مافیای زمینخوار فقط زمین ارگ را نه بلعیده

درین زمینه مصاحبت داریم با محترم سید حسین انوری معاون دوم اتحادیه زمین خواران مبارز افغان که توجه شما را بدان جلب میکنیم :

خـــبرنگار بی بی چهــــل :
انوری صاحب دولت اتحادیه شما را به غصب ملیون ها جریب زمین زراعتی و مسکونی در کابل و سایر شهر های کشور متهم می سازد نظر شما درین مورد چیست ؟

ســـــــید حســـــین انوری :
بلی من این ادعای دولت را تائید می کنم ولی می خواهم اضافه کنم که این عمل از روی هوس نبوده بلکه ما را جبر روزگار به این کار مجبور ساخته.

خـــبرنگار بی بی چهــــل :
معذرت میخواهم منظورتان را نفهمیدم اگر کمی روشنی اندازید بد نخواهد بود !

ســـــــید حســـــین انوری :
منظورم اینست زمانیکه دیگران ملیون ها دالر و ایرو کمک های جامعه جهانی ، سرمایه بانک های کشور و ملیون ها تن طلا لاجورد و زمرد را غصب کنند پس برای ما غریب و غربه بجز همین زمین خاکی برای غصب چه باقی می ماند !؟

خـــبرنگار بی بی چهــــل :
آقای انوری این زمین ها که مال ملت است آیا شما از غصب آن احساس گناه نمی کنید ؟

ســـــــید حســـــین انوری :
او برادر ما که این زمین ها را برای استفاده شخصی خود غصب نکرده ایم که احساس گناه کنیم بلکه ما این زمین های بایر و لم یزرع را به شهرک های مدرن تبدیل کرده و برای همین ملت به کرایه داده و یا فروخته ایم تا که ملت از مشکل بی خانگی نجات یافته و از زندگی لذت ببرد.
شما یکبار به شهرک حاجی نبی تشریف برده و از سوپرمارکت ها پارک های تفریحی و امکانات ورزشی آن باز دید بعمل آرید به یقین که نظر تان در مورد غاصبین زمین تغیر خواهد کرد.

خـــبرنگار بی بی چهــــل :
آقای انوری اولاً که غصب غصب است و شما نمیتوانید با هدف وسیله را توجیه کنید و ثانیاً درین شهرک های که شما از آنها نام می برید چند فیصد از مردم فقیر و بی بضاعت کشور زندگی میکنند ؟

ســـــــید حســـــین انوری :
نی من با این حرف تان جداً مخالفم غصب غصب نیست بلکه یکی غصب برای منافع شخصیست که حرام مطلق است و دیگری غصب برای خدا و مردم است که از شیر مادر هم حلال تر است.

اینکه چند فیصد از مردم فقیر و بی بضاعت در آن شهرک ها زندگی میکنند خدمت عرض کنم که وظیفه اتحادیه ما فقط غصب زمین و ساختن شهرک ها ی مسکونی برای اقامت شهروندان بالای آن است .
اما ما بهیچصورت نمیخواهیم که در کار سازمان های اجتماعی چون صلیب سرخ یا سره میاشت دخالت کنیم چون هرج و مرج و بی نظمی اجتماعی مانع ترقی و پیشرفت کشور خواهد بود.

علاوه بر آن چنین کاری در حکم تشبث در کار خداوند پنداشته شده که گناه عظیمی را در پی خواهد داشت چون خداوند خود به درستی میداند که در بام کی چقدر برف بیاندازد و دخالت ما درینکار مورد پسندش قرار نخواهد گرفت.

سیر و ناسیری که دیدی دست رد بر وی مزن
عیب صنعت در حقیقت غیبت صنعتگــر است

با تقـــــــــديم حـــــــــــرمت
حقــــ(شـــمس الحــق)ــــانی

http://haqani.funpic.de