شب یلدا!

عبدالواحد رفیعی در باره ای شب یلدا ویا همان شب چله، مطلبی دروبلاگش نشر کرده است.
دراین مطلب از خاطرات کودکی اش واینکه در شب یلدا چه میگذشته را، با قلم بسیار زیبایش تحریر نموده اند.
البته هستند دوستان دیگر که در فضای مجازی فرا رسیدن این شب را تبریک گفته اند.
از آنجایکه فرهنگ، رسم ورسومات ما هزاره ها تقریبا یک سان است، طبیعتا" در
چنین مواقعی باید بی نهایت همذات پنداری داشته باشیم، اما چنین نیست. علت
هم بیگانه بودن و نا آشنا بودن جامعه ای هزاره با گرامی داشت شب یلدا میباشد.
دوستان باید توجه داشته باشند که گرامیداشتن یک سنت قدیمی، زمانی مورد
استقبال قرار میگرد که در ذهن افراد وجود داشته باشد. این را عرض کردم که
بگویم؛ بنده با اینکه تقریبا" 8 پنج سال ازعمرم میگذرد، ولی هرچه که به
خودم فشار می آورم، در لابلای آت و آشغال که توی مغزم هست، چیزی بنام
گرامیداشت شب یلدا، در ایام کودکی، نمی یابم. بیشترین وقدیمی ترین تاریخی
که میتوانم بدست بیاورم مال 20سال قبل وزمانیکه در عالم مهاجرت ودر ایران
به تلویزیون سیاه وسفید دست رسی پیدا کردم میباشد. اینطور بود که کم کم یکی
از شبهای سرد زمستان شد شب یلدا.
البته ذکر یک نکته ضروری است اینکه شب نشینی های زمستان وقصه گوی پدرکلان ومادر کلان، جدای از گرامیداشتن شب یلدا میباشد.
به هرحال در اینجا سه حالت وجود دارد.
1- من اشتباه میکنم. یعنی گرامی داشتن شب یلدا در هزارجات بوده ومن فراموش کرده ام.
2- جناب رفیعی از تخیلات داستان نویسی اش استفاده کرده وبرای خونندگان ایرانی اش مطلب تحریر نموده اند.
3- قبولاندن شب یلدا به عنوان یک سنت در جامعه ای هزاره.