چشم دید یک زندانی از فساد و تجارت مواد مخدر در داخل زندان پلچرخی

انتقال مواد مخدر درزندان پلچرخی چیزی نیست که کسی پنهان نماید و یا از آن انکار ورزد . این پروسه کاملا سازمان یافته و سیستماتیک صورت میگیرد طوریکه هستند دست اندرکاران که مرگ را بطورعمده در داخل زندان انتقال داده تا به اهداف از قبل تعین شده نایل آیند .

دوست عزیزمان درسایت وزین کابل پرس^? اشاراتی داشته اند که از ایشان صمیمانه قدر دانی به عمل می آید ولی موضوع کاملا واضح شده است و ایشان از روی شاید محافظه کاری واضح ساخته اند که این پروسه مقصد و مبدا دارد . حضور آقای محمد اشرف غنی در زندان پلچرخی کابل و توقیف خانه ولایت کابل چنانکه در مقاله "گزارش از داخل زندان پلچرخی: فساد اداری، فروش مواد مخدر و بهتر شدن وضعیت طالبان" واضح شده که باید احسنت از درک ایشان نمود ولی هدف چیست ؟ در بلاک دوم زندان ، منزل سوم ، طالبان و طایفه پشتون که در هر جرمی میباشند، دارای خدمات و تسهیلاتی چون زمینه آموزش قران کریم و مسایل دینی بوده و حتی مصرف سگرت درآن منزل را ممنوع قرارداده اند . اما در منزل دوم و اول که اکثرا بلکه ۹۹ فیصد دری زبانان میباشند به صورت عمدی به حال خودشان رها شده اند و برخوردهای فزیکی ، سرقت ، بد معاشی ، بچه بازی و غیره ، بخصوص مصرف مواد مخدررا در آنجا ترویج نموده اند. اگر شخصی ازعینک فعال مطالعه نماید ، به وضوح درمی یابد که اکثرمعتاد شدگان به مواد مخدر در داخل زندان پلچرخی را زندانیانی تشکیل میدهند که مردمان غیر پشتون اند که عمدا و سازمان یافته توسط حلقات حکومتی با پدیده افیونی آغشته میگردند، درعوض مردمان قوم رئیس جمهورکه اکثراً طالبان اند و جنایت کارو دشمنان قسم خورده مردم افغانستان، با خدمات آسایشی پذیرایی میگردند پس به گفته شاعر بسنده میکنیم که میگوید؛ "تو خود حدیث مفصل بخوان ازاین مجمل".

اما چگونه مواد مخدر بطور عمده وارد زندان میشود ؟ رئیس محبس پلچرخی فرمودند که توسط ملاقات کنندگان و فامیل های زندانیان مواد مخدر به داخل انتقال می یابد . بلی ! جناب رئیس تا حدی درست می فرمایند طوریکه فلان قوماندان بلاک با مواد فروش داخل زندان که زندانی است همدستان شده مقدار ناچیزی درایام پای وازی به داخل انتقال می یابد و فروشنده در خفا مواد را میفروشند و قوماندان صاحب بلاک سهم خود را بر میدارد .

اما خانواده هایی که به دیدن و ملاقات وابستگان شان می آیند هیچ وقت خوش ندارند که عزیزشان را در زندان معتاد به مواد مخدر نمایند چون در صورت اعتیاد این خانواده هاست که باید قربانی بدهند و فکرعاقل قبول ندارد که خانواده ها به دست خود پاره تن خود را ببرند و به دهان مرگ بدهند.

اما بزرگان محبس با تبانی تعدادی اشخاص معلوم الحال مواد مخدر را اعم از تریاک ، چرس ، کرستال ، هروئین و غیره را در پوشش های مختلف به داخل زندان انتقال داده و به ارزانترین قیمت به دسترس جوانان قرار داده میشوند . کسانیکه افیون رایج مینمایند نیزهستند که مبلغان مواد مخدر محسوب میشوند و جوانان را به نحوی از انحاء اغفال مینمایند مانند اینکه مدت حبس تو زیاد است و برای خلاصی از غم و اندوه باید مواد مخدر مصرف کرد . خانواده اش به فکرش نیستند باید مواد مخدر مصرف نماید و غیره . اینجاست که مصرف مواد بالا میرود .

ای گوشهای کر و چشمان کور حقوق بشر! این همه معادین از کجا شدند و روز به روز به تعدادشان افزوده میشوند ، مواد مصرفی شان چطور میسر میگردد ؟ مسئولین زندان از موضوعات کاملا آگاهی دارند و مسئولین کشف و مامورین امنیت ملی موضوع را خوب میفهمند ولی اگر دخالت کنند و اقداماتی صورت بدهند مورد خشم بزرگان قرار گرفته یا با دسیسه سازی زندانی میشوند و یا از کارشان سبک دوش میگردند و ابتدایی ترین جزا تبدیل نمودن آنها در بخشهای بد و خشن و یا مکانهای که درآمد پولی آنها به صفر برسد است . مطالب پیرامون قضایای زندان کم نبوده و هر روند برای خودش تشکیلات ساختاری خاص خود را دارد که اگر لازم بود در آینده به تحریر کشیده خواهد شد

با احترام

یک زندانی دردمند