دوکان معارف: ان جی اوی تمام عيار

ان جی او خوب است اما نه از آن نوعی که در افغانستان است و تبديل به مراکز زد و بند های مالی کلان شده و پروژه های نيم بند را تحويل می دهند. ان جی او خوب است به شرط آنکه نظارت دقيق بر عملکرد ان جی او باشد و نه مانند افغانستان که آقای فرهنگ زمانی که بر مسند وزارت اقتصاد تکيه زده بود و گفته بود فهرست حدود 600 ان جی او ی متخلف را معرفی خواهد کرد ، پشت سرش را هم نگاه نکرد و از يک وزاتخانه به وزارتخانه ای ديگر رفت تا در آنجا نيز همان سيستم فاسد را با خود ببرد. ان جی او خوب است به شرط آنکه وزير (نه مانند رهزنی بنام انورالحق احدی) و وزارت ماليه ای هم داشته باشيم که پروژه های نيم بند را تحويل نگيرد و در پای دزدی های کلان ميليونی مهر تاييد نزند. ان جی او خوب است اما قرار نيست که همه ی ادارات ان جی او باشد و حتا وزارت معارف افغانستان نيز تبديل به يک ان جی اوی کلان شود و شاهزاده ی انتخابی ان جی او ها بر مسند وزارت تکيه زند.

محمد حنيف اتمر فرزند محمد آصف اتمر و تيم همراه که با او پای به وزارت معارف گذاشتند، در نخستين گام در وزارت معارف، يک ديوار بين خود و کارمندان سابق وزارت معارف کشيدند. در بالاترين منزل وزارت معارف، رديف سمت چپ، واقع در چهارراهی ملک اصغر شهر کابل، مقابل شهرداری، بخش مجزايی را برای خود و تيم همراهش ترتيب داده و بلافاصله دستور تعمير و مجهز کردن اين بخش را با بهترين امکانات مانند بهترين مبل و فرنيچر، و قالی دست باف افغانی برای کف اتاق ها صادر کرد. اگر به وزارت معارف افغانستان، در يکسال اول تصدی حنيف اتمر وارد می شديد، تفاوت آشکار بين بخش آقای اتمر و تيم همراهان با بخش های ديگر را بوضوح مشاهده می کرديد. در همان منزل و در رديف مقابل جايگاه وزير و همراهان، يک دالان تاريک با ديوارهای سياه و تشناب های نهايت کثيف را می ديديد که هر ناظر بيرونی را به شک و ترديد وا می داشت که چه تفاوتی بين آنطرف اين وزارتخانه و اينطرف است. وزارت معارف بعدها، شعبات مختلف خود را در نواحی مختلف شهر تقسيم کرد که فقط می توان گفت که يک مشکل کلان برای مراجعين محسوب می شود. شاگردان مکاتب و يا ساير افرادی که نياز به تاييد مدارک تحصيلی خود دارند، يک امضا بر کاغذ خود را بايد در يک طرف شهر بگيرند و امضای ديگر را در طرف ديگر شهر.

عکس از مظفر علی

کودکان دايکندی در يک راهپيمايی در نيلی

"موږ ښوونځي غواړو" هغه شعار دی چی د نيلی زده کوونکي يی د دايکندی په ولايت کی چيری چی د ښوونځيو کم والی محسوس دی، تر سره کوي.

وزير معارف افغانستان، در نخستين گام همچنين شروع به استخدام گسترده ی افراد به عنوان متخصص و پروپازل نويس کرد که با معاش های گزاف دالری به دوکان جديدی بنام وزارت معارف آمدند. در عين حالی که کارشناسان و پروپازل نويسان شاهزاده ی انتخابی ان جی او ها، معاش های گزاف دالری بدون هيچ تاخير دريافت می کردند و می کنند، در همان وزارتخانه و دقيقا آنطرف ديوار بلند، کارمندان عادی اين وزارتخانه حتا تا 4 ماه معاش خود را دريافت نکردند. کارشناسان و پروپازل نويسان در حلقه ی رفقا، نياز به امکانات جديد هم داشتند، مبل و فرنيچر گران قيمت و قالی دستباف افغانی زير پای. اين کارشناسان و پروپازل نويسان حاضر نبودند و نيستند ميزبان رفقای خود که روسای ان جی او های بين المللی محسوب می شوند ، در محيط های عادی با امکانات عادی وزارت باشند. بنابراين دستورهای خريد جديد با امضاهای وزير است که يکی پشت ديگری صادر می شود.

"شاهزاده ی انتخابی ان جی او ها" محمد حنيف اتمر، يک کار شاهکار ديگر هم با آمدن خود به دوکان جديد انجام داد. او علاوه بر اينکه يک ديوار جديد ميان خود و تيم همراه با کارمندان ديگر وزارت معارف کشيد، يک ديوار ديگر نيز بين وزارت معارف و رسانه ها ساخت تا دور از چشم رسانه ها و خبرنگاران کارهای خود را و خدمات خود را به ان جی او ها به بهترين وجه انجام دهد. برای اين کار يک روزنامه نگار غير حرفه ای بنام "ظهور افغان" را به عنوان سخنگوی خود برگزيد که بهترين شرايط را مانند يک ديوار بين رسانه ها و وزارت معارف دارا بود. ظهور افغان در عين حال چند برخورد زشت و زننده نيز با خبرنگاران رسانه های مختلف انجام داد که اکنون زبانزد تمام خبرنگاران شده است. ايشان در عين حال کاملا خلاف قانون رسانه های همگانی کشور، به عنوان سخنگوی وزارت معارف انتخاب شده بودند. در قانون رسانه های همگانی تصريح شده که يک شخص نمی تواند همزمان يک وظيفه ی دولتی داشته باشد و هم مدير مسوول يک رسانه ی آزاد باشد. علی رغم اين تصريح قانونی آقای افغان هم مدير مسوول رونامه ی ترقی به صاحب امتيازی خانم شکريه بارکزی بودند و هم به سمت سخنگوی دوکان جديد "وزارت معارف" انتخاب شدند. در اين قسمت هم تخلف قانونی آشکار آقای اتمر ديده می شود و هم خانم شکريه بارکزی که با پايين ترين رای ممکن از کابل به ولسی جرگه ی افغانستان راه يافته است.

عکس از ابراهيم پوپل

يک مکتب در نورستان!

حنيف اتمر ببيند!

ديوار بين وزارت معرف و رسانه ها، مانع از دسترسی آزاد خبرنگاران به معلومات شده و می شود. تيم حنيف اتمر و همراهان، در همکاری با روسای ان جی او های بين المللی، با نوشتن پروپازل های مختلف ميليون ها دالر را بدست آورده اند، اما تاکنون به دليل ديوار بين رسانه ها و وزارت معارف، جزييات اين پروژها و نحوه ی مصرف آن مشخص نيست.

حنيف اتمر يکبار بدليل همين عدم شفافيت و مانع شدن خبرنگاران از تهيه ی گزارش درباره ی وزارت معارف به ولسی جرگه فرا خوانده شد که بجای پاسخ معقول، رسانه ها را متهم به ترويج فساد اخلاقی در مکاتب کرد.

حنيف اتمر حتا به بهترين شکل ممکن از ملايان و ذهنيت آنان نيز استفاده می کند و با شعار ساختن مدارس دينی، به فعاليت های پشت پرده ی خود، رنگ و بوی اسلامی می دهد. جالب اينجاست که کشور امارات متحده ی عربی نيز،برای ساخت مدارس دينی اعلام آمادگی کرد. کشوری که دوبی نمونه ی آزاد ترين شهر در منطقه محسوب می شود و ملايان و حاکمان آنجا با شرايط غير اسلامی دوبی مشکلی ندارند و در عوض، انديشه های واپس گرايانه ی خود را در کشوری مانند افغانستان عملی می کنند.

محمد حنيف اتمر با زيرکی خاص در کميسيون دينی و فرهنگی ولسی جرگه، درست بر نقطه ای دست گذاشت که اعضای اين کميسيون به عقب نشينی آشکار روی آوردند و وزير معارف فاتحانه پس از گفتن چند نيش و کنايه به رسانه ها و خبرنگاران از محيط شورای ملی خارج شد.

عکس از اجمل آرين پور

آيا حنيف اتمر کور است؟

با همه ی پنهان کاری ها و زد و بندی که آقای حنيف اتمر تاکنون داشته است، برخی خبرها خارج از کنترول او نشر شده است. دريافت ميليون ها دالر پول از چند کشور و سازمان مختلف، در کنار بودجه ی سالانه ی اين وزارتخانه. اين ها خبرهايی نيستند که بشود به حنيف اتمر و تيم همراهشان اتهام اختلاس را وارد کرد اما می توان عمکرد ايشان را با توجه به پولی که دريافت کرده اند، بررسی کلی کرد. در سيستم وزارت معارف هيچ تغيير مثبتی روی نداده است. بسياری از معلمان در ولايات هنوز بعد از چند ماه معاش خود را دريافت نکرده اند. در کابل و ولايات هنوز کودکان در فضای باز و يا زير خيمه ها درس می خوانند، حتی ليسه ی عالی غازی همچنان نشانه ای از کم کاری وزير معارف محسوب می شود. مسوولان وزارت معارف افغانستان با ديواری که بين اين وزارت و رسانه ها کشيده اند عملا علاوه بر تخلف قانونی آشکار، در پرده هر کاری که خواسته باشند انجام می دهند. يک منبع آگاه که نخواست نامش فاش شود و در وزارت معارف شاغل است، به صاحب اين قلم گفته است که آقای اتمر، با ورود خود چندين تن از ملازمان اين وزارتخانه را در سطح اعضای هيات علمی ارتقای وطيفه داده است. يک منبع ديگر که نخواست نامش فاش شود گفته است که آقای اتمر با روسای ان جی او ها بخش قابل توجهی از پول را صرف مهمانی های مجلل می کند. منابع مشخص نيز، حنيف اتمر را متهم به فارسی ستيزی می کنند.

با اينحال آنچه واضح است، سيستم کاملا بسته ی وزارت معارف می باشد که به هيچ عنوان از طرف اين وزارتخانه گزارش دهی شفاف صورت نگرفته است. وزارت معارف تبديل به يک ان جی اوی کلان شده که پروپازل نويسان مختلف را استخدام کرده و با پرداخت معاشات هنگفت، پول جذب می کنند اما جزييات مالی آن در هيچ گزارشی از طرف وزارت معارف و ماليه به افکار عمومی ارايه نشده است. اگر وب سايت رسمی وزارت معارف افغانستان را باز کنيد براحتی به ماهيت ان جی اويی اين وزارتخانه پی می بريد. زبان رسمی ان جی او ها در کابل انگليسی ست و سايت وزارت معارف افغانستان نيز کاملا به زبان انگليسی می باشد و گويی فقط برای کشورهايی که کمک مالی می کنند و سازمان های "دونر" اين وبسايت ساخته شده است. حتا منابع آگاه می گويند برای ساخت همين وبسايت نيز، پروپازل نوشته شده و پول دريافت کرده اند.

در وبسايت رسمی وزارت معارف افغانستان هيچ اثری از صفحات فارسی و پشتو ديده نمی شود. روی اين سايت من يک متن فارسی يافتم که در ساختار صفحه ی انگليسی، سراپا مشکل نگارشی دارد. حتا در وبسايت اين وزارتخانه، اعلان شرکت در برنامه ها به زبان انگليسی آمده است، برنامه هايی که طبيعتا نود و نه درصد اشتراک کنندگان بايد از معلمان و متخصصان افغانستان باشند.

زمانی رمضان بشردوست، وکيل مردم از ولايت کابل، محمد حنيف اتمر که بر مسند وزارت انکشاف دهات

تکيه زده بود را متهم به سوء استفاده از ميليون ها دالر دارايی های همگانی کرد. رمضان بشردوست يک کنفرانس خبری ترتيب داده بود و اسناد سوء استفاده را نيز افشا نمود. سارنوالی يا دادستانی افغانستان وارد عمل شد. يکی از سارنوالان تحقيق در حضور نويسنده ی همين قلم، تمام اسناد رمضان بشردوست را تاييد نمود اما پس از مدتی همه چيز به نفع حنيف اتمر تغيير کرد و دوسيه ی سوء استفاده ی وزير وقت انکشاف دهات و وزير فعلی وزارت معارف کاملا بصورت غير قانونی بسته شد. سارنوالان در يک زد و بند آشکار، جريان تحقيق را به نفع حنيف اتمر پيش بردند. حتا سارنوالی از ارجاع دوسيه مطابق قانون به دادگاه خودداری کرد. برخی خبرنگاران، سارنوالان موظف اين دوسيه را مدتی بعد از بسته شدن دوسيه، در دفتر کار آقای اتمر مشاهده کردند. خبرنگارانی که برای گرفتن وقت مصاحبه می رفتند و موفق نمی شدند. رفت و آمد مشکوک سارنوالان به دفتر حنيف اتمر اين ظن را تقويت می کند که مانند بسياری از موارد خرد و کلان، آقای حنيف اتمر نيز، اين دوسيه را با پرداخت رشوه به نفع خود، تغيير جهت داده و بسته است.