فرهنگ طالب و جاهلیت پشتونوالی، فرهنگ ملت های غیر پشتون نیست

کابل پرس^?: دوره ی جاهلیت طالبان بار دیگر به اوج خود رسیده و از همه سوی بیرق دوره ی جاهلیت پشتونوالی بلند شده و مردم، بويژه غیر پشتون ها را و جمعی از پشتون ها را که از فرهنگ قبیله ای مردم خود خسته و درمانده شده اند هدف قرار می دهد. حکومت شوم و تاریک قبایلی طالبان که با همکاری دانش آموخته ترین نخبگان جامعه ی پشتون مانند غنی احمدزی و زلمی خلیل زاد دوباره آغاز شده، نقطه ی تاریک و خونین دیگری در تاریخ اشغالگری افغان ها و تجاوز به جان و مال و سرزمین و فرهنگ و تاریخ مردم غیر پشتون می باشد.
طالبان که بدنه ی جنگی و ملیشه های قومی پشتونوالی می باشند، برداشت های قومی خود از دین را بر دیگران با زور تحمیل کرده و با استفاده از سلاح دین و در حالی که خود در بدویت مطلق غرق می باشند، سعی می کنند از سویی همه را وادار به پذیرش دوره ی جاهلیت پشتونوالی کنند و از سوی دیگر با جنایاتی که در دوصد سال اخیر مردم از قبایل بدوی افغان شاهد بودند، همچنان به کشتار، اشغال سرزمین و کوچ اجباری ادامه دهند.
جامعه ی بدوی که در بطن آن جاهلیت مطلق قرار دارد، از خود هیچ تاریخ و فرهنگ درخشانی ندارد، نه زبانی پربار دارد، نه تاریخی که در آن اثری از آبادانی و تمدن باشد. هر نقطه ی تاریخی که در آن نشان از حاکمیت قبایل بدوی افغان باشد، تنها جنایت و کشتار در آن برجسته است. در بهترین حالت آن نیز و در حالی که خود آن را برجسته ترین نقطه ی تمدنی خود می خوانند، جنایتکارانی چون امان الله بارکزی فرمان اشغال سرزمین های مردم غیر پشتون را صادر می کرد. آنان تاکنون در کنار کشتار و کوچ اجباری و اشغال، تاریخ، تمدن و فرهنگ مردم غیر پشتون را نیز تخریب و جعل کرده اند و همانگونه که در تاریخ خودپربار خوانده ی خود، گروپک هایی چون راوا و حزب همبستگی و ....بارکزی را قهرمان ساخته اند، روزی ملا عمر و هیب الله جنایتکار و دزدی چون غیر احمدزی را نیز در تاریخ خودپربار خوانده، قهرمانان تاریخی خود خواهند پنداشت.
در سوی دیگر اما مقاومت همچنان ادامه دارد. قبایل بدوی افغان با وجود داشتن حمایت بین المللی در دوصد سال اخیر و دریافت حمایت مالی و سیاسی و نظامی نتوانستند اهداف شوم و ضد انسانی خود را پیاده کنند، به نظر نمی رسد که در آینده نیز بتوانند ملت های غیر پشتون را نابود سازند. اکنون زن و مرد و کوچک و بزرگ مردم غیر پشتون می دانند که زندگی انسانی با آنانی که به فرسنگ ها با انسانیت فاصله دارند ممکن نیست.