مروری بر دومین دوره انتخابات در افغانستان

انتخابات نمایانگر یک دموکرسی واقعی بر مبنایی مشارکت مردم در امر تعیین سرنوشت خویش بدست خویش است پس می توان ادعا کرد که برگزاری انتخابات ٬و جابجایی قدرت برای هر کشوری ٬ یک اعتبار و منزلت اجتماعی در عرصه جهانی برای آن کشور به ارمغان میاورد.

دومین دوره ای انتخابات افغانستان هم به پایان رسید.در حقیقت دومین دوره ای نمایش از دموکراسی . هرچند که ما با دموکراسی واقعی فرسنگها فاصله داریم اما این انتخابات نمایی از یک مشق دموکراسی در افغانستان بود انتخابات که حرف و حدیث زیاد از خود بر جا گذاشت از جمله: تقلب ٬زدو بند های سیاسی٬ قومی وغیره.

اما تقلب٬ ادعایی که حداقل در افغانستان خیلی بدون پایه واساس نمی تواند باشد دلایل که می توان ادعا کرد تقلب به نفع شخصی اتفاق افتاده است زیاد است. اما فقط می توانیم به سه دلیل عمده اکتفا کنیم: اول اینکه در قانون اساسی کشور مان تمام امورات انتخابات به عهده یک کمیسیون بنام کمیسیون انتخابات است. این کمیسیون اولین وآخرین تصمیم گیرنده در امر انتخابات است هیچگونه نظارتی از طرف نهاد مستقل وبی طرف بر روی کارکرد کمیسیون وجود ندارد که خود می تواند باعث هرگونه تقلب٬ کم کاری وغیره گردد. بدلیل اینکه در هر جای که باشد قدرت محض فساد را در پی دارد. ازینرو ادعا ها درباره تقلب در انتخابات غیر ممکن نیست .دوم اینکه کمیسیون انتخابات از طرف شخصی رئیس جمهور انتخاب می شود بنابراین در صورت که شخصی رئیس جمهور در انتخابات کاندید یا زینفع باشد بخاطر عزل و نصب واشراف داشتن وی در این کمیسیون٬ مسلما اگر تقلب در کار باشد به نفع رئیس جمهور حاکم در کشور می باشد. سوم اینکه برگزاری انتخابات در هر کشور مستلزم تجربه سابقه بر گزاری انتخابات است یاد مان نرود که در آن کشور هایی که انتخابات به بیش از چندین مرحله رسیده هنوز تقلب اتفاق میافتد ولی در کشور ما این دومین بار است که این رویکرد مهم تاریخی اتفاق میافتد یعنی برای دومین بار است که مردم با مشارکت خویش در امورات سیاسی خود تعیین کننده هستند . پس با توجه به بی تجربگی در انتخابات وجدید بودن آن در کشور اگر تقلب نباشد جای تعجب دارد.

دیگر اینکه ادعای تقلب از طرف چه کسی مطرح باشد٬مهم است. مسلما هیچ فرد بازنده براحتی باخت را نمی پذیرد آنهم در شرایطی که بخاطر برنده شدن بر دیگر رقبای خویش میلیاردها پول هزینه کرده باشدلذا خیلی شکست برای اینگونه افراد معنی ندارد اگر دارد در یک محدوده ای زمانی مشخص مجبور است که برای اعاده حیثیت وجلب توجه کسانی که در امر انتخابات وبرنده شدن برای آن فرد کمک مالی کرده اند متوصل می شود به اینکه تقلب صورت گرفته است ولی درگذر زمان این ادعا شاید برای فرد مدعی هم بی معنی باشد.

از آنجایی که مشخص است٬ عبدالله رقیب اصلی کرزی در انتخابات مدعی تقلب به نفع کرزی است. طبق شواهداز زمان قبل از انتخابات ایشان بزرگترین هزینه را متقبل شده بود تا بتواند به رقیب اصلی خویش کرزی فایق آمده فاتح این انتخابات باشد که اتفاق نیافتاد پس خیلی سخت ودشوار است که ایشان این شکست را قبول کند.

در برگزاری دومین دوره انتخابات اتفاقهای زیادی مثل موضع گیریها و زدوبند های سیاسی دیگری غیر از تقلب هم بود که بعضی آنها قبل توجه وبررسی می باشد.

این انتخابات هرچند که برنده فعلا مثل انتخابات ۵ سال گذشته حامد کرزی است ولی این انتخابات تفاوتهای زیاد با انتخابات قبل دارد اول اینکه کرزی دیگر آن کرزی ۵سال قبل نیست یعنی کوله باری از کم کاری ٬تبعیض های نژادی از جمله اوج فساد اداری در زمان حکومت ایشان وغیره در پرونده وی اضافه شده اند در ضمن اینکه در انتخابات سالهای قبل ایشان حمایت کامل غرب را به همراه داشت ولی در این دوره با توجه به ضعفهای آشکار دولت از جمله در فساد اداری که دولت را با یک پرتگاه روبرو کرده بودند دیگر آن حمایت غرب را به همراه نداشت بلکه اکثر کشورهای که در بازسازی افغانستان به نوعی شرکت دارند به ایشان معترض بودند.

واز همه مهمتر ایشان در آن زمان تنها کاندید از قوم پشتون بودند ولی در این انتخابات اشرف غنی احمد زی رقیب ایشان از قوم پشتون بود لذا این هم اتفاقی بود که کاری ایشان را برای رسیدن به قدرت مجدد سخت دشوار کرده بود از اینرو ایشان مجبور به باند بازی ٬وعده نوید ها وحتی تغییرات در سطح معاوینت خویش شد تا بتواند به آرای خود بیفزایند.

مهمتر از همه اینکه در مقابل کرزی جبهه متحد متشکل از سران احزاب سیاسی قرار داشت این جبهه در اوایل بدنبال این بود که یک کاندید مشخص معرفی کند ولی سیاستهای کرزی منجر به شکست این جبهه از درون شد. قبل از اینکه جبهه متحد به یک توافق کلی برسد شاید وعده کرزی به جنرال فهیم یکی از اعضای قدرت مند جبهه متحد برای معاون اول منجر شد تا ایشان در کنفرانس مطبوعاتی حاضر شده اعلان کند که عبدالله عبدالله کاندید مشخص جبهه متحد نیست ویا اگر ایشان چنین ادعای دارد نظر همه ی اعضاء نیست. این حرف ضربه مهلک به عبدالله بود بخاطر که فهیم وعبدالله سالها در کنار هم در یک سنگر قرار داشتند اگر فهیم عبدالله را حمایت نمیکرد پس توقع حمایت دیگر اعضاء جبهه متهد از کاندیداتوری عبدالله توقع زیادی بود.

موضع گیری های کشور های همسایه از جمله ایران در قبال انتخابات افغانستان هم قابل تامل بود قبل از برگزاری دومین دوره انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان٬ دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران برگزار که به نفع رئیس جمهور قبلی ایران به پایان رسید. البته انتخابات ایران هم مثل انتخابات افغانستان متهم به تقلب بود با این تفاوت که در ایران این ادعا منجر به تظاهرات های خیابانی شده ودر نهایت منجر به دستگیری عده از سیاسیون٬ بستن سایتهای اینترنتی وشبکه های خبری وکشته شدند بیش از ۷۰ نفر شدند. در روزهای بعد از انتخابات قبل از اینکه صحت انتخابات ایران با تائید شورای نگهبان ٬که کار نظارت در امر انتخابات را در این کشوربه عهده دارد ٬برسد حامد کرزی جزی اولین روسای جمهوری بود که پیام تبریک به احمدی نژاد داد. در مقابل٬ احمدی نژاد هم قبل از اینکه کار شمارش آرا در افغانستان به پایان برسد وصحت وعدم صحت انتخابات در افغانستان مشخص شود پیام تبریک به کرزی داد. این تنها موضعگیری ایران در قبال انتخابات نبوده٬ بلکه این کشور در باره ادعای تقلب در انتخابات افغانستان ساعتها بحث کارشناسی کردند٬ ولی ادعای تقلب در باره انتخابات ایران را کاملا بی اساس بر مبنای تخیلات افراد مدعی جلوه دادند. از طرف دیگر طبق شواهد بدست آمده ایران پول زیادی برای کاندیداتوری عبدالله عبدالله٬ رقیب اول کرزی٬ به مصرف رسانیده است. چطور در صورتی که عبدالله بزرگترین منابع مالی را در این دوره انتخابات به مصرف رسانده است تا بتواند رای خریداری کند از دلار امریکا گرفته تا تومان ایران ایشان در افغانستان برای موفقیت خویش هزینه کرده است٬ نمیدانم چرا رئیس جمهور ایران تغییر موضع داده پیام تبریک به کرزی میدهد. این پیام تبریک بیشتر مثل این می ماند که احمدی نژاد یک پیام تبریک از کرزی بدهکار بوده در اولین فرصت جهت ادای بدهی این کارا را انجام داده است.

دیگر اینکه اگر واقعا کرزی با تقلب کسب رای کرده وعبدالله رای مردم را با دلار و تومان خریداری کرده٬ پس رئیس جمهور واقعی این کشور که است. بااین وجود فقط می توان گفت بشر دوست .بشردوست که بعد از کرزی وعبدالله بیشترین آرا را به خود اختصاص داده همه معتقد است بشردوست برای کسب رای نه از دلار و تومان استفاده کرده نه در شرایطی بوده که بتواند تقلب کند ونه به هیج ارگانی وعده نوید های رنگارنگ داده است. پس می توان ادعا کرد که ایشان نه با رای اقلیت وقومیت خویش سوم نشده بلکه با رای ملی به این درجه رسیده است پس ایشان رئیس جمهور واقعی افغانستان است.

به پایان آمد این دفتر٬ حکایت همچنان باقیست.