مقصر کیست؟

اما خاطرات تلخ چلنج کپ 2008 زمانی سرآغاز می گیرد که سایت فدراسیون فوتبال افغانستان زمان اعزام تیم را 30 جون اعلام می کند اما تیم ملی درست دو روز قبل از مسابقه یعنی در 28 جولای به هند فرستاده میشود. آنهم در زمانی که کمیته) شخصی( المپیک بخاطر تشریف بردن جلالتماب عالیقدر آقای جکدلگ بزرگوار )این ورزش دوست ، ورزشکار ، ورزش فهم ، ورزش پرور وغیره) به کشور ایران در حالت تعطیل قرار داشت. و آقای اکرام نیز به کوالالامپور رفته بود تا بخاطر خدمات ارزنده اش به فوتبال کشور تقدیرش کنند و با) بن همام( عکس یادگاری بگیرند. ای کاش آقایان جگدلک و اکرام از در این سفر ها از علی آبادی و بن همام اندکی دسیپلین می اموختند. تا دیگر در هر هواخوری خود اداره رسمی را قفل نزنند.

خوب ! از این مسایل میتوان گذشت. چون هر چه بگوئیم نیست گوش شنوا !

ولژیونر ها کجا بودند؟ میرویم سراغ اصل موضوع و اساسی ترین دلیل برای باخت در چلنج کپ.

در این بازیها ما از 5 بازیکن افغان مقیم آلمان که به تیم ملی دعوت شده بودند و در بازیهای قبلی نیز موثر ظاهر شده بودند فقط 2 تن را داشتیم. 3 بازیکن دیگر چرا در تیم حضور نیافتند؟ این سوال میتوان دو پاسخ داشته باشد. یا سهل انگاری از بازیکنان بوده است یا از فدراسیون !!!

در صورتیکه سهل انگاری از بازیکنان بوده است چرا آنها تنبیه نمیشوند مگر چی چیزی بالاتر از تیم ملی است؟ وقتی سانچز دروازه بان تیم مکزیک بخاطر بازی تیم کشورش مقابل ایران به مراسم خاکسپاری پدرش نمی رود این آقایان دلیلی بالاتر دارند یا سطح فوتبال شان بالاتر از اسطوره مکزیک است.

اگر فدراسیون مقصر این واقعه است چی کسی جواب وارد شدن ضربه روحی دیگری بر اذهان این ملت را می دهد؟ همان کسانی که به سوالات گذشته پاسخ دادند یا هست قلبی که برای این ملت بتپد؟