جنگ تریاک در قبایل و انتحار از مقعد ابتکار تازه آدمکشان طالب!

گرچند حمله ی دو روز پیش به جان اسدالله خالد از طرف دولت حامد کرزی حمله ی تروریستی نامیده شد، با این

وجود این رویداد ربط مستقیمی با رقابت های قبایلی بر سر مواد مخدر و سود حاصل از آن دارد. نکته ی جالب این است که کرزی و حلقه ی طالبان در ارگ در سخنان خود و در رسانه های وابسته همچنان به جانبداری از طالبان پرداخته و ضمن اینکه بار دیگر در قامت سخنگوی ملا عمر ظاهر شده اند، دست داشتن طالبان را در این حمله رد کرده اند. این در حالی ست که طالبان بصورت واضح مسولیت این حمله را بر عهده گرفته اند. مضحک تر اینکه کرزی جاسازی بمب در بدن بمب گذار را کاری مهندسی شده و مسلکی دانسته که طالبان قادر به انجام آن نیستند.

با وجود اینکه تیم ارگ نشین بار دیگر در قامت حامیان تروریزم طالب ظاهر شده اند و طالبان مسولیت این حمله را بر عهده گرفته اند، اما گویی علت و انگیزه ی اصلی حمله در جایی دیگر نهفته و این اظهارات برای انحراف افکار عمومی از توجه به جنگ تریاک در قبایل جنوب و شرق صورت می گیرد.

اسد الله خالد که قبل از این در پست های ولایت قندهار، غزنی و وزارت سرحدات کار کرده ، دست بالایی در قاچاق مواد مخدر دارد. از این رو رقابت بر مواد مخدر وسود ناشی از آن همواره یکی از چالش های بزرگ برسر راه او و حریفان قبایلی اش بوده است.

یک منبع موثق به کابل پرس^? می گوید در بهار سال 1381 زمانی که آقای خالد به حیث والی غزنی اجرای وظیفه می کرد، یک کامیون حامل مواد مخدر"چرس، هیرویین و تریاک" که به سوی اولسوالی اسپین بلدک در حرکت بود،

توسط ملیشه های قبایلی در اولسوالی "تخته پل" به فرماندهی قوماندان آدم خان متوقف می شود و پس از تلاشی و بررسی اسناد کامیون معلوم شد که ماه ها همان کامیون با اسنادی دولتی که توسط اسدالله خالد والی غزنی، مولوی حسن زاده والی زابل و گل آقا شیرزی والی قندهار امضا شده، صد ها تن مواد مخدر را از قندهار، هلمند و غزنی به شهر کویته ی پاکستان انتقال داده بود.

منبع کابل پرس می گوید قوماندان آدم خان و دگروال محمد عیسی که خود را از وفاداران عصمت مسلم و وابسته به گروه ملیشه های جنرال فدا محمد اچکزی می دانند، در اسناد کامیون حامل مواد مخدر نامه ای با این مضمون یافته بودند: "این کامیون مربوط به واحد های ترانسپورت دولتی افغانستان است و همیشه برای حمل و نقل اجناس دولتی در مسیر پاکستان در حال عبور می باشد، از این روبه تمام پوسته های تلاشی دستور داده می شود که مزاحمت ایجاد نکرده و در صورت لازم با راننده ی کامیون کمک کنند."

پس از توقف این کامیون عبدالرزاق شیرزی برادر گل آقا شیرزی که در آن زمان قوماندان "گارنیزیون "ولایت قندهار بود، دوصد تن از ملیشه های تا دندان مسلح اش را به باز پس گیری کامیون پر از مواد مخدرو همچنان انتقام گیری از افراد تحت امر آدم خان به سوی تخته پل روان کرد و دریک تماس تلفونی به جنرال فدا محمد اچکزی که در آن زمان قوماندانی لوای 123 قوای سرحدی در ولسوالی اسپین بلدک را در اختیار داشت گفت: قبل از آنکه تخته پل و اسپین بلدک به حمام خون تبدیل شود باید فورا کامیون را آزاد ساخته و جلوی درز خبر به مطبوعات و مرکز را بگیرد. اما در آن زمان افراد تحت امر " فدا محمد اچکزی" این درخواست "رازق شیرزی" را قبول نکردند و گفتند اگر افراد تحت فرمان رازق شیرزی به تخته پل نزدیک شوند، زنده بر نخواهند گشت.

دیری نگذشت که پیکپ های ملیشه های تا دندان مسلح رازق شیرزی به تخته پل رسید و جنگی سختی بین افراد تحت امر آدم خان و آنها در گرفت که پس از شکست طالبان یکی از خطرناک و خونین ترین جنگ ها بر سر مواد مخدر در جنوب افغانستان بود. ساعت دوازده ی همان روز، بازار کوچک تخته پل بسته بود و اجساد ملیشه های رازق شیرزی که همه لباس های پلنگی به تن داشتند در خیابان افتاده بود. این درگیری که پس از دوساعت با کشتار تعداد زیادی از ملیشه های عبدالرازق شیرزی ختم شده بود، فورا به کابل گزارش شد و زنگ خطر حتا حامد کرزی را هم تکان داد.

در آن زمان حامد کرزی علی احمد جلالی وزیر داخله ی وقت را فورا به عنوان مصلح فرستاد تا آتش جنگ تریاک را خاموش سازد. اما علی احمد جلالی در آن زمان با وجودی که با تلاش هایش توانست جلوی خونریزی هرچه بیشتر را بگیرد اما هیچگاهی نتوانست چاره ی برای جلوگیری از رقابت و خونریزی برسر مواد مخدر بیابد.

ادامه ی داستان رقابت بر سر مواد مخدر به زودی از کابل پرس نشرخواهد شد.

اسدالله خالد زخمی شد؛ آيا اختلاف بر سر مواد مخدر حمله ی تروریستی ست؟
پنج شنبه 6 دسامبر 2012, نویسنده: کابل پرس خبری