شهر کابل یا پایگاه نظامی؟

اینکه پایگاه های نظامی در داخل شهرچه عواقبی را به دنبال دارد، میخواهم یکایک پیرامون چند موضوع حاد و مهم آن بنویسم که در قدم نخست، عواقب جبران ناپذیری را به یک بیماری که از فرط درد و یا جراحات ممکن تلف شود به بار می آورد. شهروندان کابل شاهد نه تنها چنین واقعات بوده بل چندین بار ولادت خانم های بادار در داخل موتر های شخصی و یا برخی اوقات تکسی ها صورت گرفته است که این امر چقدر بر روان یک طفل تولد شده به داخل یک موتر نقصان به بار می آورد و بر صحت یک مادری که به داخل تکسی شهری ولادت میکند نه تنها از نقطه نظر صحت بل از نقطه نظر عار و ننگ در عرف معمول جامعه ما و اصول و ارزشهای اسلامی ما چقدر ضربه است؟ تا هنوز دولت مردان و مشاورین حقوقی، نظامی، صحی و ....... شان هیچ گویا از موضوعات هیچ آگاهی نداشته باشند و یا اگر هم داشته باشند در پی جمع آوری سیم و زر خویش مصروف اند.

اگر این موضوع را از نظر یک مسافر بنگریم، بارها مسافرین ازین امر متضرر شده اند، در پرواز های ملی و بین المللی اکثرا مسافرین ساعات ها را در انتظار عبور این کاروانها گذشتانده و تکت های سفر آنها از اعتبار باز مانده و بعضاً پرواز ها تعطیل شده است که برای یک ایرلاین تاخیر چندین ساعته در یک میدان هوایی نه تنها از ارزش و اعتبار آن میکاهد بل ناگذیر به تحویل یک تکس هم میباشد که شرکت های هواپیمایی حتماً قیمت تکس را نیز بر ارزش تکت های خویش طی چندین مرتبه تاخیر بلاخره می افزایند و مسافر بیچاره ناگذیر به دوباره خرید آن به یک قیمت نسبتاً بالاتر ناگذیر میگردد.

وجود این پایگاه ها در شهر را نمیتوان به سود سرعت، کیفیت و شفافیت کار در ادارات دولتی دانست، زیرا بارها مامورین نیز ساعت ها را در جاده ها در انتظار بوده، ازدحام برخاسته از حضور فزیکی این کاروانها در جاده ها منجر شده است که مامور به اسرع وقت به محل کار نرسیده، مراجعین از کار ادارات دولتی شاکی و بلاخره زمینه رشوه ستانی و دید و بازدید مراجعین دولتی با مامورین در روی جاده ها خود در نتیجه امر اداره را به فساد آلوده میسازد.

کارمندان ملکی ادارات غیر دولتی نیز ناگزیر اند از مزد ماهوار خویش جریمه بپردازند، زیرا به اسرع وقت نرسیدن کارمند، به تاخیر اجرا نمودن کار در ادارات غیر دولتی نیز مستوجب کسر معاش میگردد که کارمندان شرکت ها، و ادارات غیر دولتی ناگذیر اند از پول اعاشه و اباطه فامیل خود بکاهند.

حریق دفاتر و منازل که ایجاب رسیده گی عاجل و فوری را میکند اکثراً وسایط اطفائیه و کارمندان آنان در ازدحام برخاسته از گشت و گذار این نیروها به داخل جاده ها گیر مانده که نه تنها حریق خسارات هنگفت مالی را به بار می آورد بل راننده گی وسایط اطفائیه در دست خلاف جاده ها اکثرا موجب حوادث ترافیکی میگردد که این امر نیز از جهتی اسف بار و درد آور است.

جبران خسارات مالی ، فساد و ولادت های روی جاده و حریق دفاتر و منازل را فراموش میکنی زمانیکه حمله انتحاری در پیشا پیش و یا داخل این کارونها بوجود می آید که کشته شدن انسانها، غم و ماتم چندین ساله و بی سرپرست شدن فامیلها، همه و همه ارمغانی است به این ملت رنجدیده و ستم کشیده افغانستان که وجود پایگاه های نظامی این نیروها در داخل شهر بنا نهاده شده و گشت و گذار کاروانهای نظامی آنها به داخل شهر صورت میگیرد.

و در آخر امر وضعیت بد امنیتی در شهر کابل را نمیتوان به دور از ارتباط با حضور فزیکی این نیروها و پایگاه های نظامی شان در نقاط کلیدی و مرکز شهر کابل تصور کرد که همه و همه مستوجب تعین راهکار درست و به تعمق نگریستن پیرامون حل این مُعضل از سوی دولت مردان افغانستان است.

به نظر من، به جز از سفارت خانه ها که مردم با موقعیت شان از سالهاست آشنایی دارند تمام پایگاه های نظامی نیروهای خارجی باید در اطراف شهر کابل و در مناطقی که حضور فزیکی مردم ملکی و عام در آنجا وجود نداشته باشد باید انتقال و بنا نهاده شوند، که اگر این امر حلال تمام مشکلات امنیتی در شهر کابل دانسته نشود ممکن است فامیلها، بیماران، مسافران، کارمندان ادارات دولتی و غیر دولتی، مزدورکاران و کسبه کاران و .... از شر و درد سر انتظار و کشته شدن رهایی یابند.