فرخنده ژاندارک کوچه‌های کابل
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
ژاندارک دختر یک دهقان فقیر (۱۴۱۲ - ۱۴۳۱) در لورن فرانسه به‌‌دنیا آمد. در سن 19 سالگی به‌جرم «اهانت به‌مقدسات» توسط ملاهای مسیحی در آتش سوزانده شد. ده هزار مومن جاهل مراسم سوختن او را تماشا کردند. کشیش‌ها خاکستر او را به‌دریایی «سن» ریختند. بعد از 26 سال مادر و دو برادر ژاندارک در دادگاه خواهان تجدید نظر شدند. دادگاه ژاندارک را بی‌گناه شناخت.
ژاندارک چند لحظه پیش از سوختنش در آتش خطاب به‌شهر رآون گفت «روآن، یعنی من این‌جا باید بمیرم؟ آه روآن‌می‌ترسم که تو خونبهای مرا گران پرداخت کنی» براستی روآن و ملاهای مسیحی خونبهای ژاندارک را گران پرداخت کردند. او بعد از مرگش تبدیل به‌قهرمان ملی فرانسه شد. تنها ده‌هزار کتاب در فرانسه در باره ژاندارک نوشته شد. هزاران هنرمند تصویر او را نقاشی کردند و مجسمه‌اش را ساختند. نویسندگان بزرگ در سرتاسر جهان در باره زندگی و در آتش سوختن آو نمایشنامه نوشتند و سینماگران آن را فیلم ساختند. در حقیقت «دین فروشان» ژاندارک را در آتش نسوختاندند بلکه ریشه‌های خودشان را آتش زدند.
نیازی و ملاهای تغویذ فروش نیز خونبهای فرخنده را گران پرداخت خواهند کرد. قطره‌های خون پاک فرخنده ماهیت اصلی «لشکر جهل» را به‌جهان معرفی کرد. چهره‌‌های سیاه ایازی‌ها را آشکار ساخت. ده‌ها هزار زن و مرد، دختر و پسر از اقوام مختلف را هم‌صدا و هم‌دل به‌سرک‌ها کشاند تا علیه جهالت، جنایت، افراطیت، تعویذ فروشی شعار بدهند. خون فرخنده باعث شد تا مردم ایازی این امام جاهلان را با نفرت و انزجار از میان خلق بیرون بکشند.
سال 1920 کلیسای کاتولیک ژاندارک را «قدیس» معرفی کرد. اما علتش بیش از آن‌که تغییر در الاهیات مسیحی و نگاه و نگرش کشیشان باشد، فشار افکار عمومی بود. آنان می‌کوشیدند با این‌کار کشیش و کلیسا را غسل برائت بدهند. ایاز نیازی نیز به‌خاطر فشار افکار عمومی به‌خانه و خانواده فرخنده پناه برد تا «حیثیت برباد رفته‌اش را» برگرداند. حتا ملاعمر ترسید و در این روزهای دشوار هم‌فکرانش را تنها گذاشت و سخنگویش اعلام کرد خواهان محاکمه قاتلان فرخنده‌است.
ژاندارک و فرخنده به اتهام اهانت به«مقدسات» توسط لشکریان جهل به آتش کشیده شدند، سرانجام اولی را در دریای «سن» و دیگری را در دریای کابل انداختند. اما خون پاک آنان تابوتی برای لشکریان جهل و جنایت شد. سپاهیان جهل با قدیس اعلام کردند ژاندارک و با دست به‌دامن شدن خوانواده فرخنده نمی‌توانند این «لکه ننگ» را از دامان شان پاک کنند. «دکان‌داران دین فروش» این سوراخ را در قلب انسانیت مدوا نمی‌توانند.
یاد ژاندارک و فرخنده گرامی باد!
