ششمین روز اعتصاب دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی

امروز ششمین‌روز اعتصاب دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی است. با آنکه اعتصاب در ششمین روز خود رسیده است، اما مقامات مسوول هم‌چنان دوستان اعتصاب‌کننده ومعترض را بدون سرنوشت و پاسخ مانده اند. حالِ دوستان اعتصاب‌کننده در انتهای درجه وخیم و نگران کننده به نظر می‌رسد. کسی پژمرده وبی‌حال و خسته، کسی هم سیرم در دست، دراز کشیده وبیمار، نمیه‌جان تاکید بر احقاق حقوق‌شان دارند. چیزی بیش نمی‌خواهند، عدالت می‎خواهند، برابری و تساهل می‌خواهند. از استبداد، تبعیض و تعصب خسته‌اند. این اعتراض که یک اعتراض مدنی و عدالت‌خواهانه است، با کنش متقابل و مقاومت مقامات تحصیلات عالی مواجه شده است. با آنکه این اعتراض یک اعتراض ملی، به سود همه ‌جامعه و اقشار این ملت است، اما برخی سعی بر رنگ‌ و سمت‌وسو دادن آن دارد، می‌کوشند تا آنرا به یک جریان قومی-سیاسی و مذهبی تقلیل داده و نیت مقدس و پاک این جریان را نادیده بگیرند.

اعتراض کنندگان خواهان آنند تا به خاطر اصلاح و تغییر، رییس دانشکده علوم اجتماعی و جناب فیصل‌امین یکتن از اساتید این دانشکده را که تجسمی از جهل و تعصب است، بر طرف کرده و تغییرات مطلوب را به دست آورند.

این اعتراض که به یک جریان بزرگ و مقدس تبدیل شده است، حاوی پیامیست ملی، که وجدان‌های بیدار را تکان داده و دارد به یک جریان جهانی تبدیل می‌شود. این جریان به نام " مبارزه با جهل " مسمی شده است، که در اولین وحله، مبارزین آن، حاضر شده‌اند تا تن خود را برای عدالت، برابری و دانش، در خطر انداخته، و دست به خطرناک‌ترین اعتراض، که همانا دست‌کشیدن از خوردن غذا است، بزنند.

خوبی این جریان وحرکت در کجاست؟ وقتی که شما می‌بیند؛ تعدادی نه به خاطر دستیابی به قدرت، شهرت، دارای و مسائل از این دست؛ دست به اعتراض نمی‌زنند؛ بلکه برای دستیابی به دانش، عدالت، برابری، تساهل به پا ایستاده و قدعلم می‌کنند، معلوم است که چگونه‌ حرکتی‌است. وقتی که تعدادی حاضر است برای محو و نابودی جهل، تبعیض، تعصب و نابرابری تا از دست دادن جان خود، بایستند، و از جان‌‌شان که شیرین‌تر از هر چیزی دیگری‌است، گذشته وفقط به خواست‌های شان تاکیده داشته باشند، به خودی خود فهمیده می‌شود که خوبی این جریان در کجاست. این جریان جریانیست علیه جهل و استبداد، علیه بی‌عدالتی و تزویر. جریانی‌است قشنگ، زیبا، مقدس، پاک و معصوم. جریانی‌است که به هیچ تبار و قبیله‌ای تعلق ندارد، برای خوب زیستن، نیک زیستن و عادلانه زیستن است که زنجیره‌های حضیض را شکستانده و فریاد رهایی،پاکی و آزادی را با خود حمل کرده نه لوث و لجن.

تا ‌کنون از این جریان در باقی ولایات کشور، از جمله کابل، دایکندی و هرات حمایت شده است. دوستان با همت و فرهنگ دوستِ هرات، امروز دست به اعتصاب غذایی زنده‌اند و برای حمایت دوستان معترض، اقدام عملی و مدنی نموده‌اند. بر علاوه قرار است امروز در کانادا، استرالیا، انگلیس و برخی از کشورهای دیگر نیز اعتراضی صورت گیرد و از این جریان پشتبانی شود.

به امید پیروز