الله ، تورن اسماعیل خان از کرزی دفاع میکنند. تنها ربانی و برادران مسعود از عبدالله دفاع میکند .

    آنانی که رهبری این و یا آن گروه قومی را بدست دارند چون خلیلی، محقق، دوستم ، فهیم، اسماعیل خان از کرزی دفاع میکنند.

    پس کی به عبدالله رای داده که او چنین ادعای بچگانه برای پیروزی و حتی گرفتن آرای مطلق است ؟

    من فکر میکنم نسبت به عبدالله رای بشردوست خیلی باید زیاد باشد زیرا او بدون هیچگونه مسله قومی و قبیله ای به کمپاین خویش آغاز و پایان داده و کتله های بزرگی از مردم از تمام اقوام کشور از او دفاع میکنند.

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس