فقط معاش امتيازی مقامات 80 برابر معاش يک کارگر است!
به همراه عکس هايی از يک حرکت متمدنانه و امروزی کارگران افغانستان/ يک کارگر اگر کاری باشد، با همه ی جان کندن ماهانه چيزی بيش از دو يا سه هزار افغانی درآمدی ندارد. پول کارگری حتا نمی تواند نان خشک کارگران را تامين کند تا چه رسد به موارد ديگر. در همين حال در دستگاه فاسد هستند مقاماتی که تنها معاش امتيازی آنان بيشتر از 80 برابر معاش يک کارگر و يک کارمند ساده می باشد
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
این نوشته نخستین بار در تاریخ یکم می سال 2008 در کابل پرس? نشر شد.
سال گذشته صدها تن از کارگران افغانستان در يک راهپيمايی متمدنانه و امروزی، مسير سرک دارالامان را تا مقابل پارلمان افغانستان طی کرده و از دولت خواسته بودند که برنامه های مشخصی را برای کار و کاريابی و حمايت از جامعه ی کارگران روی دست بگيرد. متاسفانه وکلا در پارلمان افغانستان هيچ اعتنايی به خواست آنان نکرده و همچنان بیکاری رشد کرده و هيچ حمايتی از کارگران افغانستان صورت نمی گيرد. عکس آن می بينيم که در دستگاه فاسد و سرشار از اختلاس و رشوه، حتا در مواردی حقوق کم کارگران نيز به آنان داده نمی شود. يک کارگر اگر کاری باشد، با همه ی جان کندن ماهانه چيزی بيش از دو يا سه هزار افغانی درآمدی ندارد. پول کارگری حتا نمی تواند نان خشک کارگران را تامين کند تا چه رسد به موارد ديگر. در همين حال در دستگاه فاسد هستند مقاماتی که تنها معاش امتيازی آنان بيشتر از 80 برابر معاش يک کارگر و يک کارمند ساده می باشد. باز هم ميان مقامات افغانستان کسانی هستند که علاوه بر معاش امتيازی مشخص، از چند منبع معاش های گزاف دريافت می کنند. برخی از آنان تا 60 هزار دالر آمريکايی معاش دارند. تعدادی زيادی نيز هستند که معاش هايی در حدود 20 هزار دار آمريکايی دارند.
آنانی که در پارلمان افغانستان به عنوان وکيل مردم بر چوکی ها نشسته اند، در تلاشی دوامدار توانستند معاش خود را از 55 هزار افغاقنی به حدود دو هزار دالر آمريکايی برسانند. در کنار اين آنان به انواع مختلف پول از دارايی هايی عمومی دريافت کرده و دست آخر مردم فقط شاهد خواب و توهين و تحقير و رای دادن به طرح های بنيادگرايانه ی آنان اند.
کابل پرس افشا می کند!
عدم پرداخت 296340 افغانی از معاشات و امتيازات کارگران
مربوط رياست عمومی حفظ و مراقبت سرک های وزارت فوايد عامه
جمعه 11 مه 2007
چور و چپاول دارايی همگانی همچنان ادامه دارد
افشای معاشات امتيازی مقامات بلندپايه دولت افغانستان در سال 1386
به همراه جرم آشکار فاروق وردک و حامد کرزی
يكشنبه 9 دسامبر 2007, نويسنده: کامران ميرهزار
سند چور و چپاول توسط پارلمان
داکتر رمضان بشردوست در گفت و گو با کابل پرس
سه شنبه 8 ژانويه 2008
سيری و گرسنگی در وزارت دفاع
همراه با افشای يک سند از اين وزارتخانه
داکتر رمضان بشردوست در گفت و گوی اختصاصی با کابل پرس
سه شنبه 26 فوريه 2008, نويسنده: کامران ميرهزار
بودجه ی سال 86 زير ذره بين
پيشنهاد داکتر بشردوست برای حذف پروژه های غير مولد به منظور تمويل پروژه های عاجل از قبيل افزايش معاشات
گفتگوی اختصاصی داکتر بشردوست با کابل پرس
سه شنبه 17 آوريل 2007, نويسنده: کامران ميرهزار
معاش وکلا بی سر و صدا بالا رفت!
معامله ی پنهان پارلمان و کرزی بر سر باقی ماندن سپنتا!
چهار شنبه 21 نوامبر 2007, نويسنده: کامران ميرهزار
پيامها
12 آپریل 2007, 16:48, توسط سدسکه
حرکت خوبی است امید است که دولت هم بیاموزد که مردم بیدون مشکل تظاهرات رانمی اندزد حتمن یگ مشکل دارن حداقل 20فیصد باید رسیدگی کند به مشکلات مردم امید است که مردم ما هم هر تظاهرات که را می اندازند به دیگران اسیبی نرسانند.
1 می 2008, 10:21
تظاهرات مسالمت امیز و تقاضای کار کارگران رنجدیده را مستائیم. اما با دیدن تصویر سومی سوالی در ذهن هر بیننده ایجاد میشود که آیا کارگران افغانستان کدام نشان، علامه یا بیرق خاص دارند. قراری که مشاهده میشود این راهپیمائی از سوی کسانی راه اندازی شده که علاقه و وابستگی به ایران دارد زیرا رنگ بیرق های که به دسترس کارگران بیخبر قرار داده شده کاملا رنگ بیرق ایران است صرف نشان ان موجود نیست. آرزومندیم که کارگران ما بازیچه دست نوکران ایران قرار نگیرند و هر خائن و نوکر بیگانه از صداقت و صفایی دلهای آنان سوء استفاده نکند. زیرا کم نیست کسانی که برای دلخوشی و برآورده ساختن اهداف غرض آلود حکومت اخوندی ایرانیان کثیف قرار دارند. به امید سرنگونی این وطن فروشان
1 می 2008, 01:50, توسط دوست
به نام خدا
این دولت اگر دولت می بود خوب وضع ما این نمی شد کسی که با جدی یت برای ملت خود تلاش نکند و نفهمد که پست و مقام صرف برای نوکری به ملت است عاقبت ما بیش از این انتظار نمی رود مشکل کشورهای جهان سوم هم همیشه همین بوده که اگر خانه خود را آباد کنیم باید کشور خود را خراب کنیم اگر کشور را آباد کنیم خانه خود را خراب کردیم
1 می 2008, 09:02, توسط B.popal
سلام واحترام به خواننده گان وگرداننده گان کابل پرس? إ
باتاسف وتاثر که دولت وپارلمان اصلاٌ بفکر مردم نبوده ؛باتمام بي حيايی ولجاجت فقطه مصروف چور وچپاول بوده ملت ووطن کلمه توخالی وبيگانه برای شان بنظر ميرسد.بيشرمي اين گردانندگان تراژيدی تحت نام افغانستان بحدی ظالمانه وغيرانسانيست که هيچ سرحد وآخری ندارد.
امروز مشکلات مواد غذاي اکثريت مردم افغانستان راشکنجه جسمی وروحی ميدهد، مردم بی بضاعتی که ازامکانات اقتصادی بی بهره اند بخاطر زنده ماندن از ريشه درخت وگياهان استفاده ميکنند . اما مقامات مسول دولت بشمول آقای کرزی باساخت وباخت بيشرمانه با جبهه نام نهاد ملي وديگررهبران نام نهاد جهادی از پول خيرات جامعه جهانی اضافتر از ده مليون دالر را اختصاص به تجليل از روز سياه هشت ثور ميدهند.تااين روز سياه و شوم را روزآزادی مردم افغانستان قلمداد کنند ، که باحمله چند تروريست اين مارشالان ،جنرالان وقهرمانان خودساخته کاغذی فرار را برقرارترجيح داده حتی کلاه وسلاح خويش رادرميدان گذاشتند اينست چهره از اين قهرمانان وغارتگران .
2 می 2008, 15:13
B.Popal.you are right so such stupid poeple like fahim,karzai,or masood they must escape otherwise who is going to live in such luxury houses or who is going to handle those millions of dollars
Shame on Karzai and his all gangs and also the talibans must go to hell too.
ikhlas wardak
30 آپریل 2010, 23:28, توسط ارژنگ زندانی
پرولتاریای جهان متحد شوید
همه چیز آرام آرام برای انقلاب پرولتاریا آماده می شود. از خصوصی سازی سکتور های دولتی تا حرکت کارگران برای خواستن احقاقشان در اول مه سال روان.
همه جا حال این روح مارکسیسم است که دوباره رونق می گیرد. پیش آهنگ ها باید در این راستا تلاش کنند. در چنین شرایط چه چیزی می تواند مهم باشد؟
لنین با صراحت می گفت: پرلتاریا نمی توانند بدون سازمان انقلابی دست به انقلاب بزنند. برای برپایی انقلاب نیاز به سازمان انقلابیون هست. تنها، جنبش کارگری افغانستان از انچه که رنج می برد همین نبود سازمان انقلابیون منسج و رهبر کاریزماتیکش هست.
از هیمن طریق پیشنهاد میکنم؛ هر کسی که اندیشه چپ دارد، باید با درک درست شرایط عینی و ذهنی، حرکت انقلابی را آغاز کنند. همه ای شکوه ها و ملامت گری ها را بگذاریم به تاریخ که در موردش قضاوت کند، چون در شرایط که هر روز جنگ در افغانستان آدم می خورد، این جفاست که ما هنوز جنگ صلیقوق خود را نتوانسته ایم که کنار بگذاریم!
برای تشکل سازمان کارگری متحد شوید
خجسته باد روز کارگر