پاسخ به یک هشدار

امروز طبق معمول به سایت کابل پرس^? سرزدم که موضوعی با عنوان " هشدار به سادات افغانستان " نظرمن را جلب کرد . وقتی بیشتر دقت کردم ویدیوی بود حاوی اعتراف دونفر بنام های سید ..... و سید...
گرچند به نسبت مشکل در انترنیت نتوانستم ویدیوی نامبرده را مشاهده نمایم . اما عنوان اش مطلب را برایم تا حدودی روشن کرد . همچنان در ادامه عنوان ویدیو به سادات افغانستان توصیه شده است که ابزار خرابکاری ایرانی ها نباشند .

اینکه بعد از تجاوز اتحاد شوروی در افغانستان و آغاز مهاجرت مردم افغانستان به ایران و پاکستان زمینه مداخله این کشور ها در افغانستان بیشتر شد و بعد ها شکل آشکاری بخود گرفت اجزاب و گروهای جهادی در این دو کشور به کمک سازمان های اطلاعاتی شان به وجود آمد که واضح است. نقش مذهب و گرایش های مذهبی در این در این حرکت ها مشهود بود طوریکه شیعه ها ( به شمول هزاره ها ، سادات و غیره ) در ایران و سنیها (پشتون ها ، تاجیک ها و ....) در پاکستان و کشورهای عربی عرض اندام نمودند که امکانات و منابع مادی و ایدئولوژیک را نیز از همین کشور ها ( به شمول امریکا) در یافت می نمودند ، تا اکنون اکثر این گروها که فعال هستند رابطه شان را با ایران و پاکستان حفظ نموده است ؛ که از آفتاب روشن تر است .

در نشر این ویدیو انگیزه و پیش فرض براین بوده که اقرار دونفر به آموزشهای نظامی در یک کشور(ایران) نمایانگر ارتباط استخباراتی یک قوم (سادات) با ایران است . واضح است که برای کسانی که به مسائل سیاسی چند دهه افغانستان برخورد عقلانی و اگاهانه داشته باشند تعمیم دادن چنین موارد بسیار نابخردانه و بیمار گونه به نظر میرسد . شگفت انگیز است که با مسایل مهمی مثل نظیر دخالت ایران به کشور ما چنین کوتاه بینانه و بیمارگونه برخورد می شود ، آیا همین چند روز پیش در کنار چند رسانه ی کشور که به ارتباط با ایران متهم گردید تلویزون نور نیز شامل بود که حتی شیعه مذهب هم نیست و یا موضوع در یافت پول های ریاست جمهوری که بصورت پنهان از ایران دریافت شده بود آیا به معنی این نیست که رابطه ایران با قوم و گروه خاصی نیست و رابطه فرا قومی دارد براساس مسایل بزرگتر از مذهب و قومیت است؟

با این توضیحات کوتاه می خواهم روشن بسازم که نباید عقده های شخصی را در تحلیل مسایل سیاسی دو کشور و دخالت ایران در افغانستان دخالت داد . با شواهدی که در این زمینه وجود دارد این مسئله خیلی بزرگ تر از آن است که به ادرس یک اقلیت کوچک پرتاب شود ، اینکه این دونفر اعتراف نموده اند مسئله شخصی خود شان است و مثل دها مورد دیگر که از اقوام مختلف کسانی بوده اند که برای بیگانگان مزدوری کرده و مزد شخصی دریافت کرده اند . هرگز کار منطقی و عقلانی نیست که یک قوم و یایک ملیت را بخاطر یک شخص و یا چند نفر گناهکار خواند و یا به گناه متهم کرد بلکه باید این گونه موضوعات را بادید موشگافانه بادر نظر داشت جنبه های مختلف و انگیزه های آن به تحلیل گرفته شود . نه اینکه خیانت چند شخص را به یک قوم ارتباط داد و به آدرس یک قوم هشدار فرستاد که نهایت نابخردانه است.