کانفرانس "افغانستان ماموریت ناکام؟" در دانشگاه پادوا، ایتالیا

افغانستان، قلب آسیا، طی دو قرن اخیر، نقطه ی داغ و جذاب برای زورآزمایی های قدرت های جهانی و منطقه یی بوده است و این کشورازاین جهت تا هنوز هم زخم های جدی ای برجبین دارد.

آخرین این زورآزمایی ها، جنگ طاقت فرسای اخیر با نام "ماموریت جهانی علیه تروریزم" است که با گذشت ده سال ازآغازآن ، این جنگ هنوزهم گنگ، مبهم و سردرگم به نظرمیرسد. ابهام درمورد این جنگ، زمانی بیشترمی گردد که نه تداوم و درازای آن توجیه پذیر به نظر می رسد و نه هم ختم و توقف آن درشرایط کنونی عقلانی است.

این جنگ فرسایشی، علاوه برقربانی گرفتن هزاران تن ازافراد بیگناه و ملکی افغانستانی و نیز سربازان خارجی دخیل، هزینه های هنگفت اقتصادی نیزدربرداشته است که کمرکشورهای سهیم دراین جنگ را شکسته است، تاجایی که خیلی ها بحران اقتصادی جهان را که ازآمریکا شروع شد و به سایرکشورهای جهان نفوذ کرد، به همین جنگ افغانستان و نیز جنگ پرهزینه عراق نسبت می دهند.

اکنون پس ازده سال، کشورهای دخیل دراین جنگ، با تغییر رویکرد نسبت به آن، بدون ارائه تعریف جدیدی از این جنگ، دشمنان ده سال قبل شانرا دوست می خوانند وصلح با آنان را نسبت به جنگ ترجیح می دهند، گویی این کشور ها تازه دریافته اند که تنها با جنگ وخونریزی نمی شود با تروریزم مقابله کرد.

پس با این حال، راه حل و بیرون رفت ازاین درگیری چیست؟ آیا این ماموریت جهانی "جنگ علیه تروریزم" ناکام مانده است یا به بن بست رسیده است؟!

به تاریخ 30 ماه می سال جاری میلادی نشستی با عنوان "افغانستان ماموریت ناکام؟" با حضور دو تن از فعالان افغانستانی مقیم ایتالیا، "بصیرآهنگ" خبرنگار آزاد و فعال حقوق بشر و"امین وحیدی" فیلمساز و وبلاگ نویس افغانستانی، دردانشگاه پادوای ایتالیا برگزارشد.

این نشست درساعات درسی دانشکده حقوق، علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه پادوا برگزارشد؛ شرکت کنندگان آن دانشجویان این دانشکده بودند واین نشست جزء درس این دانشکده درمورد افغانستان به شمارمی رفت.

طی این نشست به دانشجویان، حقوق، علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه تاریخی پادوا، معلومات کافی ای درمورد پیشینه تاریخی، موقعیت ژئوپولیتیک، ساختارنظام سیاسی و وضعیت سیاسی فعلی افغانستان ارائه گردید که با استقبال دانشجویان شرکت کننده دراین نشست روبرو شد.

درجریان این نشست، جنگ ها و خشونت های سه دهه اخیرافغانستان، ریشه های جنگ های داخلی، مسئله عدالت اجتماعی، تبعیضات تاریخی، نقض گسترده حقوق بشر، مسئله زنان، جنایات ضد بشری و پاکسازی های قومی نیزجزئی ازبحث و گفتگوها بودند.

اشتباهات جامعه ی جهانی در افغانستان نیز یکی از بحث های پرطرف دار در این کانفرانس بود. آقای بصیر آهنگ در سخنانش، یکی از اشتباهات جامعه جهانی در افغانستان را عدم درک درد های تاریخی مردم افغانستان ذکر نموده و افزود؛ متاسفانه نیروهای مختلف در اولین روز های آغاز ماموریت شان در افغانستان نتوانستند راه درستی را برای حل معضل این کشور انتخاب کنند. در شرایطی که اکثریت مردم افغانستان از درد های تاریخی رنج می بردند و شکست طالبان برای آنها امید برای رسیدن به عدالت اجتماعی بود، اما نیروهای بین المللی فقط به گروه خاصی که جز قوم محوری و قبیله گرایی چیزی دیگری در ذهن ندارند، اعتماد کرده و نظر به مشوره های این گروه خاص پیش رفتند.

این کار نیروهای بین المللی به معنای فراموش کردن بیش از هفتاد درصد نفوس افغانستان بود. از سوی دیگر تنها همین دسته ی فراموش شده بود که می توانست کمک خوبی برای جامعه ی جهانی در ماموریت خطیر افغانستان باشد. زیرا این دسته از مردم افغانستان به عدالت اجتماعی، صلح، آزادی و دموکراسی باور داشته و دارند و به حقوق همه ی شهروندان افغانستان طبق شعاع وجودی شان احترام می گذارند.

آقای آهنگ افزود؛ درک این مسئله که بیش از سه صد سال است؛ بیش از هفتاد درصد نفوس افغانستان از تمام حقوق طبیعی و انسانی خود محروم بوده و حتا در قوانین حکومت های استبدادی "افغان" عده ی کثیری از شهروندان کشور حتا حق تحصیل را نداشته اند، برای نیروهای ناتو ضروری بود اما هیچ گاهی به این مسائل توجه نشد وحتا در خیلی از موارد نیروهای ناتو به دلیل نداشتن معلومات کافی به مسئله ستم ملی کمک کردند.

آقای آهنگ گفت: اکنون افغانستان فاسد ترین حکومت جهان را دارد و تبعیض، بی عدالتی، خشونت، نقض حقوق بشر، فقرو تنگدستی در کشور بیداد می کند. این در حالیست که نیروهای بین المللی حاضر در افغانستان بدون اینکه مسئولیت ماموریت شان را درک کنند، نظاره گر این همه ظلم و ستم هستند.

آقای آهنگ همچنان تکرار کشتار غیر نظامی ها در حملات هوایی ناتو را یکی از اشتباهات فاحش این نیروها ذکر نموده و افزود مسئله کشتار افراد ملکی باعث صلب اعتماد مردم از این نیروها شده است.

ضمن ارائه معلومات کلی درمورد تاریخ افغانستان، موضوعات اصلی این نشست، برشماری مشکلات و ضعف های ده سال گذشته درعملکرد دوجانبه حکومت افغانستان وجامعه جهانی دراین کشور، خروج نیروهای خارجی درسال 2014 و پیامد های احتمالی آن با درنظرداشت وضعیت شکننده افغانستان و وابستگی آن به کمک های خارجی و بررسی موضوع تغییرنظام سیاسی درافغانستان بود که با حضوراساتید این دانشگاه ازجوانب مختلف به بحث گرفته شد.

آقای آهنگ و آقای وحیدی هر کدام به نوبت در باره افغانستان 2014 به تفصیل صحبت نموده و راه حل بحران افغانستان را رفتن به سوی یک حکومت فدرالی دانستند.

حضورنیروهای ایتالیا درافغانستان و نقش این کشورمنحیث یکی از متحدان اصلی آمریکا درجنگ علیه ترورزیم نیز موضوع جالب و مورد علاقه دانشجویان ایتالیایی بود که به بحث گرفته شد.

درختم این نشست سخنرانان به سئوالات دانشجویان پاسخ دادند و بنابرارزیابی مثبت، قرارشد این گونه نشست ها تداوم یافته درآینده ها برای تعداد بیشتری ازدانشجویان این دانشکده برگزارشود.