وقتی که «طلوع» هم وسیله‌ای می شود برای فاشیزم قومی‌

در میان رسانه‌های خصوصی افغانستان، تلویزیون طلوع شناخته ترین و پر مخاطب ترین رسانه به شمار‌ می رود. این رسانه بر علاوه‌ ی برنامه‌های تفریحی، چند برنامه‌ ی سیاسی هم دارد که برنامه‌ی «پرس و پال» یکی از این برنامه‌ هاست.

ساختار برنامه‌ی پرس و پال این است که گرداننده هریک از مقام‌ها و مسئولان داخلی و گاهی مسئولان بیرون را که مرتبط به افغانستان کار می‌ کنند دعوت نموده و در قالب یک گفتگو برنامه تهیه می شود.

جمعه شب (14 میزان 1391) برنامه‌ی پرس و پال میزبان باز محمد احمدی، معاون وزیر داخله در امور مبارزه با مواد مخدربا گرداننده گی محمد مسلم شیرزاد بود.
وقتی این برنامه را دنبال می‌کردم، پرسش‌ های گرداننده برایم گیج کننده و حتا در مواردی، بسیار ناشیانه بود. به گونه ای که هدف گرداننده دریافت کان و کیف کار معینیت مبارزه با مواد مخدر نه بلکه یک تصفیه حساب شخصی با مردم بدخشان و آقای احمدی به نظر می‌ رسید.

وقتی معین مبارزه با مواد مخدر از دست آورد های اداره و گرفتاری قاچاق بران بزرگ افغانستان سخن می گفت برای گرداننده مسئله ی نبود بلکه او به تأکید می پرسید که این سه تن که رییس دفتر، مدیر مبارزه با مواد مخدر بدخشان و مدیر مبارزه با مواد مخدر کابل است از کجاست؟

آقای احمدی هم متأسفانه با خون سردی نخواست این اهانت گرداننده‌ی تازه به دوران رسیده ی برنامه را پاسخ بدهد و بگوید که بلی این سه تن از بدخشان است و بدخشان هم بخشی بزرگی از این کشور است. نگفت که گرداننده‌ ی که به دستور کسی اینجا آمده ای، باید بدانی که امروز بدخشاین مظلوم و فقیر پیش مرگان تمام نیروهای امنیتی کشور اند.

همین اکنون از هلمند و قندهار تا پکتیکا و ننگرهارو تمام مناطق نا امن، فرزندان بدخشی اند که بدون فرار و دغل در کار وظیفه ای شان در برابر دشمن می رزمند و ماهانه حد اوسط 15 تا 20 بدخشی به خاطر دفاع از مردم افغانستان شهید می شوند، در حالی که دولت مردانی که از خون آن‌ ها در بستر نرم قدرت لمیده اند، کوچک ترین دلسوزی هم در برابر خانواده‌ های آن ها ندارد.

با آن که آقای احمدی عملا توضیح داد که اطلاعات گرداننده غلط است اما من می‌خواهم از این گرداننده بپرسم که در کدام قانون موجودیت سه تن از یک ولایت در یک نهادی که بر اساس اطلاعات مسئولش 2700 عضو دارد، به معنای قومی سازی نهاد است؟ اگر حضور سه بدخشی در این اداره، به معنای قومی سازی باشد، پس حضور چندین وزیر از یک ولایت و تشکیل وزارت‌ خانه های که از پیاده تا وزیر از یک قوم و زبان اند، چرا در هیچ برنامه ی تلویزیون طلوع باز تاب نیافت و نمی یابد؟

آقای شیرزاد، اگر پرسش هایت از آقای احمدی واقعا مغرضانه نبود و تو در پی کشف موارد فساد در نظام افغانستان استی، چرا نمی روی از وزارت تجارت بپرسی که مقامات ارشدت از کجاست؟ از وزارت مالیه بپرسی که تشکیلاتت بر کدام اساس ساخته شده است؟ از وزیر معارف بپرسی که مشارکت اقوام در وزارتت چقدر عملی شده است؟
از خود رییس جمهور بپرسی که چرا انتحاری را هارا از بند رها می کنی، چرا قاچاق بران را که نیروهای امنیتی با خون دل و دادن تلفات جانی گرفتار می کنند چرا رها می کنی و همین چطور چرا افرادی که متهم به فساد اند، دوسیه دارند و هزاران مشکل دیگر، نه تنها که از وظیفه سبک دوش نمی شوند بلکه از یک پست کوچک به پست بزرگ تر تعیین می شوند؟

اما با وجود هزاران چرای روشن، چرا از نظر تو آقای شیرزاد حضور سه مدیر بدخشانی در معاونیت مبارزه با مواد مخدر، به معنای قومی سازی اداره معنا می‌ دهد؟

بدخشانی که در مقایسه با بسیاری از ولایت‌های افغانستان بخشی بزرگ افغانستان امروز است و در تاریخ معاصر، بهترین فرزندانش را قربانی مبارزه در برابر ظلم و استبداد نموده است که امروز کمترین سهم را از قدرت و ثروت ملی دارد.

چون گناه بدخشان این است که همواره فرزندان قانع و از خود گذر پرورانیده است. فرزندانی که تلاش نموده اند، مسامحه و مصالحه را راه درست زندگی مشترک در این کشور پیش گیرند، اما غافل از این که بد بختانه همه معادلات و معاملات سیاسی- اجتماعی افغانستان را، قومیت، زبان و دیگر تعلقات شکل می‌ دهد.

به تعبیر دیگر، گرداننده‌ ی برنامه پرس و پال با معلومات غرض آلود به وسله‌ی سخیف توصل جسته و می‌ خواست اصطلاح ترور شخصیت را معنا بخشد تا فاشیزم قومی را که در سدد کنار زدن کدرهای اقوام دیگر است، با دلیل مسلح سازد، اما خوشبختانه با پاسخ‌های آقای احمدی هدفی را که گرداننده دنبال می‌کرد نقشی بر آب شده و تنها چیزی که به دستش آمد، روشن شدن هدف نادرستش به بینندگان بود.

مطمئینا آن هایی که به صورت برنامه ریزی شده و با هدف سوء می‌خواستند پلان شان را توسط این گرداننده ی خونگرم عملی کنند، هر پاسخ معاون وزیر داخله در امور مبارزه با مواد مخدر، آب سردی بود که بر آتش کین و بغض شان فرود می‌آمد، تا آن جا که خود گرداننده هم به پوزش خواهی از حرف‌های زده اش برآمد.

نتیجه‌‌ی برنامه این بود که معینیت مبارزه با مواد مخدر با رهبری باز محمد احمدی، در بیشتر از یک سال کاری اش بزرگترین باندهای قاچاق مواد مخدر را متلاشی ساخته و 7 تن از جمله‌ی بزرگترین قاچاق بران مشهور را که در سطح دنیا افیون مرگ توزیع می کنند، گرفتار نموده است.

اما گرداننده برنامه، از آغاز تا پایان می‌خواست بغض و غرضش را با مسئول این اداره و مردم بدخشان به نمایش بگذارد که این برای من بیننده بسیار عجیب بود. در خبرنگاری یک قاعده‌ی پذیرفته شده است که هر خبرنگار، در جریان تهیه ی خبر، گزارش و گفتگو، باید به اصول خبرنگاری ( دقت، بی طرفی، انصاف و توازن) را رعایت کند، در غیر آن مرتکب اصطلاح «خبرنگاری مغرضانه» شده است.

دوستانی که با مفاهیم و کار معیاری خبرنگاری آشنا اند، اصطلاح خبرنگاری مغرضانه را می دانند. بنابر این من به عنوان یک مخاطب طلوع از ولایت بدخشان، پرسش هایی که آقای مسلم شیرزاد از جناب باز محمد احمدی در برنامه پرس و پال انجام داد، به هیچ وجه با معیارهای خبرنگاری برابر نبود.

بلکه این جوان به دستور کس و کسانی، به خاطر ترور شخصیت و تحریف حقایق به اداره ی معینیت مبارزه با مواد مخدر رفته و برنامه تهیه کرده بود، بناً از مدیران ارشد طلوع تمنا می شود که جلو بهره برداری های سوء و استفاده جویی کارمندانشان از تربیون طلوع را بگیرند تا طلوع به عنوان یک تلویزیون مورد اعتماد برای مخاطبانش بازیچه ی فاشیزم و غرض ورزان نشود.

به آرزوی برپایی راستی و درستی