ما تشنه گان محبت !

زيباكلام

از چند روز به اين طرف است كه آقاي دكترزيبا كلام لطفي درحق افغان ها كرده و درستايش ودلجويي مهاجرين افغان مقيم ايران مقاله ي به نشررسانده است واز زحمت كشي هاي افغان ها دركوره پزخانه ها وفاضلاب هاي ايران ستايش كرده است . اين مقاله چنان هموطنان عزيزوگرامي را به جد آورده است كه سرازپا نشناخته چب وراست آنرا درفيس بوك و وبلاگ وبسايت و درودروازه به رخ همديگرمي كشند كه ببينيد يك نفرپيدا شده است كه اعتراف كرده ماهم آدميم وقابل ترحم . نتيجه اينكه ما افغان ها چي قدرمحبت نديده ايم . چي قدر منتظر مي مانيم كه يك نفردست محبت برسرمان كشد وچي قدر به وجد مي آييم تايك نفرمي آيد اذعان مي كند كه ؛ هاي آدم ها كه برساحل نشسته شاد وخندانيد ؛ افغاني هم آدم است . اين نوشته ي دكترزيبا كلام زيبا است ولي چيزي غيرطبيعي وكشف نوي نيست . چيزهايي نوشته است كه همه ي ما با پوست وگوشت همه روزه آنرا لمس مي كنيم وچيزي به درد بخوري هم نيست. اما اينكه چرا سرخط اخبار براي ما افغان ها شده است دليلش را شايد خيلي ها مي دانيم ولي بازهم دوست دارم بدانم چرا اينهمه روي آن به اصطلاح مانورمي دهيم ؟ ما مثلي كه خلق شده ايم تا تشنه محبت باشيم واين تشنگي كي رفع مي شود ؟