استاد محمد حنیف بختیاری

استاد محمد حنیف بختیاری سال (1359) در ناهموار ترین شرایط وجریان حاد نبردهای داخلی گروه های متخاصم نظامی ،اولین بار مکتب ابتداییه ی را بنام (مکتب ابتداییه ی فیضیه ) در قریه ی کته سنگ ولسوالی جاغوری (ده کیلومتری جنوب سنگماشه) بنیاد نهاد.

آنروز ها آقای بختیاری شاگردانش را که تعدا د آنها به بیست نفرنمیرسید، در یک مسجد جمع نموده به تدریس پرداخت،مدتی کمی این روند ادامه یافت که تعدادی از ریش سفیدان قریه از وی خواست تا مسجد را تخلیه نماید.زیرا مسجد برای عبادت هست نه جای بچه های مردم.

آقای بختیاری شاگردانش را در دوکانهای مخروبه ، حومه مسجد یاد شده جمع نموده به تدریس ادامه داد.
درهمان آغازین کار، ایشان با برخوردمنفی تعدادی ارباب های محلی روبرو گردید. اربابان ازوی میخواستند که یا این جاراکه(لانه اشاعه کفریت هست ) ببندد ویا اداره آنرا به آنها بسپارد.اماهجوم نیش ودندانهای ارباب های محلی درسایه ی گروههای مسلح محلی نتوانست استاد بختیاری را از کاری که درپیش گرفته بود وادار به تسلیم نماید. استاد با تقبل تمامی مصاعب به کار تدریس بچه ها ادامه داد. در همین دوران بود که مکتب ابتدایه ی هدایت درفاصله پانزده کیلومتری این مکتب در قریه ی (سنگشانده) با همت استاد اشرف شروع بکار نمود کرد. هردومکتب درسایه توجهات این دو استاد سخت کوش به کارشان ادامه دادند.

استاد اشرف بخاطر حمایت های قومی کمترمورد تهاجم مرتجعین قرار میگرفت ،اما بختیاری برای دست یازیدن به هدف والاو انسانی شان،سالهای دشوار وروزگار پرمشقتی را گذرانید. او بارها ازمردم برای تامین معاش اساتید تقاضایش به زمین ماند ، بار ها توسط افراد حزب اسلامی گلبدین زندانی ، جریمه ومورد اهانت قرار گرفت .اما با هربار زمین خوردن استوارتر ایستاد تا راه رفته اش را ادامه دهد.

هنوزمکتب رونق نداشت که یک موسسه ی خیریه با همکاری حاجی غلام رسول حاضر به همکاری برای این مکتب نو بنیاد گردید.بختیاری با این نوید موسسه ی خارجی جان تازه ی گرفت و پرکار تر از قبل بکارش ادامه داد، کمک های موسسه ی مذکور باعث گردید تا بختیاری بتواند اساتید بیشتر و لایق تری را استخدام نماید.درهمین آوان بود که لیسه فیضیه ی دخترانه را نیز بنا نهادند. که امروز بیش ترین دختران دانشگاه های کابل را همین دختران تشکیل میدهند.

حنیف بختیاری پس از هشت سال تحمل همه ناملایمات توانست با جلب توجه این موسسه ی فرانسوی عمارت (فعلی)لیسه فسضیه را در یک ساختمان گیلی بزرگ دوطبقه ی در فصله 500متری جایگاه اولی بنیاد نهد.
در سالهای اول دهه ی هفتاد مکتب فیضیه با وجود سنگ اندازی های یک تعداد ملاارباب های اطراف ، بختیاری توانست تعداد یک هزاروچهار صد شاگرد را گرد هم آورد.در آن زمان این حرکت کار ساده ی نبود . بار ها این مکتب توسط گروه های نظامی مثل سازمان نصر، نهضت و حزب اسلامی گلبدین مورد تاخت قرار گرفت اساتید آن را تهدید نمودند خصوصا وقتی که این مکتب نمایشی را تحت عنوان رشوه اجرا نمودند.ملای بنام ارباب فصیحی تبقوس با همکاری سازمان نصر نهایت فشارش را روی این مکتب بخرج داد با راکت دیوار های این مکتب را هدف قرار دادند. اما نیروی علاقه مندی بکار بختیاری و استاد های متعهد این مکتب باعث گردید تا روند تدریس لیسه ی فیضیه به کندی نگراید.

امروز لیسه ی فیضیه بین رقبای تحصیلی جاغوری تقریبا مقام اول را داشته که بیش از چهارهزار شاگرد دختر و پسر را زیر تعلیم دارد و این سرمایه ی بزرگ ماحصل زحمات استاد محمد حنیف بختیاری میباشد .
بختیاری گم نام ترین چهره ی درخشان معارف مردم ماست که در دنیای ساده زیستی کار بزرگی را که امروز مایه ی افتخارما و سرمایه ی ملی ماست حاصل دست رنج های اوست.