حمله نیروهای امنیتی ترکیه به پناهجویان افغانستان

به روایت عکس و تصویر

شنبه 26 آپریل 2014

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

کابل پرس^?: خبرنگاران شهروند در ترکیه گزارش می دهند که نیروهای امنیتی این کشور به جمع اعتراضی پناهجویان افغانستان در شهر آنکارا حمله کرده و آنان را با اتوبوس به محل امنیتی خاصی انتقال داده اند.این نیروها می خواهند پناهجویان از اعتراض دست کشیده و به شهرهای در نظر گرفته شده برای آنان برگردند.
پناهجویان افغانستان در ترکیه از چند روز پیش تاکنون دست به اعتراض پیش دفتر سازمان ملل زده و خواهان رسیدگی هر چه زودتر این سازمان به دوسیه هایشان می باشند. آنان معترض اند که سازمان ملل متحد بصورت تبعیض آمیز با دوسیه پناهجویان افغانستان برخورد می کند.

پيام‌ها

27 آپریل 2014, 16:28

بی چاره افغان ها که در هر هیچ کشوری حق ازادی و استقلال ندارد حتی در وطن خودشان . خصوصآ در کشور های اسلامی ، چون ایران که پدر افغان را در اورده و حال در کشور مسلمان دیگر چون ترکیه ای وای ، انسانیت کجــــــــــــایی که ؟

28 آپریل 2014, 08:36

دوهم پړاو ته د ټاکنو غځېدا، نه د تشویش وړ ده او نه هم د مایوسۍ ځکه، له یوې خوا که دوهم دور په قانون کې ځای لري له بله اړخه د اکثرو صاحب نظرو پېشبیني هم همدا وه او د ټاکنو خپلواک کمیسیون او امنیتي ځواکو یې د پوره چمتووالي ډاډ وختي لا ورکړی و، دا چې د اول وار د بریالیتوب ستاینه په سیمییزه او نړیواله کچه وشوه نو پر دغه ډاډ باندې نور هم باید ټول ملت بیغمه ډډه ولګوي او په دوهم ګام کې هم د خپلې ارادې زبردست نمایش وړاندې کړي او زما هیله دا ده چې، د افغان ولس د خپلې لومړۍ کامیابې خوند په خوله کې دی، نو دغه دوهم راونډ ته به په لا ډېر جوش او د مسؤلیت په لا ګرم احساس راووزي او په کارنامه پسې به کارنامه وپنځوي.

خو دا ځل د تېر په نسبت خاص حساسیتونه هم لري چې افغانستان، افغان انسان او د یموکراسۍ ته متعهدین بایدلا زیاته او جدي توجه ورته وکړئ.

یو پوره تریخ واقعیت خو دا دی چې، که غواړو یا نه، افغانستان په مزخرف سنتي ګرداب کې پروت دی چې له بې شمېره ناخوالو څخه یې یو هم قبیلوي او قومي له خجالت او شرم څخه ډک ټیټ تمایلات دي( البته که څوک په خجالت پوه شي او د شرم احساس ولري) اوس، په موږ کي که دا جوهر نه وي چې، د دغو ناانساني تمایلاتو د ګراف په کښته کولو کې روشنفکرانه هلې ځلې وکړو، لږ تر لږه خو مو دا په توان کې ده، چې د دغه بشر ضد جهنم اور لا نور په قبیلوي، قومي، سیمییزو، مذهبي، ژبنیو او ایډیولوژیکو باروتو تازه نکړو او که مو دا رسالت هم اداء نکړای شوای، نو، وای بجان مدعیان روشنګري.

بیا وایم چې، دټاکنو دپروسې حمایت او د بریالیتوب لپاره چیغې، هلې ځلې، ځغاستې، ستړیاوې او حتي لیونتوب پرهرافغان(هغه چې رښتیا هم افغان وي) فرض عین دی، او دا هم طبیعي او قانوني ده چې، هر څوک حق لري چې چا ته رایه ورکوي او چا ته کمپاین کوي؛ دا هم مشروع کار دی چې، یو کاندید یا یې کمپاینر خپل سیال نقد کړي، خو که دغه نقد د افغانانو د ملي وحدت د پاشل کېدو قیمت غواړي نو پرهغه چا چې، رښتیا افغانستان ګران وي، د افغانستان د حساسو شرایطو په درک سره دي له دغسي اظهارنظر څخه صرف نظر وکړئ.

دا به ډېره عامیانه او د هر ساده لپاره د فهم وړ وي که ووایم چې افغانستان د بدترین بحران د بلا په خوله کې زیست کا، ښه! العوام خو کا الانعام ګڼل شوي اما دا خواص اشخاص چې، د فاجعې دتشخیص او ترخیص د شعار ترڅنګ داسې څرګندونې کوي چې، وضعیت نور هم بحراني او توپاني کوي نو پر دغه عقل مې ورته درد شي.

بیا وایم چې، د ایډیال حالت توقع سملاسي واقعي نه ده، بس دا لوی غنیمت دی چې، د ولسواکۍ او ټولټاکنو انساني تمرین کوو، په سختو شرایطو کې کوو، تر جنګ وروسته نه، بلکې سم دم یې د جنګ په جهنم کې کوو، بیخي طبیعي ده چې، نومرې به مو سوځي، ورکېږي به، خوړل کېږي او په هر ډول بلا به لړل کېږي، دا همداسۍ کېږي، دا یوازې زموږ تراجیدي نه ده، دا د دنیا تجربه ده، ستره خبره خو دا ده چې، د سبا لپاره لوی امیدونه لرو.

باور وکړئ که د افغانستان او افغان انسان د سبا په کیسه کې نه وای نو دا ادعا هم کولای شم چې، د دا هر کاندید او د هغه د ټیم زرګونه منافقتونه، شرموونکی کمزورۍ او ښکرور درواغ له مستندو مثالو سره په مناسبو جملو کې اظهارولای شم، خو دمګړی دا کار نه کوم، ځکه چې، دافغانستان او ولسواکۍ په تاوان یې بولم اوهغه هم په دې دلیل چې دستي بل بدیل ورته نه لرم، مګر ها! سبا به خامخا محاسبه کوو، که موږیې ونکړو، د تاریخ جبر یې کوي.

نن په نره، دخپل کاندید لپاره، خدای دی وکړي چې، زاره به نه چوئ، خو که رښتیا د خپل نوماند حیثیت درته ګران وي نو ښېګیڼې او ځانګړنې یې بیان کړئ او داوچتواخلاقي نورمو په تقاضا سره خپله انرژي د سیال پر سپکاوي مه ضایع کوئ.

په دغسي یوه طرزالعمل کې ستاسو او هم ستاسو دکاندید درنښت نغښتی دی او هم د یو پیاوړي او ودان افغانستان پايښت.

ای پر وطن مینو مبارزینو!

یاد وساتئ!

که مو پر ديموکراسۍ اعتقاد ټینګ و.

که مو په رښتیا د ملت په متن کې د ولسواکۍ د ریښو ځغلولو مبارزه ګړندۍ وه نو، نه افغانستان خرابېږي، نه کابل ورانېږي او نه به ویني بهېږي.

او که مو پر پرونیو ټپو مالګې دوړولې.

که مو زاړه زخمونه تازه کول، نو،خدای مه کړ، ویني به بهېږي.

دیموکراسۍ به ترېتم وي او د دیکتاتورۍ د فرعونیت بنسټ به مستحکم.

سیل به یې وکړو چې، څوک یې په سلیم عقل سره رسوي او څوک یې په سوو احساسوتو.

مخ د دوهم پړاو ټولټاکنو او ولسواکۍ پر لور

27 آپریل 2014, 16:28

بی چاره افغان ها که در هر هیچ کشوری حق ازادی و استقلال ندارد حتی در وطن خودشان . خصوصآ در کشور های اسلامی ، چون ایران که پدر افغان را در اورده و حال در کشور مسلمان دیگر چون ترکیه ای وای ، انسانیت کجــــــــــــایی که ؟
28 آپریل 2014, 08:36

دوهم پړاو ته د ټاکنو غځېدا، نه د تشویش وړ ده او نه هم د مایوسۍ ځکه، له یوې خوا که دوهم دور په قانون کې ځای لري له بله اړخه د اکثرو صاحب نظرو پېشبیني هم همدا وه او د ټاکنو خپلواک کمیسیون او امنیتي ځواکو یې د پوره چمتووالي ډاډ وختي لا ورکړی و، دا چې د اول وار د بریالیتوب ستاینه په سیمییزه او نړیواله کچه وشوه نو پر دغه ډاډ باندې نور هم باید ټول ملت بیغمه ډډه ولګوي او په دوهم ګام کې هم د خپلې ارادې زبردست نمایش وړاندې کړي او زما هیله دا ده چې، د افغان ولس د خپلې لومړۍ کامیابې خوند په خوله کې دی، نو دغه دوهم راونډ ته به په لا ډېر جوش او د مسؤلیت په لا ګرم احساس راووزي او په کارنامه پسې به کارنامه وپنځوي.

خو دا ځل د تېر په نسبت خاص حساسیتونه هم لري چې افغانستان، افغان انسان او د یموکراسۍ ته متعهدین بایدلا زیاته او جدي توجه ورته وکړئ.

یو پوره تریخ واقعیت خو دا دی چې، که غواړو یا نه، افغانستان په مزخرف سنتي ګرداب کې پروت دی چې له بې شمېره ناخوالو څخه یې یو هم قبیلوي او قومي له خجالت او شرم څخه ډک ټیټ تمایلات دي( البته که څوک په خجالت پوه شي او د شرم احساس ولري) اوس، په موږ کي که دا جوهر نه وي چې، د دغو ناانساني تمایلاتو د ګراف په کښته کولو کې روشنفکرانه هلې ځلې وکړو، لږ تر لږه خو مو دا په توان کې ده، چې د دغه بشر ضد جهنم اور لا نور په قبیلوي، قومي، سیمییزو، مذهبي، ژبنیو او ایډیولوژیکو باروتو تازه نکړو او که مو دا رسالت هم اداء نکړای شوای، نو، وای بجان مدعیان روشنګري.

بیا وایم چې، دټاکنو دپروسې حمایت او د بریالیتوب لپاره چیغې، هلې ځلې، ځغاستې، ستړیاوې او حتي لیونتوب پرهرافغان(هغه چې رښتیا هم افغان وي) فرض عین دی، او دا هم طبیعي او قانوني ده چې، هر څوک حق لري چې چا ته رایه ورکوي او چا ته کمپاین کوي؛ دا هم مشروع کار دی چې، یو کاندید یا یې کمپاینر خپل سیال نقد کړي، خو که دغه نقد د افغانانو د ملي وحدت د پاشل کېدو قیمت غواړي نو پرهغه چا چې، رښتیا افغانستان ګران وي، د افغانستان د حساسو شرایطو په درک سره دي له دغسي اظهارنظر څخه صرف نظر وکړئ.

دا به ډېره عامیانه او د هر ساده لپاره د فهم وړ وي که ووایم چې افغانستان د بدترین بحران د بلا په خوله کې زیست کا، ښه! العوام خو کا الانعام ګڼل شوي اما دا خواص اشخاص چې، د فاجعې دتشخیص او ترخیص د شعار ترڅنګ داسې څرګندونې کوي چې، وضعیت نور هم بحراني او توپاني کوي نو پر دغه عقل مې ورته درد شي.

بیا وایم چې، د ایډیال حالت توقع سملاسي واقعي نه ده، بس دا لوی غنیمت دی چې، د ولسواکۍ او ټولټاکنو انساني تمرین کوو، په سختو شرایطو کې کوو، تر جنګ وروسته نه، بلکې سم دم یې د جنګ په جهنم کې کوو، بیخي طبیعي ده چې، نومرې به مو سوځي، ورکېږي به، خوړل کېږي او په هر ډول بلا به لړل کېږي، دا همداسۍ کېږي، دا یوازې زموږ تراجیدي نه ده، دا د دنیا تجربه ده، ستره خبره خو دا ده چې، د سبا لپاره لوی امیدونه لرو.

باور وکړئ که د افغانستان او افغان انسان د سبا په کیسه کې نه وای نو دا ادعا هم کولای شم چې، د دا هر کاندید او د هغه د ټیم زرګونه منافقتونه، شرموونکی کمزورۍ او ښکرور درواغ له مستندو مثالو سره په مناسبو جملو کې اظهارولای شم، خو دمګړی دا کار نه کوم، ځکه چې، دافغانستان او ولسواکۍ په تاوان یې بولم اوهغه هم په دې دلیل چې دستي بل بدیل ورته نه لرم، مګر ها! سبا به خامخا محاسبه کوو، که موږیې ونکړو، د تاریخ جبر یې کوي.

نن په نره، دخپل کاندید لپاره، خدای دی وکړي چې، زاره به نه چوئ، خو که رښتیا د خپل نوماند حیثیت درته ګران وي نو ښېګیڼې او ځانګړنې یې بیان کړئ او داوچتواخلاقي نورمو په تقاضا سره خپله انرژي د سیال پر سپکاوي مه ضایع کوئ.

په دغسي یوه طرزالعمل کې ستاسو او هم ستاسو دکاندید درنښت نغښتی دی او هم د یو پیاوړي او ودان افغانستان پايښت.

ای پر وطن مینو مبارزینو!

یاد وساتئ!

که مو پر ديموکراسۍ اعتقاد ټینګ و.

که مو په رښتیا د ملت په متن کې د ولسواکۍ د ریښو ځغلولو مبارزه ګړندۍ وه نو، نه افغانستان خرابېږي، نه کابل ورانېږي او نه به ویني بهېږي.

او که مو پر پرونیو ټپو مالګې دوړولې.

که مو زاړه زخمونه تازه کول، نو،خدای مه کړ، ویني به بهېږي.

دیموکراسۍ به ترېتم وي او د دیکتاتورۍ د فرعونیت بنسټ به مستحکم.

سیل به یې وکړو چې، څوک یې په سلیم عقل سره رسوي او څوک یې په سوو احساسوتو.

مخ د دوهم پړاو ټولټاکنو او ولسواکۍ پر لور